وقوع یا خطر وقوع ورشکستگی برای سالن‌های تئاتری

متن گفت وگو‌های منتشر شده را در بخش «لب کلام» بصورت خلاصه آورده‌ایم تا مخاطب این متن در دنیای پرسرعت امروز درجریان مهمترین بخش‌های این گفت و گوها قرار بگیرند. بدیهی است علاقمندان برای خواندن مشروح گفت و گوها می توانند به منبع مطلب که در ذیل هر گفت و گو ذکر شده مراجعه کنند. درضمن این مباحث، در طول هفته گذشته ایران تئاتر هم گفتگوهای کوتاه و بلندی با هنرمندانی منتشر کرده که مشروح این گفتگوها در سایت برای مخاطبین قابل مشاهده است.

قطب‌الدین صادقی: بحرانی که خاکریز فرهنگ و هنر را فتح کرد

قطب‌الدین صادقی مدیر تماشاخانه «شانو» با بیان اینکه این تماشاخانه در سال جاری تنها میزبان دو اجرای نمایشی بوده است، تصریح کرد که مأیوس و ورشکست شده‌ام.

لب کلام

از ابتدای سال ۹۹ تا این لحظه تماشاخانه «شانو» تنها میزبان ۲ اجرای نمایشی بوده و در باقی ایام تعطیل بوده است.

۲ ماه است که برگزاری کلاس‌های آموزشی را شروع کرده‌ایم که در وضعیت کنونی آنها نیز تعطیل هستند.

فکر نمی‌کنم در وضع بهداشتی کنونی به واسط ویروس کرونا، وضع اقتصادی موجود، نبود اعتماد ملی و اجتماعی در میان مردم و گرانی، فرهنگ و هنر پایداری و رشد داشته باشد.

در بحران‌های مختلف اولین خاکریزی که از سوی عوامل بحران فتح می‌شود، خاکریز فرهنگ و هنر است.

به شدت مأیوس هستم و به معنای واقعی ورشکسته شده‌ام. از هر جایی هم که تقاضای کمک کرده‌ام، جواب رد شنیده‌ام.

وقتی به بحران بهداشتی و اقتصادی فعلی بحران سیاسی هم اضافه شود فاجعه رخ می‌دهد زیرا در چنین شرایطی احساس آسایش و آرامش نمی‌کنیم.

مهر

عادل بزدوده: عروسک‌های زشت چگونه از تلویزیون سر در می‌آورند؟

تصویر یک عروسک در یکی از برنامه‌های تلویزیونی، مدتی است که توسط کاربران شبکه‌های اجتماعی دست به دست می‌شود، انتقادها را برانگیخته و برای برخی هم مایه شوخی و مزاح شده است. عادل بزدوده عروسک ساز و کارگردان تئاتر  با انتقاد از ناآگاهی و کم اطلاعی برخی تهیه‌کنندگان صداوسیما در ارتباط با عروسک سازی، نداشتن شناخت در این حوزه را مهم‌ترین عامل ساخت عروسک‌های نامناسب عنوان کرد.

لب کلام

‌بزرگوارانی که به عنوان تهیه‌کننده در صداوسیما کار می‌کنند، اطلاع و آگاهی از عروسک ندارند.

عروسک یک فلسفه بسیار همزاد با انسان و کره زمین دارد.

تاثیرپذیری و همذات پنداری، شاخصه‌های بسیار مهمی است که در فرهنگ‌های مختلف جا باز کرده است.

مهم است که ما به چه کسی می‌گوییم عروسک بسازد و آن عروسک چه پیام‌هایی را  می‌تواند به درستی ارسال کند و به درستی میان بینندگان و شنوندگان تاثیرگذار باشد.

من و دوستانی که خالق عروسک‌های «شهر موش‌های ۱و۲» و «خانه مادر بزرگه» و دیگر عروسک‌ها هستیم تمام این مسائل را شدیدا رعایت می‌کردیم.

