فرهاد آئیش بازیگر و بازخوان این اثر نمایشی نیز در ادامه این نشست خبری گفت:«همواره 85 درصد از روح و روان من به طنز نگاه می کند و من اغلب مسائل زندگی را طنزآلود می بینم؛ حتی اگر بخواهم به دنیا یک نگاه فلسفی نیز داشته باشم، نگاهم یک نگاه طنزآلود است، زیرا دنیا را آنقدر تراژیک می بینم که باید به آن بخندم.»

نشست خبری نمایش "خانواده تت" روز گذشته با حضور عوامل اجرایی نمایش در تالار سایه مجموعه تئاترشهر برگزار شد.
به گزارش دریافتی سایت ایران تئاتر از روابط عمومی تئاترشهر، در ابتدای این نشست مائده طهماسبی کارگردان نمایش درخصوص چگونگی اجرای این نمایش گفت:«پیش از این تصمیم داشتم سه نمایشنامه کوتاه از دیوید آیلز را برای اجرا آماده کنم که به دلیل مشکلاتی که پیش آمد موفق به اجرای این نمایشنامه ها نشدم، بنابراین تصمیم گرفتم نمایشنامه "خانواده تت" را که از چند سال پیش مورد نظرم بود، به صحنه ببرم.»
وی افزود:«در اردیبهشت ماه امسال بود که از سوی مرکز هنرهای نمایشی پیشنهاد اجرای نمایش "خانواده تت" به ما ارائه شد و ما طی مدت کوتاهی برای تمرین داشتم و در یک پروسه یک ماهه با همکاری و تلاش، عوامل کار را برای اجرا در تالار سایه آماده کردیم و اجرایی شد که هم اکنون می بینید.»
طهماسبی درخصوص نحوه انتخاب بازیگران این اثر نمایشی نیز گفت:«از گروهی که برای ایفای نقش شخصیت های مختلف نمایش انتخاب کردم، کاملاً راضی ام و فکر می کنم همه آنها با میل و علاقه و یک حس خوب در این اثر نمایشی حضور پیدا کردند؛ این درحالی است که برای انتخاب نقش "پستچی" رامین ناصرنصیر از زمان اجرای کمدی شام آخر در ذهنم بود و من بسیار خوشحالم که وی در پروژه دیگری حضور نداشت و توانست در این اجرا همراه ما باشد. درخصوص فرشته صدرعرفایی هم که بعد از سالها شاهد حضورش در عرصه تئاتر هستیم، باید بگویم که از زمانی که با وی آشنا شدم، می دیدم همیشه به تئاتر علاقه مند است و در هیچ شرایطی دیدن تئاتر را فراموش نمی کند، ضمن این که از همان ابتدا نیز فرشته صدرعرفایی برای ایفای این نقش در ذهن من بود.»
طهماسبی هم چنین درخصوص علاقه وی به اجرای آثار نمایشی که موضوع طنزگونه دارد، گفت:«اجرای نمایش هایی که طنزآمیز و کمدی هستند، همواره برای من به عنوان کارگردان حس خوبی را به همراه دارد و کاری می کند که عوامل اجرایی با یک انرژی مضاعف و سرخوشی به اجرای نمایش بپردازند، بنابراین من و همسرم همواره به این مسأله توجه داریم که اجرای نمایش خانواده تت نیز از این قاعده مستثنی نیست.»
فرشته صدرعرفایی نیز در این نشست خبری گفت:«من همیشه مشتاقانه تئاتر را دنبال می کردم و این مسأله همواره از همان دوران دانشجویی و زمانی که در کانون پرورش فکری کودک و نوجوان در زمینه تئاتر عروسکی فعالیت می کردم وجود داشت، این در حالی است که آخرین فعالیت من در این زمینه به اوایل سال 60 برمی گردد که مربوط به اجرای یک نمایش کودک در تالار اصلی به کارگردانی کریم اکبری مبارکه بود و در آن دوران بود که نمایش های بسیار خوبی نیز اجرا می شد.»
وی گفت:«متأسفانه در طی سالهایی که تئاتر به یکباره دچار مشکلاتی شد، دیگر انگیزه ای برای اجرا و شرکت در تئاتر وجود نداشت و من هم سینما و تلویزیون را برای حضور در عرصه هنر بیشتر ترجیح دادم.»
