در حال بارگذاری ...
با حضور جمع کثیری از هنرمندان تئاتر و سینما

مراسم بزرگداشت آتیلا پسیانی برگزار شد

نکوداشت آتیلا پسیانی بازیگر و کارگردان سینما و تئاتر ایران همزمان با زادروز این هنرمند برگزار شد و هنرمندان مختلفی از نسل‌های مختلف درباره او صحبت کردند.

به گزارش ایران تئاتر به نقل از مهر، مراسم بزرگداشت آتیلا پسیانی بازیگر و کارگردان سینما و تئاتر ایران همزمان با زادروزش، به کوشش انجمن صنفی کارگردانان و در قالب هجدهمین شب کارگردان و با همکاری خانه هنرمندان ایران دهم اردیبهشت 1402 در سالن استاد شهناز خانه هنرمندان ایران با اجرای محمد سلوکی برگزار شد.

شهرام گیل‌آبادی رئیس انجمن صنفی کارگردانان تئاتر ایران اولین سخنران مراسم بود.

او گفت: «این برنامه به مناسبت زادروز استاد سمندریان هرساله در اردیبهشت تئاتر ایران برگزار می‌شود.»

گیل‌آبادی در ادامه به قرائت متنی درباره وضعیت این روزهای تئاتر و بی‌درایتی و بی‌توجهی مدیران و مسئولان نسبت به تئاتر پرداخت و گفت: «تئاتر نقاد است و پرسشگر و سر سازش با هیچ پلشتی ندارد. کج‌اندیشان باید از تئاتر بترسند.»

او متذکر شد: «تئاتر روزهای سختی را سپری می‌کند. انجمن به‌سختی کار صنفی را در دستور کار خود قرار داده است. آینده جامعه را مردم و ریشه مردم را فرهنگ و ریشه فرهنگ را تئاتر شکل می‌دهد. هیچ جریانی قادر حرکت تقابلی خیر و شر در تئاتر را متوقف کند.»

سپس بخش‌های از مستند «سیمای یک کارگردان» که گفت‌وگویی با علی رفیعی بود پخش شد.

در ادامه آرش دادگر کارگردان تئاتر و از اعضای هیئت‌مدیره انجمن صنفی کارگردانان تئاتر ایران نیز روی صحنه حضور پیدا کرد و گفت: «درباره هنرمندی صحبت می‌کنم که همیشه دوست‌داشتنی است و همیشه لبخند به لب دارد و با ذهنی خلاق به‌واقع از هیچ تئاتر می‌سازد؛ حمید پورآذری.»

سپس تصاویری از اجراهای متعدد حمید پورآذری کارگردان تئاتر پخش شد.

در این بخش پیام تصویری علی رفیعی برای آتیلا پسیانی و همچنین حمید پورآذری پخش شد و رفیعی از این دو هنرمند به‌عنوان هنرمندانی نام برد که همیشه به جوانان توجه ویژه داشته و دارند.

در ادامه لوح تقدیر انجمن به حمید پورآذری تقدیم شد. پورآذری در میان تشویق ممتد حاضران در سالن روی صحنه حضور پیدا کرد و لوح را با حضور پرویز پرستویی، هادی مرزبان، مسعود دلخواه، کوروش نریمانی و هدایت هاشمی دریافت کرد.

در این بخش قطعه‌ای موسیقایی با صدای حمیدرضا ترکاشوند اجرا شد.

سپس محمد رحمانیان کارگردان مراسم روی صحنه حضور پیدا کرد و از پرویز پرستویی خواست روی صحنه بیاید و صحبت کند.

پرستویی گفت: «خوشحالم که امروز در خانه‌ای هستم که در آن بزرگ‌ شده‌ام. آخرین نمایشی که در آن حضور داشتم نمایش «فنر» بود. حسادت‌ها شروع شد و گفتند که بازیگر سینما آورده تا موفق باشد

او یادآور شد: «من بیش از ۵۰ فیلم در کارنامه کاری خودم دارم ولی همچنان تعداد کارهای تئاترم بیشتر است و آخرین کارم هم در تئاتر خواهد بود

این هنرمند سپس از دو تجربه تصویری خود با آتیلا پسیانی یاد کرد و از او به‌عنوان یکی از چهره‌های مهم تئاتر ایران نام برد.

پرستویی توضیح داد: «سردمداران مملکت باید دست هنرمندان را ببوسند که این‌گونه خالصانه و صادقانه برای مردم کار کردند و در کنار مردم محکم ایستادند. امیدوارم روزی حال مردم خوب شود تا ما هم کار کنیم. هنر شغل ما نیست زیرا به هر قیمتی کار نمی‌کنیم

بعدازاین سخنان تصاویری از سنین مختلف آتیلا پسیانی و همچنین نقش‌آفرینی‌های وی پخش شد.

