نشست خبری با حضور جین فرر ، فرای لیسبن و ماسیچ نواک از کشورهای لهستان و بلژیک
مهرنوش حیدری: نشست خبری مدیران تئاتر و جشنواره‌های جهان با حضور جین فرر، فرای لیسن و ماسیچ نواک از کشورهای لهستان و بلژیک امروز چهارشنبه ۷بهمن ماه در کافه‌تریای تالار چهارسو ساعت ۱۱ صبح برگزار شد. به گزارش خبرنگار ...
مهرنوش حیدری: نشست خبری مدیران تئاتر و جشنواره‌های جهان با حضور جین فرر، فرای لیسن و ماسیچ نواک از کشورهای لهستان و بلژیک امروز چهارشنبه 7بهمن ماه در کافه‌تریای تالار چهارسو ساعت 11 صبح برگزار شد.
به گزارش خبرنگار ایران تئاتر، فرای لیسن مدیر جشنواره هنری بروکسل درباره فعالیت‌های خود گفت:« ما در بروکسل غالباً با کارهای مدرن و معاصر سروکار داریم و به دنبال معرفی افرادی هستیم که هنوز شناخته نشده‌اند. زیرا که این افراد، هنرمندان نسل فردا هستند. البته علاقه‌ای ندارم که بچرخم و محصولات هنری(تئاتری) را خریداری کنم. ترجیح می‌دهم کسانی را که محصول فرهنگی تولید می‌کنند، شناسایی کنم و از آنها برای اجرای کارشان دعوت کنم.»
وی در ادمه افزود:« ما به دنبال افرادی هستیم که دید انتقادی نسبت به جامعه خود دارند و با توجه به شرایط جهانی حرفی برای گفتن ندارد. زیرا افرادی که جرأت انجام کارهای مدرن را دارند، افرادی هستند که توانایی و جسارت انتقاد کردن از جامعه خود را دارند و این افراد خلاقیت و توانایی در ارایه تکنیک‌های نو و جسورانه را دارند.
مدیر هنری جشنواره بروکسل با اشاره به چنین تفکری در ادامه توضیح داد:« ما همواره به دنبال کسانی هستیم که در کارهایشان سوال‌های متعددی به چشم می‌خورد زیرا که ما همواره تصورات کلیشه‌ای از هم داریم. پس بهتر که از این مرحله فاصله بگیریم و از سوی دیگر نگاه غلط رسانه‌هایی چون CNN را تصحیح کنیم.»
فرای لیسن در ادامه نشست درباره تفاوت‌های تئاتر دولتی و غیر دولتی و محاسن و معایب این گونه تئاتر‌ها گفت:« وقتی صحبت از حکایت می‌شود، در واقع از دو نوع حمایت مالی و کنترل کننده(سانسور) صحبت می‌شود ولی باید دید که کدام یک از این موارد است؟ یعنی وجود حمایت مالی از سوی یک نهاد دولتی در کنار جنبه‌های ممیزی از طرف این نهاد تا چه اندازه باید دنبال شود.»
وی در ادامه تصریح کرد:« هر دولتی موظف است تا ابزار و وسایل توسعه و برنامه‌ریزی تئاتر کشورش را عهدهدار شود ولی در عین حال باید تئاترهای مستقلی هم به وجود آید که تا آنچه را که می‌خواهد به عنوان یک رابط اجتماعی عهدهدار شود و من هم شخصاً موافق این گونه تئاتر مستقل هستم.»
این مدیر هنری در پایان گفت:« به عنوان یک چارچوب اولیه یک هنرمند باید امکان سوال کردن در نمایش را پیدا کند. چرا که به اعتقاد من وظیفه هنرمند دست یافتن به همین امکان اجتماعی است در عین اینکه دولت هم باید در این زمینه سرمایه‌گذاری کند و این امکان را برای گروه‌های تئاتری فراهم کند تا از دولت انتقاد کنند زیرا این سبب توسعه هنر در این جوامع می‌شود.»
در ادامه نشست خبری جین فرر پخش کننده جهانی از کشور انگلستان درباره فعالیت‌های خود در زمینه تئاتر گفت:« سابقه من به طراحی صحنه در تئاتر از 10 سال قبل برمی‌گردد و بعد از آن به مدیریت تئاتر مشغول شدم و از همان زمان به بعد همواره به دنبال کارهای غیر قراردادی بودم که ابراز نظرهای شخص هنرمندان در آن دیده شود.»
وی با اشاره به حضور خود در ایران توضیح داد:« من سه سال پیش برای اولین بار با یک تعصب و دید خاص اساطیری که سیاستمداران در رسانه‌ها به ما منتقل کرده بودند به ایران آمدم ولی با اتفاق غیر منتظره‌ای روبرو شدم و این مسئله سبب شد که بلافاصله آن اسطوره‌ها و تصورات عجیب و غریب شکسته شوند. و اولین کاری که از آن راضی بودم و فکر کردم که می‌توانیم برای معرفی به سایر کشورها ببرم انتخاب نمایش”گنگ خواب دیده” آتیلا پسیانی بود.»
وی که تا کنون 4 دفعه برای تدریس در زمینه طراحی در تئاتر به صورتWork Shop به ایران آمده است، در پایان افزود:« از همان ابتدا این مسئله که تئاتر لهستان را با خود به ایران بیاورم یک رویا بود و جشنواره فرصت خوبی است که بتوانیم با هم ارتباط داشته باشیم و در مورد آنچه که در تئاتر اثرگذار است صحبت کنیم.»
ماسیچ نواک مدیر تئاتر گداسنک از لهستان درباره چگونگی آشنایی‌اش با تئاتر ایران توضیح داد:« من برای اولین بار است که به ایران می‌آیم و آشنایی خاصی با تئاتر ایرانی ندارم و نمایش‌ها را هم ندیده‌ام، ولی از دیروز که وارد ایران شده‌ام هر ساعت شوکه شده‌ام زیرا در اینجا همه چیز متفاوت است و نمی‌توانم آنچه را که در رسانه‌های غربی در مورد ایران گفته می‌شود، باور کنم. البته یک نوع شناخت و سابقه تاریخی از ایران داشتم ولی راجع به زمان حاضر چیزی نمی‌دانستم.»
نوواک در ادامه افزود:« هر هنرمندی باید نسبت به جامعه‌ای که در آن زندگی می‌کند معترض باشد حالا آن جامعه با هر سیستمی که اداره می‌شود. هنرمندان باید در هر حالتی نسبت به شرایط جامعه خود اعتراض داشته باشند. فکر می‌کنم اگر غیر از این باشد، بعضی از رژیم‌هایی که مطلوب نیستند حمایت شوند. ما وظیفه داریم هنرمندی را پیدا کنیم که بتواند به عنوان یک نیروی مخالف رسمی دولت پرورش پیدا کند تا تبدیل به یک هنرمند شود. این مسئله در جوامع انعطاف پذیر بیشتر است. این انعطاف پذیری در کشورهای مدیترانه‌ای که سنتی و قدیمی هستند بیشتر دیده می‌شود. برای نمونه یک هنرمند و منتقد یونانی پیش از میلاد مسیح گفته بود اخلاقیات روی صحنه عمل نمی‌کند و نتیجه‌ای هم ندارد و صحنه باید کاملاً آزاد باشد.»