محرم امسال آزمونی برای هنرمندان

متن گفت وگو‌های منتشر شده را در بخش «لب کلام» بصورت خلاصه آورده‌ایم تا مخاطب این متن در دنیای پرسرعت امروز درجریان مهمترین بخش‌های این گفت و گوها قرار بگیرند.هفته گذشته مراسم و برنامه های حوزه نمایش مربوط به دهه اول محرم با رعایت پروتک های بهداشتی و راه های جایگزین حضور جمعی به خوبی برگزار شد. دغدغه اغلب گفت و گو ها برگزاری آبرومندانه مراسم محرم امسال با وجود ویروس کرونا بود و در گفت و گوها راه حل های موجود مطرح شد.
بدیهی است علاقمندان برای خواندن مشروح گفت و گوها می توانند به منبع مطلب که در ذیل هر گفت و گو ذکر شده مراجعه کنند. درضمن این مباحث، در طول هفته گذشته ایران تئاتر هم گفتگوهای کوتاه و بلندی با هنرمندانی منتشر کرده که مشروح این گفتگوها در سایت برای مخاطبین قابل مشاهده است.

مرشد ابوالفضل ورمزیار: شور و شعور حسینی هیچگاه از بین رفتنی نیست
مرشد ورمزیار، نقال و پرده خوان اهل بیت(ع) گفت: شاید امسال به دلیل کرونا شرایط عزاداری قدری تغییر کرده باشد اما همین ها هم آزمونی برای ما است خوشبختانه شور و شعور حسینی هیچگاه از بین رفتنی نیست .
لب کلام
 ما این روزها مشغول برنامه ای از سوی اداره کل هنرهای نمایشی سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران با نام پرده خوانی نینوا هستیم که براساس آن هفت نقال و پرده خوان از پیشکسوت تا جوان به ترتیب برنامه هایی را ایام محرم حسینی اجرا می کنند.
در مجموع فکر می کنم نزدیک به 67 اجرا تا جایی که من می دانم در مقاطع مختلف در فرهنگسراها تا مکان های دیگر با رعایت دستورالعل های بهداشتی محیطی برای حضور مردم برگزار می شود.
همه اجراها براساس آخرین نقاش یا پرده کش داستان های عاشورایی از نسل کهن، استاد طالع نیا اجرا می شود که یکی از پرده هایش مبنا قرار گرفته و توسط هفت نقال اجرا می شود.
من داستانی از داستان های کربلا که مناسب با روحیه کودکان بود درباره وفاداری حضرت ابوالفضل(ع) نسبت به امام حسین(ع) اجرا کردم که خیلی مورد توجه بچه ها قرار گرفت.
اصلی ترین کار یک نقال مخاطب شناسی است اینکه وقتی می خواهد داستان یک مقتل را بگوید ناگهان با مخاطبی مواجه می شود که مناسبش نیست باید بتواند در همان جا داستانی مناسب روحیه و حال مخاطبش را پیدا کند این خیلی مهم است
یک نقال مثل یک هنرمند تئاتر نیست که چیزی را حفظ و هر شب اجرا کند، این نقد به برخی نقالان جوان وارد است.
کرونا  فرم عزاداری را قدری از حضوری به نیمه حضوری و حضور در فضای مجازی در جاهایی تغیر داده است.
مشکل ما این روزها بیشتر نگاه خود مسئولان است مثلا خود شورای شهری ها خیلی از برنامه های ما را کنسل کردند
بهرحال نقال و پرده خوان هم زندگی دارد و باید زندگی اش بگردد هر چند که همه اینها فدای سر اهل بیتمان(ع).
نقالی و پرده خوانی همه با تجمع سروکار دارد اما ما در همین تجمعات اندک هم کارها را برگزار کردیم و مهم نفوذ کلام و اجرای اساتید است که باید تأثیر گذار باشد.
ما با موجودی چون کرونا سروکار داریم و رعایت می خواهد شاید همه اینها هم یک آزمونی برای ما باشد اما بهرحال شور حسینی بین همه ما وجود دارد.