اگر قرار بود که یک عروسک خُل و چِل بسازیم، نمی‌آمدیم این افراد را مسخره کنیم که به شدت عارضه خطرناکی است.

در بین مخلوقات خداوند کسانی هستند که ایراد دارند اما ما حق نداریم به قصد توهین، عروسک بسازیم.

چه برای نقش منفی زن و چه مرد و چه بچه نباید این کار را کرد؛ پیرمردها و پیرزن ‌ها را هم نباید مسخره کرد.

ما در ساخت عروسک‌ها سناریو و فیلم‌نامه را می‌خواندیم شخصیت را می‌شناختیم و چندین بار تجزیه و تحلیل اجتماعی و زیبایی شناختی می‌کردیم و بعد ماکت سازی می‌کردیم.

قبل از اینکه مخاطبان اظهار نظر منطقی و کلاسیکشان را داشته باشند ما خودمان پوست خودمان را می‌کندیم تا عروسک شخصیتی باشد که بتواند پیام‌های درست آن برنامه را منتقل کند.

این مهم است که من کریه‌المنظر نسازم؛ مثلا پسر خاله و کلاه قرمزی کریه المنظر نیستند اما اشتباهاتی می‌کنند.

تهیه‌کننده باید درباره برنامه‌اش دارای فکر و ایدئولوژی باشد. کسی که بلد کار است زیر مجموعه کارش را از کارگردان گرفته تا نورپردازها درست انتخاب می کند.

ایسنا

 

داود نامور: پاسخ به چند حاشیه درباره تعطیلی «نوفل لوشاتو»

مدیر تماشاخانه نوفل لوشاتو با اشاره به شرایطی که باعث شد این تماشاخانه تعطیل شود درباره گلایه برخی هنرمندان نسبت به دریافت نکردن طلبشان از وی توضیحاتی ارائه داد.

لب کلام

برای افتتاح تماشاخانه جدیدی که در دست ساخت دارم بیش از سه میلیارد تومان هزینه کرده‌ام.

از برج ۹ سال قبل وارد پروسه راه‌اندازی و ساخت و ساز این مکان شده‌ام و تمام تلاشم نیز این بوده است که مجموعه‌ای استاندارد و با کیفیت را به جمع تماشاخانه‌های خصوصی اضافه کنم.

شایعاتی مبنی‌بر اینکه تماشاخانه نوفل‌لوشاتو را برای این تعطیل کردم چون می‌خواستم سالنی دیگر راه‌اندازی کنم کم‌لطفی و بی‌انصافی دوستان است.

چون ۲ سالن در نوفل‌لوشاتو داشتیم و هدف این بود که سالن دیگری با رویکرد و عملکردی متفاوت راه اندازی شود که مکمل نوفل‌لوشاتو باشد.

متاسفانه اسفندماه با بحران کرونا و تعطیلی فعالیت‌های فرهنگی و هنری روبرو شدیم که ادامه دار شد و در نهایت تا تیرماه به طول انجامید.

مالک ساختمان نوفل لوشاتو به ما گفت چون در این مدت کار نکردید، لازم نیست کرایه ماهی ۹۳ میلیون تومان را پرداخت کنید.

اما زمانی که فعالیت تماشاخانه‌ها از سر گرفته شد صاحب‌خانه اعلام کرد ۵۰۰ میلیون تومان باید بابت اجاره این چند ماه پرداخت کنیم

بعد از تعطیلی تماشاخانه در اسفندماه من تا ماه بهمن حقوق همه پرسنل را پرداخت کردم و حتی برایشان وام ۲ میلیون تومانی بلاعوض گرفتم

به آن‌ها اعلام کردم که اگر جای دیگری موقعیت کار برایشان فراهم است می‌توانند آنجا مشغول شوند چون وضعیت تماشاخانه مشخص نیست.

در نهایت نوفل‌لوشاتو به ورشکستگی رسید و ما مجبور شدیم آنجا را تعطیل کنیم.