در این بخش محمد صالح‌علا پشت تریبون رفت و گفت: «چند سالی هست که خانه‌نشین شده‌ام و خوش می‌گیرد ولی خانه‌نشینی باعث فراموشی هم می‌شود و الآن نمی‌دانم چه بگویم. در دوران مدرسه وقتی بچه‌ها عاشق می‌شدند برای‌شان نامه‌های عاشقانه می‌نوشتم. دشواری زمانی بود که چند نفر عاشق یک نفر می‌شدند. الآن هم برایم دشوار است که درباره فردی که دوستش دارم صحبت کنم

او یادآور شد: «در جوانی نمایش کار می‌کردند ولی منتقدان و هنرمندان تئاتر من را سرزنش می‌کردند و با من زاویه داشتند درحالی‌که من نمایش مفهومی کار می‌کردم و تئاتر کار نمی‌کردم. عباس جوانمرد، سعید سلطان‌پور و جمیله شیخی از هنرمندانی بودند که حامی‌ام بودند

صالح‌علا درباره آتیلا پسیانی یادآور شد: «آتیلا به لحاظ سنی کوچک‌تر ولی به لحاظ فکری از من بزرگ‌تر است. ما دوران خوب و فراموش‌نشدنی با هم داشتیم

در ادامه رضا کیانیان نیز به ایراد سخنانی پرداخت و گفت: «خوشحالم در شب کارگردانان از بازیگران دعوت کردید صحبت کنیم. این همبستگی شکل‌گرفته در میان تئاتری‌ها بسیار میمون است

او تأکید کرد: «آتیلا دو نسل از تئاتر را به هم متصل کرد که اگر نبود این اتفاق مهم در تئاتر ایران شکل نمی‌گرفت. آتیلا بعد از انقلاب به کار خود ادامه داد و شگفتگی و رشد تئاتر تجربی مدیون آتیلاست و اگر بگوییم پدر تئاتر تجربی ایران است، بیراه نگفته‌ایم.»

کیانیان متذکر شد: «متأسفانه ما در ایران همدیگر را نمی‌شناسیم ولی برای هم هوار می‌کشیم. ما باید همدیگر را بشناسیم و این کار را انجمن‌های صنفی باید انجام دهند.»

او در ادامه سخنان خود گفت: «در سینمای ما قهرمان نداریم و شکست می‌خوریم. ما در سینمای‌مان شادی و همچنین رؤیا نداریم. ما تئاتری‌ها مجبوریم شادی و رؤیا داشته باشیم و در زندگی‌مان قهرمان باشیم.»

محمد چرمشیر دیگر چهره‌ای بود که روی صحنه حضور پیدا کرد. او گفت: «شب درخشانی است و پر از خاطره از مرد بزرگی به نام آتیلا پسیانی؛ اما از سال ۷۰ که با آتیلا بودم از ناعدالتی‌ها بگویم. اگر این نکوداشت یعنی پذیرش نگاه و عملکرد آتیلا پسیانی است، چهار دهه برای این پذیرش خیلی دیر است. آتیلا پسیانی عاشق جوانان است و چهار دهه گذشت زمان برای پذیرش او دیر است. آتیلا بسیاری از جوانان را به فرزندی پذیرفت به‌رغم آنکه آن‌ها پدرکشی کردند.»

چرمشیر در ادامه به ذکر یک جمله طنز «یه جای کار می‌لنگد» از پسیانی پرداخت که هر موقع فردی از کار او تعریف می‌کرد، می‌گفت.

سپس بهرام رادان نیز درباره پسیانی گفت: «کسی را سراغ دارم که ظاهر و باطنش باهم یکی است. من در ۲۳ سال گذشته هم افتخار همکاری و رفاقتش را داشتم. امیدوارم سال‌های سال در کنار خانواده‌ات شاد و سلامت باشی و تولدت مبارک آتیلای عزیز.»

نوید محمدزاده نیز از دیگر چهره‌هایی بود که از آتیلا پسیانی گفت. او یادآور شد: «برای من حکم پدر، رفیق، برادر بزرگ، کارگردان و معلم هستید آتیلای پسیانی. خیلی از تو یاد گرفتم و افتخار می‌کنم که با تو همکاری کردم.»

محمد رحمانیان طی سخنان کوتاهی در این بخش از مراسم گفت: «درست است که این نکوداشت دیر است. همیشه دیر است ولی ما تلاش‌مان را کردیم.»

او از فاطمه نقوی همسر آتیلا پسیانی درخواست کرد روی صحنه حضور پیدا کند و از آتیلا بگوید.

او یادآور شد: «ما ۴۵ سال با هم زندگی کردیم. ما با هم بزرگ شدیم. همیشه با هم مثل بچه‌ها بازی کردیم چون آتیلا یک کودک عاشق است. او عاشق به کار و زندگی است و کودک درونش بسیار قوی است.»

سپس صدرالدین زاهد بازیگر و کارگردان تئاتر نیز به ذکر خاطراتی از کارگاه نمایش و همکاری با آتیلا پسیانی پرداخت. 

در ادامه مدالیوم انجمن صنفی کارگردانان تئاتر ایران به آتیلا پسیانی تقدیم شد.

