اوزان و عاشیق معاصرترین نام‌های این رشته هنری هستند که حدود 400 سال از قدمت و پیشینه هنری آنان می‌گذرد که در مجامع ترک زبان حضور داشته‌اند. منشأ عاشیق ترکان بوده‌اند که در شمال آسیا، ماوراءالنهر، از مغولستان تا منچوری و تا مرز اروپای غربی سکنی گزیده‌اند.
اوزان و عاشیق معاصرترین نام‌های این رشته هنری هستند که حدود ۴۰۰ سال از قدمت و پیشینه هنری آنان می‌گذرد که در مجامع ترک زبان حضور داشته‌اند. منشأ عاشیق ترکان بوده‌اند که در شمال آسیا، ماوراءالنهر، از مغولستان تا منچوری و تا مرز اروپای غربی سکنی گزیده‌اند.
عاشیق‌ها میراث‌داران خنیاگری معاصر آذری و مالک گنجینه عظیم ادب و هنر ترک زبانان و پرچمدار حفظ ادبیات شفاهی مردم هستند.
به گزارش سایت ایران تئاتر عاشیق ایمران حیدری پژوهشگر و موسیقیدان با بیان مطلب بالا در سمینار بین‌المللی آئینی ـ سنتی گفت:«اوزان و عاشیق معاصرترین نام‌های این رشته هنری هستند که حدود 400 سال از قدمت و پیشینه هنری آنان می‌گذرد که در مجامع ترک زبان حضور داشته‌اند. منشأ عاشیق ترکان بوده‌اند که در شمال آسیا، ماوراءالنهر، از مغولستان تا منچوری و تا مرز اروپای غربی سکنی گزیده‌اند. این جغرافیای وسیع از زمین‌های کشاورزی مساعد برخوردار نبوده و به همین دلیل ترک‌ها بیشتر به شغل شبانی و بیابانگردی مشغول بوده‌اند.»
این پژوهشگر شش ویژگی عمده را به هنر عاشیقی اختصاص داد و گفت:«نواختن ساز، سرودن شعر، داستان گویی، فضایل اخلاقی، حرکات موزون و آواز خوش از جمله ویژگی‌های کاری عاشیق‌ها بوده است.»
او منظومه‌های مورد استفاده عاشیق‌ها را به دو دسته عمده قبل و پس از اسلام تقسیم‌بندی کرد و درباره این داستان‌ها گفت:«داستان‌های مورد استفاده عاشیق‌ها به چهار گروه حماسی، تغزلی(عاشقانه)، طنز و مذهبی تقسیم شده است.»
عاشیق ایمران حیدری در ادامه سخنرانی خود به سنت دئیشمه که مشاعره رو در روی عاشیق‌ها طی مراسم خاصی در حضور مردم است، پرداخت و گفت:«طی این مشاعره عاشیق بازنده باید ساز خود را به نشانه شکست به عاشیق برنده تحویل می‌داد. دئیشمه یکی از مشکل‌ترین عرصه‌های هنر عاشیقی است؛ زیرا تمامی مضامین هنری، حکمی و عرفانی باید به طور بداهه در مشکل‌ترین قالب‌های شعر عاشیقی ساخته و پرداخته شود.»
همچنین در پایان این سخنرانی عاشیق ایمران حیدری به اجرای قطعه‌ای پرداختند و بخشی از فیلم اجرای یک گروه موسیقی آذربایجانی(شوروی) در سال 1970 پخش شد.