تهیه کننده «اپرای ۹۰» هزینه کامل ۳۰ شب اجرا را به من پرداخت کرده بود و من هم آن را بابت اجاره ملک خرج کرده بودم.

برای حل مشکل این دوستان چند بار با تهیه کننده و کارگردان جلسه گذاشتیم و در نهایت به ۳ پیشنهاد رسیدیم.

بعد از سه ماه دوستان به من پیامک دادند و مجدداً پیگیر طلبشان شدند و گفتند اگر پول ما را نمی‌دهی به شکل دیگری پیگیری کنیم و من هم پاسخ دادم هر طور صلاح می‌دانید.

من به هرکسی بدهکار باشم حتماً بدهی‌ام را تقدیم می‌کنم و حاضر هستم با تمام گروه‌هایی که احساس می‌کنند در این شرایط متضرر شده‌اند، همکاری کنم.

طبق صحبت‌هایی که با برخی از گروه‌هایی که اجرایشان در نوفل‌لوشاتو کنسل شده، داشته‌ام قرار است گروه‌ها در تماشاخانه جدید اجرا داشته باشند.

مهر

 

میثم احمدی: حمایت پردیس تئاتر شهرزاد از گروه های نمایشی

احمدی، مدیر هنری پردیس تئاتر شهرزاد عنوان کرد: فرهنگ و هنر در همه کشورها در سبد کالاهای اولیه است و رسالت هنرمندان هم فرهنگ سازی و آگاهی دادن به مردم است خود تئاتر یک رسانه آگاهی رسان است اما متأسفانه این روزها در تعطیلی به سر می برد.

لب کلام

به دلیل روحیه خوب هنرمندان جوان تئاتر و استقبالشان برای اجرا رفتن ما هم خیلی امیدوار به شروع مجدد تئاتر هستیم

شرایط خیلی برای کار فراهم نیست با این حال کمتر جوان ترها از این شرایط عقب نشینی کردند و این روحیه ستودنی است.

ما وظیفه خود می دانیم در مجموعه شهرزاد از آنها حمایت کنیم تا دلگرمی بیشتری برایشان شود.

البته انتظار داریم قدری پیشکسوتان عرصه تئاتر و نیز هنرمندان نام آشنا هم دست به تولید و اجرا بزنند که به تدریج این اتفاق در حال رخ دادن است.

در هر صورت این مشکلات کرونایی را همه دنیا با آن دست و پنجه نرم می کنند و اتفاق استثنایی برای ما نیست، نباید ما هم جا بزنیم.

دیگر همه ما می دانیم چطور اتوبوس و مترو سوار شویم یا به فروشگاه و مغازه ها برویم پس خیلی راحت هم می توانیم متوجه شویم که چطور به سالن های سینما و تئاتر برویم.

تعطیلی اخیر تئاتر ما را هم دچار شوک کرد چرا که شاهدیم خیلی از مراکز تجمع این روزها باز است اما سالن های تئاتر و سینما که هنوز اجتماع چشمگیری نداشتند و تازه به استقبال می رسیدند، در بزنگاه دو مرتبه تعطیل شد.

بهرحال توقع ما این است که قدری مسئولان نگاه بهتری به عرصه های فرهنگی و هنری کنند.

در هر صورت ما هم در پردیس تئاتر شهرزاد با هدف همدلی و حمایت شرایط خاصی برای گروه ها در نظر گرفتیم و خوشحالیم که دوستان هنرمند برای اجرا رفتن پیشقدم شدند به طوریکه الان برنامه سه ماهه اجرای پاییز ما بسته شده است.

چشم انداز دقیقی هم الان نسبت به زمستان وجود ندارد و می بایست چند هفته دیگری صبر کنیم و شرایط را بسنجیم و با این استقبال برنامه فصل زمستان را هم مشخص می کنیم.

