در حال بارگذاری ...
گفت وگو با محسن اردشیرنویسنده و کارگردان نمایش «مرگ آنجل ها»

نمایش مرگ آنجل ها می تواند مخاطب را در جشنواره تئاتر فجر شگفت زده کند

ایران تئاتر : مرگ آنجل ها نمایش جسورانه و جذابی بر اساس حرکت و تصویر و رنگ و موسیقی است. نمایشی که درباره خشونت به مخاطبش هشدار می دهد. ؛ خشونتی که به بربریت وجاهلیت دوران کهن شباهت دارد و نخستین قربانیان آن را نیز همیشه و هرجا ، زنان و کودکان تشکیل می دهند

این نمایش با زبانی شاعرانه ازمرگ اندیشی ،کشتار ،جنگ و ویرانگری افراطی های داعش سخن می گوید وتحلیلی هوشیارانه از شرایط کنونی حاکم برجهان  دارد.  محسن اردشیر هنرمند باسابقه مازنی بارها در جشنواره تئاتر فجر حضور داشته است و تا به حال نمایش هایی نظیر  خوشه برنج ، فصل ها شهرزنان را روی صحنه برده است.  نمایش مرگ آنجل ها پیش ازاین در آبان ماه در تئاتر شهرآمل روی صحنه رفته بود . درخلاصه داستان این نمایش آمده : تعدادی ماهی‌های آنجل در یک آکواریوم زندگی می‌کنند که با ورود چند ماهی دیگر جنگ صورت می‌گیرد.عوامل اجرا کننده مرگ آنجل ها عبارتند از : طراح حرکت ، نویسنده و کارگردان : محسن اردشیربه همراهی ،غنچه شکوهیان، طراح موسیقی عرفان پُرقوه ، بازیگران : سعید شفیعیان، پونه قدیری، محمدرضا شجاعی، کمیل احمدی، مجید اکبری، اسماعیل شایان‌پور، مرتضی ابراهیمی، الناز شعبانی، سیدمهیار ورزگان، نگار مجدد، آیدا احمدی، مرضیه سیفی، سارا یزدانی، زهرا طهماسبی، مریم سبک‌رو، پریا صالحی، علی آهنگری، افشین نبی‌پور، حسنا هدایتی، طراوت طاهری، سیدسجاد حسینی، امیرعلی یزدی، امیرمحمد بهزادی، مبینا کَلوانی، علی ‌تقی‌زاده، یسنا بهداد، سونیا اَخیان، محمدرضا لطفی، یلدا منفردی، میلاد میرقربانی، صدرا طاهرنژاد، محدثه حسن‌نژاد، مریم کبیری، سحر فرزادی، سیده نرگس حسین‌دوست، ابوالفضل رفیع‌زاده، زهرا حسنی‌کریمی، علی زارع، محمدحسین اکبری، ساغر شُکری. با محسن اردشیر در باره اجرای نمایشش گفت وگویی اجام داده ایم.

 

ایده اجرای نمایش مرگ آنجل ها چگونه شکل گرفت ؟

شکل گیری این نمایش به سال قبل برمی گردد و استارتش از اسفند ماه زده شد و اغلب بازیگران نمایش متعلق به آموزشگاه بازیگریم خانه پدری هنرمندان است که در شهر آمل تاسیس کرده ام و سال‌ها است که ایده آن را در ذهنم داشتم و مرگ آنجل‌ها حاصل چندین سال فعالیت من و گروهم در تئاتر حرفه ای است. مضمون نمایش در باره جنگ و کشتارهایی بود که در دنیا اتفاق می افتد و من به عنوان یک هنرمند با توجه به اینکه نمی توانستم در جبهه های نبرد علیه افراطی گری حضور داشته باشم .دغدغه و رسالت فرهنگیم  این بود که به این مسئله در قالب نمایشی بپردازم . قصه نمایش در باره  تعدادی ماهی انجل است که  درون اکواریومی زندگی می کنند در زبان انگلیسی هم انجل  به معنی فرشته است .درر این آکواریم جنگی رخ می دهد و در نهایت همه ماهی ها نابود می شوند. زبان نمایش هم جهان شمول است و مرز جغرافیایی نمی شناسسد و می تواند با هر نوع مخاطبی ارتباط برقرار کند و  به قول رضا رویگری مرگ انجلها یک نمایش بین المللی است.

