گفتوگو با علیرضا حیدرپور فرد، هنرمندِ پیشکسوت تعزیه شیراز
شیراز نیازمند تکیه اختصاصی اجرای تعزیه است
علیرضا حیدرپور فرد از تعزیهخوانان قدیم شیراز معتقد است طی این سالها توسط هنرمندان فعالیتهای بسیاری برای حفظ و اشاعه این هنر دینی انجام شده و امروز باید سایر نهادها و سازمانها برای حفظ و بهبود شرایط تعزیه وارد کار شوند و جای تأسف دارد که شیراز دارای یک تکیه اختصاصی اجراهای تعزیه نیست.
به گزارش خبرنگار ایران تئاتر از فارس، علیرضا حیدرپور فرد سرپرست گروه سفیر شیراز، از تعزیهخوانان قدیم شیراز به شمار میرود و نسلی جدید از هنرمندان تعزیه را پرورش داده است، او در «دهمین همایش ملی تعزیه و آیینهای نمایشی محرم» با دریافت لوح تقدیر و تندیس تقدیر شد.
علیرضا حیدرپور بنیان گذار کانون تعزیه در شیراز، با اشاره به اجراهای مختلف و متعدد گروهها حرفهای تعزیهخوان فارس در داخل و خارج از کشور میگوید: «اجراهای تعزیه در همه جای جهان موردتوجه قرار میگیرد و بسیاری از هنرمندان نامآشنای تئاتر جهان در خصوص تعزیه مطالب بسیاری نوشته و منتشر کردهاند، سالی که در غرب به پیامبر اکرم (ص) اهانت شد، گروه تعزیه ما در کشور فرانسه پرچم (نصر من الله و فتح قریب) را سر در یکی از کلیساهای پاریس برافراشت و هنر تعزیه را برای علاقهمندان هنر ایران در کشور فرانسه اجرا کردیم.»
حیدرپور فرد تاکید میکند: «اگر تعزیه بهدرستی خوانده شود همه آنها میپسندند و این هنر همچنان از سوی مردم خواهان دارد و هرگاه اجرایی باشد علاقهمندان اهلبیت (ع) به آن جذب میشوند.»
او رخنه خرافات و تحریف مسائل دینی در تعزیهخوانی را آسیب جدی به این حوزه ارزیابی میکند و میگوید: «اینکه در فضای مجازی ویدئوهایی از قرار گرفتن شمر روی موتورسیکلت دستبهدست میشود یا عروسک شیر تعزیه مورد تمسخر قرار میگیرد ربطی به اصل تعزیه ندارد و ممکن است برخی برای انحراف افکار عمومی دست به چنین کارهایی بزنند.»
مسئول گروه تعزیه سفیر شیراز که هرسال به مناسبت میلاد حضرت احمد بن موسی، شاهچراغ (ع) کاروانی از هنرمندان را در شیراز به راه میاندازد، ادامه میدهد: «برای شادپیمایی که به این مناسبت برگزار میشود در قالب نمایشهای آیینی و کاروان یادشده ۱۵۰ نفر با پوشش و ادوات تاریخی تجهیز میشوند.»
علیرضا حیدرپور فرد ، میگوید: «تجهیزات گروه تعزیه ما به ۵ نسل پیش تعلق دارد و این خود نیاز به حفظ و نگهداری بهعنوان میراث فرهنگی شیراز دارد. بسیاری از ادوات و ابزار اجرای تعزیه میتواند در مکانی به نام موزه یا خانه تعزیه شیراز در معرض دید عموم قرار بگیرد تا برای سالیان این لباسها و ابزار حفظ و نگهداری شود.»
سرپرست گروه سفیر شیراز با اشاره به اینکه تعزیه روایت هنرمندانهای از وقایع دینی است، ادامه میدهد: «آنچه را که شاید با ساعتها سخنرانی و مطلب نتوان به مخاطبان انتقال داد، تعزیه در یک اجرا به زیبایی تصویر میکند و در یادها ماندگار میشود.»
حیدرپورفرد که کانون تعزیه را در شیراز بنیان گذاشته است، میگوید: «برگزاری سمینارها، میزگردها و سوگوارههای تعزیه مهمتر از اجرای این هنر آیینی است که باید در دستور کار سازمانهای مسئول قرارگیرد.»
او با بیان اینکه شیراز بهعنوان خاستگاه تعزیه باید موردتوجه قرار بگیرد، ادامه میدهد: «تعزیه در فارس قدمت بسیاری داشته و همواره بهعنوان بخشی از زندگی مردم این استان به حیات خود ادامه داده است. جای تأسف دارد که چرا شیراز دارای یک تکیه اختصاصی اجراهای تعزیه نیست. طی این سالها توسط هنرمندان فعالیتهای بسیاری برای حفظ و اشاعه این هنر دینی انجام شده و امروز باید سایر نهادها و سازمانها برای حفظ و بهبود شرایط تعزیه وارد کار شوند.»