به بهانه هفتمین روز درگذشت معلم دیرپای اخلاق و تئاتر
فرهاد آئیش: کلمه شرافت شایسته احمد دامود است
فرهاد آئیش، بازیگر و کارگردان تئاتر با بیان اینکه اخلاق برای زندهیاد احمد دامود بسیار اهمیت داشت، گفت او هیچ وقت به کسی باج نداد، به دنبال کلیشهها نرفت و به عنوان یک استاد، کلمه شرافت بسیار شایسته اوست.
به گزارش ایران تئاتر، آخرین پنجشنبه اسفندماه 1401 خبر درگذشت زندهیاد احمد دامود، محقق، مدرس، مترجم و بازیگر بار دیگر جامعه تئاتر کشور را به سوگ نشاند.
استادی که ترجمه و تالیف کتابهایی چون «اصول کارگردانی تئاتر»، «تکنیک بازیگری»، «درباره کارگردانی فیلم»، «بازیگری متد»، «بازیگری حرفهای»، «تکنیک بازیگری» و «کار عملی بازیگر» در زمینه بازیگری و کارگردانی توسط او همواره راهگشای هنرجویان و دانشجویان عرصه هنرهای نمایشی بوده و هست.
زندهیاد دامود تجربه کارگردانی نمایشهای «قرعه برای مرگ»، «باغ وحش شیشهای»، «گیدوکلونا»، «چهار صندوق»، «آدمها و چیز»، «گمشدگان»، «کلاف سردرگم»، «انکار»، «چهارمی»، «در ساحل» را نیز در کارنامه هنری خود داشت و در آثار نمایشی «هیاهوی بسیار برای هیچ» نوشته ویلیام شکسپیر به کارگردانی مصطفی اسکویی، «ترامویی به نام هوس» نوشته تنسی ویلیامز به کارگردانی مصطفی اسکویی، «روباههای کوچک» نوشته لیلیان هلمن به کارگردانی مهین اسکویی، «طبقه ششم» نوشته آلفرد ژری به کارگردانی مهین و مصطفی اسکویی، «کالسکه زرین و اینس مندو» نوشته پروسپر مریمه به کارگردانی مهین اسکویی، «چمدان» نوشته و کارگردانی فرهاد آئیش و نیز نمایش تلویزیونی «استنطاق» به کارگردانی فرهاد مهندسپور، نمایش تلویزیونی «خانه عروسک» نوشته ایبسن به کارگردانی مهین اسکویی و نمایش تلویزیونی «کسب و کار آقای فابریزی» به کارگردانی محمدرضا خاکی به ایفای نقش پرداخته بود.
امروز هفتمین روز آسمانی شدن این استاد تاثیرگذار و هنرمند برجسته هنرهای نمایشی است و به همین بهانه درباره او به گفتوگوی کوتاهی با فرهاد آئیش، بازیگر، نویسنده و کارگردان تئاتر پرداختیم که در ادامه میخوانید.
فرهاد آئیش با اشاره به شخصیت زندهیاد احمد دامود گفت: «اگر درباره شخصیت او از تک تک شاگردانش بپرسید؛ خواهید فهمید که در طول زندگیاش آدمی استثنایی بود، هیچ وقت به کسی باج نداد و به دنبال کلیشهها نرفت.»
او ادامه داد: «استادی اخلاقمدار بود. اخلاق پیش از هر چیز برایش اهمیت داشت و از سواد کافی برای پشتیبانی از آنچه میگفت؛ برخوردار بود. او اصلا به معلمانی که بیشتر به فکر تعداد ثبتنامکنندگان در کلاسهایشان هستند؛ شبیه نبود.»
این هنرمند افزود: «بسیاری از بازیگران قدیمی به او مدیون هستند چراکه خیلی زودتر از دیگر استادان عرصه هنرهای نمایشی حقایق، حرفها و تکنیکهایی را درباره هنر به دانشجویانش ارائه داد که باعث رشد آنها در حرفهشان شد.»
کارگردان نمایش «چمدان» توضیح داد: «به عنوان یک انسان کلمه شرافت و به عنوان یک استاد کلمه سواد بسیار شایسته اوست و در مورد ارتباط استاد و شاگرد کلمه اخلاق میتواند لغت درستی در وصف شخصیت این هنرمند باشد.»
آئیش ادامه داد: «متاسفانه او در چند سال گذشته بیمار بود و نتوانست مثل گذشته جوانان و دانشجویان را همراهی و ذهن آنان را غنی کند و در واقع مدتی به دلیل مشکلات حافظه و شرایط جسمی از بحث آموزش و دنیای هنر حذف شد اما همواره قابل تقدیر بود.»
این هنرمند گفت: «من به شخصه بسیار مدیون زندهیاد احمد دامود هستم. حدود 30 سال پیش که بعد از سالها به ایران بازگشتم، این آقای دامود بود که دست مرا مثل یک بچه گرفت و به تک تک استادان، بازیگران، مدارس و کارگردانهای تئاتر معرفی کرد و با اینکه خودش زیاد اهل بازی نبود؛ قبول کرد به عنوان بازیگر در اولین نمایشی که در ایران کارگردانی کردم، بازی کند تا به حساب او همه به من اعتماد کنند.»
فرهاد آئیش در پایان گفت: «من بسیار به او مدیون هستم و جای خالیاش را به شدت احساس میکنم.»
گفتوگو: نگار امیری