وی افزود:«در طی سالهای اخیر حس کردم که نفس تازه ای در تئاتر در حال دمیدن است و به نظرم آمد یک نوع نگاه تازه در تئاتر به وجود آمده و دوباره به این انگیزه افتادم که مجدداً در تئاتر فعالیت کنم و به دنبال آن، متن های زیادی هم از نویسندگان معاصر به دست من رسید، اما متأسفانه متن های ارائه شده را دوست نداشتم، تا این که بازی در نمایشنامه "خانواده تت" از طرف مائده طهماسبی به من پیشنهاد شد و من به دلیل این که از متن بسیار خوشم آمد و همچنین خاطره ای که از اجرای نمایش "تق صیر" از زوج آئیش ـ طهماسبی داشتم، بازی در آن را پذیرفتم.»
صدرعرفایی با اشاره به ویژگی های نقشی خود گفت:«برای من به عنوان بازیگر این مسأله خوشایند بود که در این مرحله از بازیگریم بتوانم در یک نمایش طنز با این که ته مایه تلخی دارد، حضور داشته باشم و این به نظر من و در حیطه بازیگری خودم شکافتن پوست و تجدید امکانات بود به معنای دقیق تر یک مورد بازی بود که بیرونی تر و پویاتر بود .»
صدرعرفایی افزود:«همیشه بر این باور بودم که چهره و فیزیک من قابلیت ایفای یک نقش کمدی را ندارد، اما وقتی در این اثر نمایشی حضور پیدا کردم، متوجه شدم که در جاهایی از بازیِ من تماشاگر می خندد و این برای من جالب و یک نوع کشف تازه بود.»
فرهاد آئیش بازیگر و بازخوان این اثر نمایشی نیز در ادامه این نشست خبری گفت:«همواره 85 درصد از روح و روان من به طنز نگاه می کند و من اغلب مسائل زندگی را طنزآلود می بینم؛ حتی اگر بخواهم به دنیا یک نگاه فلسفی نیز داشته باشم، نگاهم یک نگاه طنزآلود است، زیرا دنیا را آنقدر تراژیک می بینم که باید به آن بخندم.»
وی افزود:«همواره در آثارم چه به عنوان نویسنده و چه به عنوان مترجم طنزهایی نیستند که در آن شخصیت ها بد باشند، بلکه شخصیت هایی هستند که در یک موقعیت روانشناسه به آنها نگاه می شود. در واقع من سعی می کنم در آثارم شخصیت ها را طوری خلق کنم که با مخاطب همذات پنداری کند و با طنز در او تغییر به وجود آورم.»
آئیش در خصوص بازنویسی نمایشنامه "خانواده تت" که پیش از این توسط کمال مظاهری ترجمه شده است، گفت:«تمام فعالیت های بازنویسی متن زیر مجموعه کارگردانی بود. این در حالی است که ما برای شروع تمرینات نمایش از همان متنِ ترجمه مظاهری شروع کردیم بنابراین سمت و سوی ترجمه نمایشنامه را به سمتی بردیم که نمایش واقع گرایانه باشد چون در متن اصلی رگه هایی از تئاتر پوچی وجود دارد.»
وی افزود:«ما در متن اصلی تلاش کردیم تا موقعیت های متظاهرانه و یکسری مفاهیم شعارگونه را حذف کنیم. البته شاید عده ای بر این باور باشند که ممیزی در کار است که ما در این جا این قضیه را کاملاً رد می کنیم. ما فقط می خواستیم متن را طوری به جلو ببریم که اجرا ظریف باشد و در عین این که به متن خارجی و به ایرانی بودن اجرا نیز وفادار باشم.نمایش طنز و افتادن در دام بازیگریِ طنز خیلی خطرناک است؛ این که در لحظاتی وسوسه می شویم طوری کار کنیم که تماشاگر را بخندانیم و این خنداندن به حدی برسد که به مرز لوث شدن قضیه منتهی شود. من به عنوان بازیگر تمام تلاش خود را به کار گرفتم که اثر را به سمت طنز موقعیت ببریم که در بسیاری از جهات، در عین سادگی قضیه، مفاهیم فلسفی و سیاسی آن را به تماشاگر منتقل کنم.»
وی افزود:«در بسیاری از شب ها این اتفاق افتاده که تماشاگر برداشتهای بسیار متفاوتی از متن داشت و این برای من بازیگر چالش بسیار سختی بود که بتوانم در حفظ کنترل صحنه نهایت تلاش را انجام دهم که البته تاکنون با درایت کارگردان این چالش برطرف شده است.»
مهدی بجستانی یکی از بازیگران نمایش "خانواده تُت" نیز گفت:«وقتی پشت صحنه یک اثر نمایشی خوب باشد، اجرای آن اثر نمایشی در صحنه از کیفیت و استقبال بسیار خوب تماشاگر نیز برخوردار می شود. در این اثر نمایشی نیز به دلیل این که مائده طهماسبی پشت صحنه خوبی را برای بازیگران فراهم آورده بود، اجرا و بازی آن را برای ما لذت بخش می کرد.»