 

آیا تلاش کردید با زبانی غیر مسقیم به نقد جنگ ، خون ریزی و افراطی گری بپردازید؟

بله،نمایش ماهیتی ضد جنگ دارد. این که چرا این همه جنگ و کشتار داریم. چرا آدم‌ها وحشیانه  یکدیگر را می‌کشند.

 

استقبال مخاطبان در اجرای عمومی نمایش در آمل چگونه بود؟

 در آبان ماه 18 شب نمایش را در آمل روی صحنه اجرا کردیم و استقبال خوبی از نمایش انجام شد و خیلی از مخاطبان نمایش از سایر شهرها هم آمده بودند .

 

نمایش شما در جشنواره تئاتر فجر در تالار هنر اجرا می شود. آیا این سالن متناسب با فضای اجرای نمایش شما است؟

نمایش مرگ آنجل ها نمایش پر بازیگری است و در حدود 50 بازیگر دارد و در آمل در سالن تئاتر شهر اجرا شد و نوع فضای تالار هنر هم تا حدی مناسب با اجرای ما است . البته من درخواست اجرای نمایش را در سالن اصلی تئاتر شهر داده بودم که امکانش فراهم نشد و برای اجرا در تالار هنر با چالش هایی مواجه هستیم . زیرا در نمایش ما از عمق و طول و عرض صحنه استفاده می شود که بیشتر با فضای سالن اصلی تاتر شهر همخوانی دارد. در زمان اجرای نمایش در آمل بیست روز سالن را در اختیار داشتیم تا طراحی دکوپاژ صحنه ها را در صحنه با حضور بازیگران  اتود بزنم.  چند روز قبل به بررسی تالار هنر رفتم و مجبور شدم در طراحی و میزانسن های نمایش تغییراتی بدهم و برخی از میزانسن ها را حذف کنم و گریزی از این تغییرات نیست و امیدوارم به گروههای شهرستانی و خواسته هایشان باندازه گروه های تهرانی توجه و اهمیت قائل شوند.

 

در بحث طراحی صحنه و لباس بازیگران چه کارهایی انجام داده اید؟

در فضای نمایش یک سری ابدعات و خلاقیت های جدید و نو به کار برده ایم و متاسفانه اجرا در تهران همیشه برای من و گروهم توام با چالش های زیادی بوده است و در هرصورت ما تلاش می کنیم کار شایسته و استانداردی در جشنواره پیش روی مخاطب قرار بدهیم و در این نمایش مخاطبان  چیزهای را روی صحنه می بیند که کمتر در تئاترهای این چند ساله اخیر وجود دارد و شگفت زده می شوند.

 

در این موارد نو و جدید که در نمایشتان به کار برده اید توضیح می دهید؟

یک بخشش مربوط به حرکات نوری در صحنه است ومنبع  نورها در دست بازیگران در صحنه طراحی و اجرا می شود ومنبع  نوری به مفهوم کلاسیکش  که در سقف سالن وجود دارد . در مرگ آنجلها مورد استفاده قرار نمی گیرد.

 

به نوعی در فضای نمایش نور هم جزیی از بازی بازیگران است؟

همینطور است و بازی با نور در صحنه توسط بازیگران به صورت هدفمند  انجام می شود. در ادامه بحث قبلی هم بحث متفاوت دیگر نمایش صحنه پردازیش است .صحنه  ای در نمایش وجود دارد که بچه ای داخل چمدان است و درحین پرتاب شدن خبری از بچه داخل چمدان نیست. خیلی از تماشاگران در خاتمه اجراهای نمایش از ما در باره چگونگی این کار سوال می کردند و برایشان جذاب بود و چون جزو رازهای کارمان است.چگونگیش را نمی گفتیم تا جذابیت دیدنش همچنان برای مخاطب حفظ شود. ازاین جنس صحنه ها در نمایش زیاد وجود دارد. در آمل مخاطبانی بودند که بیش از نه بار نمایش را دیده بودند و هر بار بازهم با رغبت نمایش را نگاه می کردند و به طور حتم  در زمان نمایش در جشنواره هم چنین اتفاقی برای نمایش رخ می دهد و حتی استاد بزرگی مثل دکتر قطب الدین صادقی اظهار تمایل کردند که برای بار دوم نمایش را ببینند.

 

گفت وگو از احمد محمد اسماعیلی




مطالب مرتبط

نظرات کاربران