از این برنامه ها سالن های بزرگ هر روز دو سانس و سالن کوچک هر روز سه سانس برنامه ریزی و قرارداد بسته شده و گروه ها در حال تمرین هستند و حتی تبلیغات و فروش هم شروع شد که فعلا متوقف شده است.

سالن ها قبل شروع اجرا ضدعفونی و تهویه در طول اجرا روشن است و تنها پنجاه درصد سالن تماشاگر حضور خواهد داشت.

به هرحال ما فقط مجاز به بهره برداری از نصف ظرفیت سالن هستیم،  برای همین با یک محاسبه سرانگشتی متوجه خواهیم شد که مجموع پرداخت گروه های با حداقل درآمد، حدود یک سوم گذشته است.

آقای قادر آشنا مدیر کل هنرهای نمایشی به تازگی حضوری با گروهشان به پردیس شهرزاد آمدند و از  تماشاخانه بازدید کردند ما هم مشکلاتمان را به آنها گفتیم و آقای آشنا طی صحبت هایی که داشتند قرار شد شرایط را برای کار گروه ها هموار کنند.

فارس

 

نگین ضیایی: ویروسی خطرناک تر از کرونا!

نگین ضیایی کارگردان جوانی است که قرار بود نمایش«مرفی» را از پایان همین هفته در  تالار سایه مجموعه تئاتر شهر روی صحنه ببرد که با تعطیلی تئاتر رو به رو شد. او از ویروسی صحبت می‌کند که انگار از کرونا هم خطرناک‌تر است و با تردید می‌گوید؛ شاید فکر می‌کنند ویروس تئاتر از کرونا ترسناک‌تر است وگرنه چرا باید این گونه مورد بی‌مهری قرار بگیرد.

لب کلام

اگر با تعطیلی تئاتر می‌شد کرونا را کنترل کرد، هیچ غمی نداشتیم ولی موضوع اینجاست که همه مشاغل دارند کار خودشان را می‌کنند، مترو و اتوبوس‌ها پر از جمعیت هستند ولی همیشه پای تعطیلی که به میان بیاید، اول از همه یقه تئاتر را می‌گیرد.

دقیقا یک شب پیش از تعطیلی تئاتر، برد تیم پرسپولیس را داشتیم و مردم به خیابان‌ها ریختند. طبیعتا از خوشحالی مردم، خوشحالم آن هم بعد از این همه سختی ولی واقعا برایم جای سوال است که مگر کرونا در این شکل قابل انتقال نیست؟

انگار تئاتر، ویروسی خطرناک‌تر از کروناست.

طبیعتا همه ما در جریان هستیم که هر روز آمار مبتلایان بالاتر می‌رود ولی چرا جلوی سفرها را نمی‌گیرند.

مردم در تمام تابستان و حتی همین حالا بخصوص که چند روز تعطیلی هم در پیش داریم، مدام در حال سفر هستند.

تئاتر ما حتی قبل از کرونا هم مگر چقدر تماشاگر داشت و بعد از کرونا هم خیلی بدتر از قبل شد.

اتفاقا قشری که تئاتری هستند اعم از هنرمند یا تماشاگر، بیشتر از بسیاری از اقشار دیگر، پروتکل‌ها را رعایت می‌کنند ولی چون مظلوم هستند و صدایشان به جایی نمی‌رسد، همیشه اول از همه قربانی می‌شوند.

ظاهرا قرار است کرونا فعلا با ما بماند. پس باید یاد بگیریم چگونه با آن کنار بیاییم. تئاتر هم باید به حیات خودش در این دوران ادامه بدهد.

همانطور که مردم دیگر امور روزمره شان را انجام می‌دهند، خرید می‌روند، از نانوایی نان می‌گیرند، خوراک و پوشاک تهیه می‌کنند، تئاتر هم باید جزیی از زندگی ما در دوران کرونا باشد.