ما باید از یک طرف منطقی باشیم و مراقبت  کنیم تا آمار مبتلایان بالا نرود از سوی دیگری هم عزاداری کنیم.
عده ای منتظر هستند که آمار بالا برود و گردن عزاداران حسینی بیاندازند وگرنه این سفرهای خارج از شهر و شمال رفتن ها که دیگر ظاهرا حساب نمی شود.
ای کاش یک سیستمی تعبیه می شد که وضعیت کرونایی ها را مشخص میکرد که از کجا گرفته اند در عزاداری یا به بهانه عزاداری در سفرهای شمال!
ما می گوییم ای کاش در صحرای کربلا بودیم و برای امام حسین(ع) جان می دادیم این یک آزمون برای همه ما هست که البته باید با رعایت موارد بهداشتی جلو برویم
خبرگزاری فارس

محسن حسینی: پژوهشی درباره تئاتر دهه ۴۰ و ۵۰ در دست دارم
محسن حسینی بازیگر و کارگردان تئاتر اعلام کرد ۲ پروژه نمایشی را برای اجرا مدنظر دارد که یک پروژه برای اجرا در تماشاخانه ایرانشهر و دیگری برای اجرا در موزه هنرهای معاصر تهران است.
لب کلام
پژوهشی را درباره تئاتر دهه ۴۰ و ۵۰ ایران در دست انجام دارم که پژوهش بسیار مهمی است و داشته‌های بسیاری برای شناختن تئاتر ایران در آن ۲ دهه دارد.
در آن ۲ دهه اتفاقات عجیبی در تئاتر ایران رخ داده و همه هنرمندان تئاتر هم نسبت به آن دوران نوستالژی دارند.
نمایشنامه «تماشاخونه طهرون» را نوشته‌ام که از قمرالسلطنه شروع می‌شود که برای اولین بار تعزیه زنانه را اجرا کرد و به قمرالملوک وزیری می‌رسد.
این نمایشنامه اثری سترگ است و مدت زمان زیادی است که روی آن کار کرده‌ام. قصدم اجرای این اثر در تماشاخانه ایرانشهر است.
با مدیریت موزه هنرهای معاصر تهران برای اجرای یک پرفورمنس در این موزه گفت وگو داشته ام. این پرفورمنس بر اساس آثار ونگوگ و سهراب سپهری شکل گرفته و عوانش «خانه زود. خانه آبی» است.
متأسفانه به دلیل شرایط کرونایی موجود، وضعیت اجرای هر ۲ پروژه نامشخص است. البته پیگیر این اجراها هستم تا ببینم تکلیف چه می‌شود.
ویرایش دوم «نامه‌هایی از جنگ» اثر هانریش بُل را هم انجام دادم که شامل ۱۰۰ نامه‌ای است که بُل وقتی در جنگ جهانی دوم حضور داشته به همسر و خانواده‌اش نوشته است. این کتاب قرار است توسط نشر «نگاه» منتشر شود.
خبرگزاری مهر

 

داوود زارع: بزرگترین وظیفه ما این است تا نسل آینده را امیدوار نگاه داریم
مرکز تئاتر توانش به عنوان  مرکز خصوصی- تخصصی تئاتر کودک و نوجوان که رسماً فعالیت‌های خود را از تابستان 1397 آغاز کرد، اولین مرکز خصوصی تئاتری است که صرفاً در زمینه تئاتر کودک و نوجوان فعالیت می‌کند. این مجموعه تئاتری که در شرق تهران واقع شده است، در دو زمینه آموزش و اجرای هنرهای نمایشی توانست طی دو سال فعالیت خود توجه بسیاری از هنرمندان و مخاطبان تئاتر کودک و نوجوان را به سوی خود جلب کند. داوود زارع مدیر مرکز تئاتر توانش می‌گوید بزرگترین وظیفه ما این است که نسل آینده را امیدوار نگاه داریم.