پسیانی توضیح داد: «به‌رغم نکاتی که دوستان درباره من گفتند، عمیقاً به فکر فرو رفتم. اتفاقاتی که طی پنج دهه تئاتر رخ داد تلخ و شیرین و شور و خیلی عجیب و غریب بود. دل‌مان می‌خواست جوانان زیادی را پرورش دهیم. وقتی گروه تئاتر «بازی» شروع به فعالیت کرد هیچ گروهی کار تجربی نمی‌کرد. خیلی فحش و ناسزا شنیدیم و الآن خیلی خوشحالم که تعداد زیادی گروه‌های تئاتر تجربی در حال فعالیت هستند.»

سپس او با حضور اکبر زنجان‌پور، ابراهیم حقیقی، سیروس الوند، محمد چرمشیر، محمد صالح‌علا، شهرام گیل‌آبادی، صدرالدین زاهد، فاطمه معتمدآریا و فاطمه نقوی مدالیوم و نشان انجمن را دریافت کرد.

ستاره پسیانی در این بخش از مراسم درحالی‌که کیک تولدی را برای پدر خود روی صحنه آورد، تأکید کرد: «۳۷ سال افتخار داشتم دخترش و ۳۲ سال افتخار داشتم بازیگرش باشم...»

این برنامه با حضور پرویز پرستویی، رضا کیانیان، فاطمه معتمد‌آریا، نیکی کریمی، شهرام گیل‌آبادی، لیندا کیانی، پوریا پورسرخ، علی دهکردی، محمد چرمشیر، محمد صالح علا، نوید محمدزاده، بهرام رادان، محمد رحمانیان، فاطمه نقوی، ستاره پسیانی، خاطره حاتمی، شهره سلطانی، مریم مومن، سجاد افشاریان، محمدمهدی عسگرپور، اکبر زنجان‌پور، افسانه بایگان، آذر معماریان، ستاره اسکندری، محمدرضا فروتن، بهاره رهنما، بهمن فرمان‌آرا، مهوش وقاری، مسعود دلخواه، هدایت هاشمی، کوروش سلیمانی، اصغر همت، هادی مرزبان، سیروس الوند، حبیب رضایی، فرشته صدرعرفایی، فردین خلعتبری، رضا ثروتی، رضا حداد، کاظم بلوچی، اتابک نادری، آرش دادگر، صدرالدین زاهد، ابراهیم حقیقی، سیروس همتی، صفا آقاجانی، حمید پورآذری، مهدی میامی، قاسم زارع، رضا فیاضی، رضا بابک، بهرام ابراهیمی، منوچهر شاهسواری، فرزانه نشاط‌خواه، امیر اثباتی، حسن فتحی، ناصر آویژه، الناز حبیبی، علی هاشمی، منصور ضابطیان و... حضور پرتعداد هنرمندان و اهالی رسانه همراه شد.




مطالب مرتبط

در ویژه‌برنامه «یلدای خُرَمروز» مطرح شد

یلدا می‌گوید امید در پس ناامیدی متولد می‌شود
در ویژه‌برنامه «یلدای خُرَمروز» مطرح شد

یلدا می‌گوید امید در پس ناامیدی متولد می‌شود

احمد محیط طباطبایی، رییس ایکوم در ویژه‌برنامه «یلدای خُرَمروز» که به مناسبت شب یلدا و آغاز فصل زمستان در خانه هنرمندان برگزار شد، گفت یلدا مطابق همه آن چیزی بوده که در فرهنگ ایران بوده است و آن این‌که تاریکی به‌روشنی رسیده؛ شب به‌روز ختم شده و امید در پس ناامیدی متولد ...

|

یادداشتی بر نمایش «بوستان حیات ژوراسیک»

ارائه محتوا با زبان طنز و گروتسک در قالب بداهه‌پردازی
یادداشتی بر نمایش «بوستان حیات ژوراسیک»

ارائه محتوا با زبان طنز و گروتسک در قالب بداهه‌پردازی

حمید کاکاسلطانی*: نمایش «بوستان حیات ژوراسیک» نوشته‌ نوشین تبریزی و به کارگردانی پرستو گلستانی دی‌ و بهمن‌ 1402 در سالن استاد انتظامی خانه هنرمندان روی صحنه رفته است. این نمایش با ترکیبی از ...

|

نگاهی به نمایش «وقتی آنقدری که باید همدیگر را زجر داده‌­ایم»

بیان تئاتری زیر نور سینمایی
نگاهی به نمایش «وقتی آنقدری که باید همدیگر را زجر داده‌­ایم»

بیان تئاتری زیر نور سینمایی

علیرضا نراقی: نمایشنامه «وقتی آنقدری که باید همدیگر را زجر داده‌­ایم»، نوشته مارتین کریمپ، نویسنده بریتانیایی که این روزها توسط مجتبی جدی در تماشاخانه انتظامی خانه هنرمندان ایران به صحنه ...

|

نظرات کاربران