خروس جنگی های تئاتری در گالری خاک

سینا:
مهیار رشیدیان

کارت دعوت نمایشگاه خروسها آنقدر جالب وجذاب بود که هرکس نگاهش می کرد ،بدون هیچ اراده ای راهی گالری خاک می شد و بعد از اینکه از دو راه قلهک می گذشت ،پا به کوچه ژیلا می گذاشت و بعداز گذر از دری کوچک وارد باغی بزرگ می شد . باغی که هر کسی را به رویایی چند صد ساله می برد . نمایشکاه خروسها در یکی از سالنهای این باغ برگزار شد . از میان چند ردیف کوزه کهنه که روی پله ها چیده شده رد میشوی وبعد از گذر از دولنگه در چوبی ،بوی عنبر وعود تمام وجودت را تسخیر می کند .اینجا تنها روح اشیاء خروسهاست که فضا را به احاطه خود در آور ده اند . مجموعه ای از ترکیب سنگ ولهیم واشیائی آمیخته از چوب و گچ و شیشه که صاحب احجامی افسونگر شده اند . آنقدر که هر مخاطبی را به جهانی دیگر میبرند . از جمله این مخاطبها می توان از فردی بنام علیرضا صبا نام برد . وی که متخصص سازه های فلزی و ساخت ساختمانهای ضد زلزله است ، گمان می کند نمایشگاه خروسها به این دلیل جالب است که انسان را بدو ن کوچکترین تعللی به دنیای رویاها می برد . وی در این باره تاکید کرد: « با وجود اینکه کار من هیچ ربطی به مقو له هنر ندارد ولی به طور مداوم به دیدن گالری ها می روم و در واقع این اولین نمایشگاهی است که به این شکل می بینم . آقای آتیلا از چیز هایی کاملا پیش پا افتاده وبه طور کلی زائد اشیایی جالب ساخته اند چیز هایی که در شکل مجردشان بیشتر آشغال محسوب می شوند ،اما همین چیز های زائد و بی مصرف اینجا تبدیل به حجمی با زیبایی شناسی خاص خود شده اند. »
وی که در مجموع واکنش بسیار مثبتی به نمایشگاه خروسها داشت، بیشتر از هر چیز کار های سنگ و لهیم سیامک احصایی را پسندیده بود .
سیامک احصایی در باره دلیل برگزاری این نمایشگاه به همراه آتیلا پسیانی به خبرنگار خبرگزاری سینا گفت : « من و آتیلا ابتدا به واسطه کار تئاتر با هم دوست شدیم ،بعد با کارهای تجسمی یکدیگر آشنا شدیم و بعد از مدتی تصمیم گرفتیم که یک نمایشگاه مشترک با هم برگزار کنیم ، تا اینکه سال گذشته این تصمیم قطعی شد و امسال نیز به نتیجه دلخواهمان رسیدیم . » احصایی که درس خوانده نقاشی در امریکا است حدود ده سال است که به ایران برگشته وبه طور اختصاصی به کار طراحی صحنه پر داخته است . احصایی در باره آثار این نمایشگاه به خبرنگار سینا گفت که : عمده ترین تفاوت کار های من و آتیلا در متریال و مواد مصرفی کارهایمان است . در غیر این صورت شباهت مفهومی کارهیمان حتی برای خودمان نیز حیرت آور بود . »
وی در باره دلیل انتخاب عنوان " خروسها " برای این نمایشگاه مشترک گفت که :« بعد از یک سال کار برای برگزاری این نمایشگاه یک روز با آتیلا نشستیم که نام نمایشگاه را انتخاب کنیم . چند نام عنوان شد که یا من نپسندیدم و یا مورد پسند آتیلا نبود ودر واقع در همین حین آتیلا متوجه تشابه سال تولد مان شد . بهتر است بگویم این عنوان جذاب نتیجه خلاقیت آتیلا بود » . در ادامه سیامک احصایی تاکید داشت که ابتدا کارهای آتیلا دیده شود و بعد از آن مجموعه سنگ ولهیمش مورد قضاوت قرار گیرد . اما وقتی از در وارد سالن گالری میشوی ، ابتدا کارهای احصایی دیده می شود و بعد به دور حجم های آتیلا دیده می شوند . وقتی که در همین دور چیدمانها دیده می شوند ،جنب دفتر مدیریت گالری اتاقی بود که عکاسها بیشتر از سالن ،از اشیاء آن اتاق عکس می گرفتند . در حین همین عکاسی ها خانمی وارد اتاق شد وتذکر داد:« لطفا از این اشیا عکاسی نکنید » .
این شخص که زرناز انصاریان نام داشت ،صاحب این مجموعه شخصی و از جمله افراد گرداننده گالری خاک بود . وی که تا حدود دو سال پیش صاحب گالری اوپالین بوده ،متخصص در زمینه طراحی دکوراسیون داخلی و کار شناس اجناس آنتیک است .
