تئاتر دینی بی‌واسطه با مخاطبان ارتباط برقرار می‌کند
روایت روئین تنان تفحص با نمایش ایستاده در غبار

ماندانا عبقری کارگردان نمایش «ایستاده در غبار» حاضر در یازدهمین دوره تئاتر صاحبدلان در گفت و گو با ایران تئاتر  درباره مضمون و داستان این نمایش عنوان کرد: نمایشنامه ایستاده در غبار نوشته علی‌رضا دهقانی و درباره زندگی دو برادر رزمنده است. یکی از برادر ها مدت سه ماه است  ازدیگری دور افتاده و خبری از او ندارد. رزمنده به لحاظ فیزیکی آدم لاغر و ورزیده‌ای است و در بخش تفحص اجساد شهدا فعالیت می‌کند. صبح روزی که به ماموریتی برای تفحص شهدا عازم می‌شود، در مکان مورد نظر با یک سری از نشانه‌های معجزه وار روبه‌رو می‌شود و این مسئله او را به سمت پیدا کردن برادرش در معبر مورد نظر راهنمایی می‌کند؛ برادری که نیمه‌جان است. برادر پیکر او را به عقب باز می‌گرداند و از آن دم به بعد تنها رسالت خودش را پیدا کردن اجساد شهدا می‌داند و متوجه می‌شود گلوله عراقی‌ها بر بدنش تاثیری ندارند و مورد نظر خداست.

این نویسنده و کارگردان درباره اهمیت برگزاری تئاتر صاحبدلان و دفعات حضورش در این رویداد گفت: این دومین دوره حضورم در صاحبدلان است و نمایش «ایستاده در غبار» از دوم تا هفتم آبان ماه اجرا می‌شود.

او افزود :صاحبدلان تنها رویداد نمایشی است که مشخصا به تئاتر دینی می‌پردازد. تئاتر دینی در انواع شیوه‌های نمایشی که در کشور ما اجرا می‌شود جایگاه خاص و قدرتمندی دارد؛ زیرا در کشوری زندگی می‌کنیم که مردمانش اعتقادات و باور‌های دینی قوی دارند. تئاتر دینی هم هنری است که بی‌واسطه با مخاطبان ارتباط برقرار می‌کند و بسیار مورد توجه‌شان قرار می‌گیرد. در این میان تئاتر صاحبدلان  نیاز‌های اعتقادی، دینی و مذهبی مردم را با هنر درآمیخته و جایگاه مهم و ارزشمندی دارد. بخش صحنه‌ای این جشنواره به واسطه ویژگی ذکر شده بسیار مورد توجه مردم است.

عبقری درباره رویکرد تئاتر صاحبدلان در جهت تمرکز زدایی از تهران و اجرای نمایش در شهر‌های مختلف کشور تصریح کرد: در اغلب جشنواره‌ها تمرکز روی تهران بوده و تمام امکانات معطوف به این شهر است. خوشبختانه تئاتر صاحبدلان با اتخاذ یک سیاست‌گذاری صحیح، اجراها را به شهر‌های مختلف کشور آورده است و باعث ایجاد شوق و انگیزه بین جوان‌های شهرستانی و افزایش بازتاب‌های بیشتر این رویداد در سراسر کشور می‌شود و رشد تئاتر را در شهرستان‌ها افزایش می‌دهد.

او درباره تجربه اجرای نمایش در شرایط کرونایی گفت: کار کردن در این شرایط سختی‌های خاص خودش را دارد. این سختی هم در طول مدت تمرینات و هم در زمان اجرا وجود دارد. برای من به عنوان کارگردان یک حس مسئولیت وجود دارد که اعضای گروه در صحت و سلامت در کار حضور داشته باشند و این نکته مهمی است. دغدغه تماشاگر هم بحث جدی دیگری در این حوزه است. اما نکته بسیار مهم، حفظ تئاتر در این شرایط سخت به مدد برگزاری رویداد‌هایی نظیر جشنواره فجر و تئاتر صاحبدلان است.

این نویسنده درباره عدم داوری آثار در تئاتر صاحبدلان و تمرکز بر تولید و اجرا افزود: در برخی از جشنواره‌ها با رویکرد عدم رقابت و داوری نشدن آثار مواجه هستیم که در جایگاه خود دارای ویژگی‌های مثبت و منفی است. داوری کمک می‌کند به ایجاد فرصت برابر و رقابت بهتر که در ضمن آفت‌هایی هم دارد و ممکن است رقابت غیرسالم را به وجود بیاورد. رقابتی نبودن جشنواره در ضمن استرس را از گرو‌ه ها دور می‌کند تا مدام در فکر برنده شدن نباشند و تمام فکر گروه روی کار خوب و باکیفیت متمرکز می‌شود. من جزو موافقان این شیوه برگزاری هستم و معتقدم اجرای نمایش در شهرستان‌ها یک فرصت خوب برای ابراز توانایی‌های شهرستانی‌هاست.