برای آدم‌هایی که فرصت دیدن ندارند

به گزارش ایران تئاتر، نازنین سهامی زاده کارگردان نمایش «مانوس» برای اجرای این اثر نمایشی مستند درباره پناهندگان که در تالار قشقایی مجموعه تئاتر شهر به صحنه رفته، یادداشتی را منتشر کرد.
در یادداشت نازنین سهامی زاده آمده است:
هزاربار خواسته‌ام چیزی بنویسم. از آن روز که اشک دوید در نی‌نی چشم‌های زن قبل از گفتن هر کلمه‌ای. دست‌هایش را گرفته بودم و فکر کرده بودم اگر این دست‌ها او را یاد دخترش بیندازد چی؟ من مادری را دیده بودم که برای دیدن بچه‌هایش به دریازده بود. آدمی را دیده بودم که دست‌هایش را مشت کرد و گفت: می‌خواهم برایتان تعریف کنم اما روزها طول می‌کشد تا فراموش کنم چه بر سرمان آمد.
من شنیده بودم دیدن خون اتفاقی است روزمره. من پلک‌هایم را روی‌هم گذاشته بودم و فکر کرده بودم به آدمی که چشم‌هایش را زیر اقیانوس بازکرده بود و روی آسفالت تهران، دریازدگی را تجربه کرده بودم. من آدم‌هایی را دیده بودم که مرگ را بارها و بارها به چشم دیده بودند. آن‌ها را یک سال تمام زیستیم آن‌قدر که خویشاوند تنی‌مان هستند، با رنج‌هایشان، با روی‌هایشان ...
حالا تئاتری روی صحنه می‌رود که همه آدم‌های حاضر در آن فرصت دیدنش را ندارند. کاش زمین جغرافیایی بی‌نام بود. بدون مرز، بدون درد ...
نمایش «مانوس» به نویسندگی لیلا حکمت و کیوان سررشته و کارگردانی نازنین سهامی زاده با بازی (به ترتیب حروف الفبا) احسان بیات فر، ابراهیم عزیزی، السا فیروز آذر، احسان کرمی، صبا گرگین پور، حمیدرضا محمدی، نسرین نکیسا و نرگس نیک‌سیرت به صحنه می‌رود.