لب کلام
قطعاً ما نیز همانند سایر مراکز آموزشی و فرهنگی علی‌الخصوص سالن‌های خصوصی دچار زیان شدیم.
صد البته ناراحت‌تر به این دلیل که در این چند ماه خانواده‌های بسیاری با ما تماس گرفتند و درباره شروع مجدد فعالیت توانش سوال پرسیدند و از ما می‌خواستند که به طریقی که هم سلامتی حفظ شود و هم بچه‌ها به کلاس‌ها بازگردند.
ما به دنبال مجوزهای لازم از ستاد ملی مقابله با کرونا و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به منظور شروع دوباره بودیم اما مسائل اقتصادی مشکل دیگری بود که در کنار بیماری کرونا عرصه را برای ما دشوار کرده بود.
ما نه تنها باید به فکر سلامتی و حفظ جان هنرجویان، مدرسان، کارکنان و مخاطبان‌مان بودیم بلکه باید گرانی و مشکلات اقتصادی را نیز برطرف و یا تحمل می‌کردیم تا بسیار سخت و نشدنی بود.
علی‌رغم تمام این مسائل ما دو بار تصمیم به بازگشایی داشتیم که هر بار با افزایش شیوع بیماری و موج جدید کرونا روبرو شدیم.
در این مدت چندین پیشنهاد از دیگر مراکز فرهنگی و البته خصوصی داشتیم که فعالیت‌های خودمان را در آنجا پی گیریم که برای ما زیاد مقرون به صرفه نبود.
ما اصرار بسیار برای انجام فعالیت در شرق تهران داشتیم و داریم.
در اواخر فروردین ماه طی تماسی که از فرهنگسرای گلستان واقع در منطقه نارمک داشتیم آنها از ما دعوت کردند که فعالیت‌های خودمان را در آنجا ادامه دهیم.
بخشی از فعالیت‌های توانش را که در مقطع کنونی صرفاً آموزش است را در خانه فرهنگ فدک و در فضای باز برگزار می‌کنیم.  
برگزاری کلاس در فضای باز بسیار مورد توجه و استقبال خانواده‌ها و هنرجویان قرار گرفت و ما را مشتاق به ادامه مسیر کرد.
امیدوارم به زودی اجرای تئاتر نیز به صورت محدود و در فضای باز این مجموعه آغاز شود.
هر چند مدنظر داریم که اجرای نمایش باعث تجمع و تراکم جمعیت در منطقه اجرا نشود و در هر اجرا به صورت بسیار محدود و با رعایت نکات ایمنی، بهداشتی و تنها با پذیرش حدود سی تا چهل مخاطب اجراها را پرتوان از سر گیریم.
ما فعالیت‌های خود را از اوایل مردادماه آغاز کردیم و در هر کلاس آموزشی صرفاً پذیرای هشت هنرجو هستیم که این امر در کنار برگزاری کلاس در فضای باز به ما و خانواده‌ها آرامش بیشتری داد.
ما به عنوان مربی بچه‌ها وظیفه داریم همچنان در دل آنها نور امید را زنده نگه‌داشته و به آنها دلگرمی دهیم.
در این روزها مهمتر از آموزش بازیگری به بچه‌ها، آموزش زندگی‌ست که البته در تئاتر جاری است.
ما بزرگترها وظیفه داریم این روزها به پدران و مادران آینده سرزمین‌مان بیاموزیم که باید برای داشتن فردایی روشن امید داشت و این امید و رسیدن تنها با تلاش، پشتکار و رها نکردن هدف به دست خواهد آمد.
به زودی فراخوانی منتشر می‌کنیم و از تمامی دوستان فعال در این زمینه برای اجرا در نیم سال دوم 99 دعوت به همکاری خواهیم کرد.
ما هم اکنون در حال آماده‌سازی امکانات صحنه‌ای برای اجرا در فضایی غیرمتعارف هستیم که تاکنون بلااستفاده بوده و هم اکنون قرار است فضای امن و سلامت برای هنرمندان و مخاطبان‌مان شود.
