آرشیو فیلم‌های تئاتر با ضعف جدی روبروست

به گزارش ایران تئاتر آراز بارسقیان پژوهشگر حوزه تئاتر در برنامه گفتگوی فرهنگی درباره تاریخ نگاری تئاتر در ایران در رادیو گفت و گو گفت: بی انصافی است، اگر بگوئیم کتابی درباره تاریخ تئاتر در دست نیست و حداقل دو یا سه قفسه کتاب وجود دارد.
پژوهشگر حوزه تئاتر می‌گوید: اتفاق خوبی در دهه هشتاد رخ می‌دهد که برای خود ادبیاتی را آغاز می‌کند و با هنرمندانی که از دهه سی، چهل و پنجاه که همچنان باقی مانده بودند، مصاحبه‌های شفاهی صورت می‌گیرد که از میان این مصاحبه‌ها کتاب‌های به نامی ارائه می‌شوند و حتی در حین این مصاحبه‌ها گذری به گذشته هم می‌شود و ادبیاتی را در دهه هشتاد ارائه می‌کنند که اکنون به دو دلیل متوقف شده است.
وی درباره این دو دلیل گفت: اول آنکه، آن افراد فوت شدند و دوم آنکه همه تلاش‌ها فردی بوده است. افرادی مانند ملک پور، دولت آبادی و... حرکت‌های فردی انجام داده‌اند. این فرد زمانی انرژی دارد و کتاب را به سرانجام می‌رساند و این حرکت فردی است که در حال پیش بردن آن است و این به نظرم ضعف بسیار بزرگی است که ما همچنان دچار این معضل هستیم.
بارسقیان اضافه کرد: یکی دیگر از مصائب‌های تاریخ نگاری در تئاتر این است که عده‌ای مدارکی دارند که هیچ گاه در اختیار قرار نمی‌دهند و منتشر نمی‌کنند و این بسیار دردناک است.
وی افزود: در فرهنگ ما شاخه‌های مختلفی به غیر از تئاتر از جمله سینما، موسیقی، نقاشی، خطاطی و... وجود دارد که باید فراتر به آن نگاه شود و مرکز اسناد فرهنگی برای آن ایجاد شود و تمامی منابع در آن قرار بگیرد و لزومی ندارد که همه چیز امنیتی باشد.
بارسقیان با بیان اینکه در بحث آرشیو فیلم‌های مخصوص به تئاتر با ضعف جدی رو به رو هستیم، گفت: در دهه ۶۰ و ۷۰ تمامی تولیداتی که در تئاترهای تهران اتفاق می‌افتاد، ضبط و مونتاژ و در واحد تلویزیونی نگهداری می‌شد، ولی متاسفانه یا آن را در اختیار نمی‌گذارند یا فیلم‌های ویدیوئی است که کیفیت آن به مرور زمان پائین آمده و لزوم دیجیتالی کردن آن دیده می‌شود که مستلزم هزینه و مدیریت کارآمد است.