وی درباره نمایشگاه خروسها به خبرنگار خبرگزاری سینا گفت : « با وجود اینکه من به عنوان یکی از کارشناسهای گالری با خانم فرهمند کار می کنم ، ولی هیچ دخالتی در انتخاب این آثار نداشتم . در واقع من یک مدت طولا نی اینجا نبودم و امروز وقتی وارد نمایشگاه شدم با آثار بسیار عجیبی رو برو شدم که تا کنون در تمام عمر کاری ام با اینچنین آثاری برخورد نکرده بودم . البته وقتی فهمیدم که این آثار کارهای آقای آتیلا است جذابیت بیشتری برایم پیدا کرد . » وی که بیش از هر چیز با کارهای آقای آتیلا ارتباط گرفته بود ، براین نکته تاکید داشت که :« تاکنون نمایشگاه هنر مفهومی بسیار برپا شده اما من به عنوان یکی از متخصصین این زمینه معتقدم که آقای پسیانی در این کار صاحب سبکی خاص خودشان هستند .» در ادامه آتیلا پسیانی که اصولا با ضبط صوت تمام خبرنگار ها مشکل اساسی دارند ،هیچ جوابی به خبرنگار سینا نداد و تنها پس از اینکه ضبط صوت خبرگزاری سینا خاموش شد گفت که :« این اولین نمایشگاهی است که به شکل گسترده برگزار می کنم . پیش از این تنها یکی- دو نمایشگاه خصوصی به همرا دخترم ستاره داشتم که مخاطبهای بسیار محدودی داشتند » . در میان این افراد خانواده آتیلا پسیانی و سیامک احصایی نیز حضور داشتند . همسر سیامک که دست دخترش باران را به دست داشت در باره نمایشگاه خروسها به خبرنگار خبرگزاری سینا گفت که : « با وجودیکه هیچگونه تحصیلات هنری ندارم اما کارهای همسرم را خیلی خوب می فهمم ، البته من همیشه فکر میکنم که کارهای سیامک آنقدر خوب است که نیاز مند هیچگونه نقد ونظری نمی باشد »
فریبا گلبازی که درس خوانده زبان وادبیات انگلیسی است ،گمان می کند که توانسته تا حدودی در روند کاری احصایی تاثیر گذار باشد .
وی در صحبتی پیرامون همین تاثیر گذاری ازقول همسرش به خبرنگار سینا گفت:« واقعا نمی دانم زندگی با من تا چه حد توانسته بر روحیه کاری سیامک تاثیر بگذارد ، اما اینگونه که خودش می گوید من توانسته ام که تاثیر عمیقی در روند زندگی معنوی و هنری او داشته باشم . البته نمی دانم دروغ می گوید یا راست .واقعا نمی دانم .» بعد از گپی مختصر با همسر احصایی ، به دفتر مدیریت گالری رفتم تا صحبتی کوتاه با خانم فرهمند حسن ختام گزارش خروسها باشد . ابتدا وی در باره اکثر نمایشگاههای گالری خاک به خبرنگار سینا گفت :« ما و کارشناس هایمان سعی می کنیم که حتی المقدور سلیقه هایمان را کنار گذاشته و آثار را با نگاهی فنی مورد نقد وبررسی قرار دهیم . اما ناگفته نماند که در نهایت بخشی از این انتخابها به طور نا خود ْآگاه سلیقه کارشناس را نیز در گیر می کند . » ماندانا فرهمند که در حدود سه سال است گالری خاک را اداره می کنددر باره انتخاب آثار پسیانی و احصایی گفت :« مهمترین عامل در گزینش این آثار متریالهای متفاوت و نوآوریهایی بکر در آثار این افراد بود .یعنی به نوعی که من تا بخشی از این کارها را دیدم تاریخ وزمان برگزاری را در اختیار آقای پسیانی گذاشتم .» وی در پایان بر این نکته تاکید کرد که :« از اینکه گالری خاک اولین گونه از این نوع نمایشگاه ها را برگزار می کند بسیار خرسند وخوشوقت هستیم . » در پایان وقتی داشتم گالری خاک را به قصد خبرگزاری سینا ترک می کردم ، خانم فاطمه معتمد آریا وارد نمایشگاه خروسها شدند . وی بعد از اینکه آثار خروسها را دیدند ، در رابطه با این آثار به خبرنگار سینا گفتند که :« من قبلا در چند نمایشگاه خصوصی با کارهای آقای پسیانی آشنا بودم ،اما این نمایشگاه برای من حال وهوای دیگری داشت . در واقع عمده ترین وجه بارز این آثار تنوع و تازگی آنهاست. » وی در پایان بر این نکته تاکید داشت: « با وجود تناقضی که در متریال آثار پسیانی و احصایی وجود داشت ، اما کارها رابه گونه ای چیده بودند که در نهایت تنها مفهوم واحدی را منتقل میکردند . البته گذشته از تمام اینها عمده ترین چیزی که در این نمایشگاه جلب توجه می کرد ،ردپایی از تئاتر بود که بر تک تک این آثار حک شده بود . در پایان وقتی خواستم دفتر ثبت یادگار نوشتهای نمایشگاه خرو.سها را امضاء کنم با چیزی بیش از صد نوشته وتشویق رو برو شدم . و در آخر تنها اینکه : خروسها ، شاد باشید.