هنرآنلاین

حجت‌الاسلام مجید نصیرایی: الگوسازی از مدافعان سلامت در اولویت‌ هنرهای نمایشی قرار گیرد
حجت‌الاسلام مجید نصیرایی نماینده مردم طبس و فردوس و عضو کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی گفت: هر روز دفاع‌مقدس مانند عاشورا بود؛ از قابلیت‌های دوران کرونا نیز باید به بهترین شکل برای گسترش و نهادینه کردن فرهنگ ایثار و ازخودگذشتگی در راه تعالی جامعه بهره‌ برد.
لب کلام
هر گونه ارج نهادن به کارها و فعالیت‌های عام‌المنفعه در هر حوزه‌ای اعم از امنیت، سلامت و اشتغال، اقدامی فرهنگی و در خور تقدیر محسوب می‌شود.
تکریم فداکاری ایثارگران در همه حوزه‌ها، چه شهداء مدافع حرم و چه مدافعان حریم سلامت، نوعی الگوسازی برای جامعه محسوب می‌شود؛ به همین دلیل باید در اولویت‌ برنامه‌های فرهنگی قرار بگیرد.
علاوه بر آن باید از خانواده‌های این افراد نیز تقدیر و حمایت شود.
عاشورا زمینه‌ساز یک تمدن جدید در جهان بود و هر روز دفاع‌مقدس نیز مانند عاشورا بود؛ بنابراین باید از قابلیت‌های دوران کرونا به بهترین شکل برای گسترش و نهادینه کردن  فرهنگ ایثار و ازخودگذشتگی در راه تعالی جامعه بهره‌ برد.
همانگونه که در دوران جنگ‌تحمیلی شهید آوینی روایت فتح را تولید کرد، در عصر حاضر نیز باید افرادی روایت سلامت بسازند.
خبرگزاری فارس

امیرآتشانی: 25 سال علی‌اکبرخوانی در تعزیه
علی‌اکبر امیرآتشانی با اشاره به اینکه ۲۵ سال است به عنوان علی‌اکبرخوان در تعزیه حضور دارد، عنوان کرد مخاطبان به دنبال آثار غیرکلیشه‌ای و به دور از شعار در نمایش‌های مذهبی و دینی هستند.
لب کلام
من بچه محرم هستم و پنجم محرم به دنیا آمدم از همین رو از کودکی در دهه اول محرم مشغول اجرا تعزیه بوده و هستم.
از ۵ سالگی ابتدا با طفل خوانی کارم را آغاز کردم و سپس در محضر بزرگان این عرصه به اولیاءخوانی رسیدم.
حداقل ۲۵ سال است که هرکجای دنیا و مشغول کار در هر پروژه‌ای که باشم باید روز تعزیه حضرت علی اکبر (ع) خودم را به روستای آتشان که از توابع بخش مرکزی شهرستان فیروزکوه است، برسانم و علی اکبر (ع) خوان تعزیه باشم.
اسم شناسنامه‌ای من علی‌اکبر امیرآتشانی است که به امیر آتشانی شهرت دارم.
عشق به امام حسین (ع) و ارادت به حضرت علی اکبر (ع) ریشه در باورها و اعتقادات و فطرت درونی من دارد و این علاقه و ارادت به صورت ناخودآگاه در آثارم هم قابل مشاهده است.
برعکس نقش‌های منفی که در کارهای تلویزیونی به من پیشنهاد می‌شود من در تعزیه اولیاءخوان هستم و علاقه‌ای به حضور در نقش‌های منفی نیز ندارم و از آن گریزانم.
من مخالف نگاه کلیشه‌ای در نمایشنامه‌ها و آثار مذهبی و دینی هستم.
ما نویسندگان خوبی در این حوزه داریم اما جدای از این دغدغه و نگاه کارگردانان و سفارش دهندگان این آثار نیز اهمیت به سزایی دارد.
برخی از هنرمندان ما در پرداخت و شخصیت پردازی نمایش‌های مذهبی به دنبال نمایش کلیشه‌های رایج هستند.