همیشه تعطیلات ما ناگهانی است. گروه‌های هنری هم هم‌زمان با مخاطب در جریان قرار می‌گیرند و بدتر از آن اینکه این تعطیلات معمولا به صورت هفته‌ای تمدید می‌شود و ما در برزخ عجیبی قرار می‌گیریم.

در این وضعیت گروه‌های حرفه‌ای روی صحنه نمی‌روند چون برایشان صرفه اقتصادی ندارد. گروه‌های جوان هستند که چراغ تئاتر را روشن نگه داشته‌اند و بی برنامگی‌ها بیشتر گریبان آنان را می‌گیرد.

شرایط خیلی پیچیده است. قرار بود فروردین اجرا داشته باشیم که تئاتر تعطیل شد. بعد از آن اجرای ما به تابستان موکول شد که موج دوم کرونا آمد. حالا هم همین که پیش فروش بلیت‌مان آغاز شد، بار دیگر تئاتر تعطیل شد.   

ایسنا

 

نادر نادرپور :آغاز به کار تماشاخانه‌ای با صحنه قاب عکسی

نادر نادرپور کارگردان تئاتر و مدیر تماشاخانه تازه تاسیس «اهورا» با اشاره به ویژگی‌های این سالن نمایشی از افتتاح یک سالن تئاتر قاب عکسی با نام «رزا» در آینده‌ای نزدیک خبر داد.

لب کلام

آماده سازی تماشاخانه اهورا که شامل ساخت و ساز و تغییر کاربری این سالن بود از اول دی ماه شروع شد.

تفاهم‌نامه‌ای که با این مجموعه هنری «تیتان» (سینما دیاموند سابق)  امضا کردیم قرار بر این شد که طبقه اول آنجا را با هزینه شخصی تبدیل به سالن نمایش کنم.

خوشبختانه مدیریت مجموعه «تیتان» با وجود شرایط نامساعدی که کرونا برای تئاتر به وجود آورده همکاری خوبی با ما دارند.

۲ ماه طول کشید تا این سالن تغییر کاربری داده و به بهره‌وری برسد که متاسفانه آماده سازی آن همزمان شد با آغاز همه‌گیری کرونا و تئاتر به خواب زمستانی فرو رفت.

تماشاخانه «اهورا» با ۱۱۲ صندلی و امکانات و فضای کاملاً حرفه‌ای و موقعیت جغرافیایی مناسب تلاش دارد فضای تازه‌ای را به سالن‌های نمایشی اضافه کند.

متاسفانه با تعطیلی اجباری تماشاخانه از لحاظ اقتصادی به شدت در مضیقه هستیم و هزینه‌های آب و برق و گاز سالن اصلاً تامین نمی‌شود اما تمام تلاشمان را می‌کنیم تا چراغ تماشاخانه را روشن نگه داریم.

برای اجرا در تماشاخانه «اهورا» فراخوان منتشر شده است.

تلاش کردیم شرایط را برای متقاضیان به گونه‌ای فراهم کنیم که همه اهالی تئاتر حتی در شرایط امروز هم بتوانند در این سالن به صحنه بروند و مشکلی بابت تامین هزینه‌ها نداشته باشند.

قرار است به زودی تماشاخانه دیگری با عنوان «رُزا» نیز در این مجموعه راه اندازی شود که با ۳۰۰ نفر ظرفیت یک تماشاخانه قاب عکسی است.

تماشاخانه «رزا» آماده بهره‌وری است و به زودی از گروه‌های مختلف برای بازدید از آنجا دعوت خواهیم کرد.

تلاش من در طول سال‌های فعالیتم به عنوان کارگردان و مدرس تئاتر این بوده که عملکرد مناسبی در تئاتر داشته باشم.

مطمئناً من هیچ‌گاه به پولی که سال گذشته برای ساخت تماشاخانه «اهورا» هزینه کرده‌ام، نخواهم رسید چون همه چیز چند برابر شده است اما دست از تلاش نخواهم کشید.

مهر