کارگردان نمایش «سی بودن سی نبودن...» در گفت‌وگو با تئاتر بوشهر عنوان کرد؛
متمرکز بودن جشنواره؛ فرصتی برای بازگشت تئاتری‌ها به پناهگاه‌های خود
ایران تئاتر-: کارگردان نمایش «سی بودن سی نبودن...» معتقد است؛ متمرکز بودن جشنواره در اثربخشی و کیفیت آثار متقاضیان تأثیر بسزایی خواهد داشت و این فرصت را پدید می‌آورد تا تئاتری‌ها به پناهگاه‌های خود بازگردند.
نمایش «سی بودن سی نبودن...» به نویسندگی و کارگردانی علیرضا فهیم پور یکی از هفت اثر حاضر در سی و سومین جشنواره تئاتر استانی بوشهر است. نمایشی که بر اساس جدول اجراهای جشنواره در شهر گناوه روی صحنه می‌رود. در همین راستا، برگزاری سی و سومین جشنواره تئاتر استانی بوشهر فرصت مغتنمی بود تا با علیرضا فهیم پور نویسنده و کارگردان تئاتر درباره نمایش جدیدش و همچنین مسائل مختلفی با محوریت تئاتر گفت وگویی انجام بدهیم.
آنچه در ادامه می خوانید مشروح گفتوگوی ما با علیرضا فهیم پور نویسنده و کارگردان نمایش «سی بودن سی نبودن...» است:
در مورد نمایشنامه و دلیل انتخاب آن توضیح دهید؟
شکل‌گیری این داستان و ایده به سال‌ها الهام گرفته از عقاید و باورهای ساکنین جزیره‌ای در جنوب است. نمایش «سی بودن. سی نبودن...»، یک کار فولکلور و بومی است که قصه آن از اِلِمان‌ها و اعتقادات جنوب استان بوشهر نوشته شده است. درواقع با این نمایشنامه به‌نوعی ترویج فرهنگ و آداب سنت را دنبال کردیم.
نمایش «سی بودن سی نبودن»، دربارۀ جوانی است که سال‌ها در جزیره‌ای نفرین‌شده زندگی می‌کند. او فکر می‌کند، صداهای زیر دختان «لیل» باعث این نفرین است تا اینکه...
برای ارائه نمایش خود به جشنواره با چه چالش‌های اساسی و مهمی مواجه بوده‌اید؟
اساسی‌ترین مشکل ما عدم همکاری اداره ارشاد و تأمین هزینه هزینه‌های جاری بود و با توجه به اینکه تولید اثر هنری، هزینه‌هایی دارد، عدم‌حمایت در این شرایط، باعث می‌شود، یا تولید اثر مقدور پذیر نباشد و یا با سختی و چالش مواجه می‌شود که در این صورت، کیفیت اثر افت می‌کند.
سطح کیفی جشنواره تئاتر استانی بوشهر را تا این مرحله در این دوره نسبت به دوره‌های گذشته چگونه ارزیابی می‌کنید؟
با توجه به شیوع ویروس کرونا و آثار متقاضیان به نظر می‌رسد سطح کیفی کارها نسبت به سال‌های گذشته پائین باشد و این مسئله به خاطر شرایط موجود، دور از ذهن نیست.
در نظر گرفتن چه نکاتی را برای برگزاری باکیفیت جشنواره ضروری می‌دانید؟
مجهز کردن سیستم‌های نور و صوت در سالن‌های نمایش، حمایت مالی قابل‌توجه به گروه‌ها جهت ورود به جشنواره، برگزاری ورکشاپ‌های آموزشی حین برگزاری جشنواره و مواردی از این قسم که از طرفی ارائۀ کار را برای گروه‌ها تسهیل می‌کند و از سوی دیگر باعث جذب مخاطبان بیشتری می‌شود.
تیم داوری جشنواره باید دارای چه ویژگی منحصربه‌فردی باشد؟
تیم داوری ازنظر من باید متشکل از اشخاصی باتجربه باشند و سواد تئاتری در حد داوری داشته باشند. کما اینکه در سال‌های اخیر شاهد این مقوله هم بودیم.
پیشنهاد شما برای برنامه‌هایی که در رونق تئاتر می‌توانند موثر باشند، چیست؟
جذب هنرجویان تئاتری از طریق برگزاری ورکشاپ‌های آموزشی، تداوم برگزاری جشنواره‌ها، حمایت از گروه‌های نمایشی و جلوگیری از واگذاری سالن‌های نمایشی به بخش خصوصی.
آیا با غیرمتمرکز برگزار کردن این دوره از جشنواره موافقید؟ تأثیرات این تصمیم را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
شیوع کرونا بیش از هر مکانی سالن‌های تئاتر و سینما را در اقصی نقاط جهان مشمول تعطیلی کرد. هرچند اقصی نقاط ایران به‌صورت متمرکز بوده است، اما پرسش مهم این است در دیگر شهرها ایران اوضاع به چه منوال است؟ و تجربه بازگشایی سالن‌های نمایش، زیر سایه تهدید کرونا در شهرهای ایران حتی کشورهای صاحب صنعت نمایش چه سرانجامی پیدا کرده است؟
به‌طور مثال آلمان؛ بازگشایی تئاتر و سینما با فاصله‌گذاری؛ آلمان از ماه می (اواخر اردیبهشت‌ماه) اقدام به بازگشایی سالن‌های سینما در برخی ایالات خود کرد. موفقیت این کشور در مهار کرونا نسبت به دیگر همتایان و همسایگان، این فرصت را پدید آورد تا تئاتر روها زودتر از دیگران به پناهگاه‌های خود بازگردند. بااین‌حال، این بازگشایی محدود بود تا ۲۰ ژوئن بازگشایی سرتاسری سینما با حفظ فاصله‌گذاری اجتماعی عملی شود؛ اما آنچه در آلمان بیش از سینما در اخبار بود، تئاترها بود. حال فضاهای بسته و متراکمی که بواسطه حضور مخاطبان، مکان‌هایی بالقوه برای شیوع بیماری توسط ستاد برگزاری جشنواره ارزیابی‌شده که اولویت‌ها، ستاد اجرایی جشنواره بر غیرمتمرکز بودن جشنواره بوده است.قطعاً «متمرکز بودن» جشنواره در اثربخشی و کیفیت آثار متقاضیان تأثیر بسزایی خواهد داشت و فرصت را پدید می‌آورد تا تئاتری‌ها به پناهگاه‌های خود بازگردند.
گفت و گو از سودابه زیارتی