همه مخاطبان اصل داستان‌های مذهبی را می‌دانند پس به دنبال دیدن ایده و پرداخت جدید و به دور از شعار هستند.
جدا از تکنیکی که در نگارش نمایشنامه‌هایی با این مضامین مورد توجه قرار می‌گیرد نقش مطالعه و کسب دانش را هم نباید فراموش کرد.
دغدغه و ریشه افراد بسیار اهمیت دارد چون جدا از دانشی که داریم مضامین مورد نظر از درون نویسنده به جوشش در می‌آید و ناخودآگاه آنچه در فطرت ما شکل گرفته روی کاغذ نگاشته می‌شود.
در حال حاضر مشغول بازی در سریال «باخانمان» به کارگردانی برزو نیک‌نژاد هستم که سریالی کمدی است
در این مجموعه برخلاف کارهای دیگری که در سال‌های اخیر بازی کردم نقشی طنز برعهده دارم و نقش فردی را ایفا می‌کنم که درگیر یک زندگی از هم پاشیده است و چالش‌های خودش را دارد.
خبرگزاری مهر

مهدی دریایی: تاسیس موزه تخصصی تعزیه آرزوی است
مهدی دریایی پژوهشگر تعزیه در اراک  گفت: از سیزدهم ماه محرم به مدت ۲۰ روز موزه تعزیه را در قالب محفل هنرهای آیینی با نام "زخم عتیق" به تماشاخانه سرو تهران می‌آوریم.
لب کلام
ما از قبل از دهه محرم مشغول ضبط تعزیه به منظور پخش در صداوسیما و شبکه‌های مجازی هستیم.
در این زمینه با حوزه هنری و اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان مرکزی همکاری داریم و تعزیه‌ها را در فرهنگسراها ضبط و فیلمبرداری می‌کنیم.
از آنجایی که مخاطب به خاطر شیوع ویروس کرونا نمی‌تواند در محل برگزاری تعزیه حضور پیدا کند، ما مجبور هستیم تعزیه‌ها را ضبط کرده و به صورت مجازی منتشر کنیم.
در استان مرکزی اجازه اجرای تعزیه صادر نشده است.
ما برخی نسخه‌های تعزیه را بازنویسی کرده و به آرشیومان اضافه کردیم.
ان‌شاء‌الله از روز سیزدهم محرم نیز موزه تعزیه را در قالب محفل هنرهای آیینی با نام "زخم عتیق" به تماشاخانه سرو تهران می‌آوریم. این برنامه به مدت 20 روز میزبان علاقه‌مندان و بازدیدکنندگان خواهد بود.
در روزهای اخیر آقای اکرمی معاون امنیتی سیاسی استان مرکزی و آقای دانشی مدیرکل ارشاد از موزه تعزیه‌ که در منزل است بازدید کردند.
من آرزو دارم در شهر اراک که یکی از شهرهای مشهور در زمینه تعزیه است، بتوانم یک موزه تخصصی تعزیه راه‌اندازی کنم.
دست همکاری، نیاز و التماس به سوی شهرداری، میراث فرهنگی و استانداری دراز می‌کنیم که یک نفر ما را حمایت کند تا هم مخاطب استفاده کند و هم آن‌ها از بین نروند.
آقای اکرمی به ما قول داده‌اند که پس از عاشورا در این رابطه یک جلسه بگذارند.
من دنبال این هستم که یک پایگاه و عمارت آموزش تخصصی تعزیه راه‌اندازی کنم و در کنار آن روی آیین‌های سنتی کار کنیم و هنرجو بگیریم یا حتی اگر بتوانیم یک دپارتمان تعزیه تأسیس کنیم.
از شهرهای کاشان و تهران به من پیشنهاد داده‌اند که موزه تعزیه را به آنجا ببرم ولی من اگر بخواهم این کار را انجام دهم باید خانه و زندگی خودم را هم به آنجا ببرم.
باید ببینیم ارزش دارد که ما زندگی‌مان را جمع کنیم و به آن شهرها برویم.
هنرآنلاین