تمرکز بر اجرای متون ایرانی و تازه
تماشاگر یکی از اولویت های من برای انتخاب متن است

مرتضی نجفی، در یادداشتی که دراختیار ایران تئاتر گذاشته، درمورد حضورش در جشنواره فجرآورده است:  در این سال‌ها سعی کرده ام که سراغ نمایشنامه هایی بروم که برای اولین بارآن را روی صحنه ببرم ، به همین خاطرتولید نمایشنامه درگروه ما(نگاه نو) یکی از اولویت‌هااست و طی سال‌های اخیر نمایشنامه هایی ازدوستان خوبم حامدمکملی و خانم حمیده وحیدی و.... را روی صحنه برده ام که درگروه تولید شده اند.
دربعضی اوقات نمایشنامه در طول تمرین براساس شیوه اجرایی تغییراتی می‌کند و بازنویسی مجدد روی آن انجام می شود و به تکامل می رسد، در رابطه با نمایشنامه زندگی سگ‌مرده هم اینگونه بود.
این نمایشنامه را چهار سال پیش دوست خوبم حامدمکملی با الهام ازنمایشنامه روایت‌های ساده اززندگی روزمره، نوشته شهرام کرمی نوشت و طی این چهارسال چندین بار بازنویسی شد تا جایی که قصه و روایت زندگی سگ ‌مرده کاملا از نمایشنامه جناب شهرام کرمی دور شد و خود یک نمایشنامه مستقل شد.
قصه آقابزرگی که در بستربیماری است و قرار است فرزندانش هر دو روز او را به خانه خود برده و از او پرستاری کنند ولی ازنگاه فرزندان، آقابزرگ با مرده هیچ فرقی ندارد  و آقابزرگ مدام درجنگ با فرزندان است که به آنها بفهماند که هنوز زنده است و نفس می‌کشد.
نمایشنامه زندگی سگ‌مرده چالش بسیار جذابی درعرصه کارگردانی برای من بود، نگاه جذاب و فانتزی نویسنده به مقوله  زندگی و  مرگ یکی از ویژگی هایی بود که من را ترغیب کرد که سراغ این متن بروم، زندگی آدمهایی که حاضرند روزی صد بار بمیرند امایک بارفریاد نکشند و آقابزرگی که بین مرگ و زندگی داستان خود و سگ اعصاب خردکن بی اصل ونسب همسایه دیوار به دیوارخانه پدرش را روایت می‌کند، روایتی که از شیوه سورئالیسم  پیروی می کند و ما آقابزرگ را درغالب جسم  و روح روی صحنه می‌بینیم .
همیشه تماشاچی یکی از اولویت‌های من برای انتخاب متن بوده و علاقه مندم که متنی را کارگردانی کنم که بتواند از طریق قصه با تماشاچی ارتباط برقرارکند و تاحدودی آیینه ای در روبه روی او باشد، خود یا دنیای خود را دراثر ببیند و با اثر همزاد پنداری کند، این همزاد پنداری و ارتباط دراین اثرهم وجود دارد و به نحوی می شود گفت همه ما یا خودمان، یا درخانواده خود با این موضوع برخورد کرده ایم.
ما از مرگ حرف می زنیم ولی تلخ نیستیم ،ازمشکلات و از زندگی های دچار تناقض حرف می‌زنیم ولی حکم صادرنمی‌کنیم، نگاه ما آمیخته با طنز و گروتسک است ولی لودگی نمی‌کنیم.
چالش دیگری که دررابطه با کارگردانی این اثر برای من ،هم سخت و هم جذاب بود تعداد زیاد بازیگر این نمایشنامه بود که در دوران کرونا می توانست مشکل ساز شود و البته تاحدودی اینگونه شد و دردوران تمرین تقریبا همه بازیگران کرونا را تجربه کردند و کرونا بارها تمرین‌های مارا به تعطیلی کشاند ولی بچه های گروه با همه این مشکلات مبارزه کردند و روزهای سخت را با پشتکاری که داشتند پشت سرگذاشتند و این نمایش را با استقبال بی نظیر تماشاگران قزوینی روی صحنه بردیم،که جا دارد از همه بازیگران و عوامل گروه دوست داشتنی خودم تشکر و قدردانی کنم.
برای هفتمین سال است که درجشنواره تئاتر فجر به عنوان بازیگر و کارگردان شرکت می‌کنم و معتقدم فارغ ازاجرای عمومی ، جشنواره های مهم کشور انگیزه بالایی را برای تئاتر شهرستان‌ها به وجود می آورد و اجرا در این نوع جشنواره ها و دیده شدن توسط تماشاگران حرفه ای و همچنین اساتید این رشته باعث رشد و بالندگی تئاتر شهرستان می شود ، برای خود من تجربه های گرانبهایی در جشنواره تئاترفجر و جشنواره های دیگرمثل آیینی سنتی و.... رغم خورده و مثل یک دانشگاه دنیای جدیدی را در روبه روی من  قرار داده.
در پایان تشکر می‌کنم از همه دست اندرکاران چهلمین جشنواره بین المللی تئاترفجر.