حضور در جشنواره تئاتر فجر موقعیتی فوق العاده برای تعامل با یکدیگر است

جورجیا کاکوداکی، هنرمند یونانی، کارگاه «آنتیگون: حق سخن» را چهارشنبه 4 بهمن ساعت 10 تا 17 در سالن سمندریان دانشگاه تهران برگزار کرد. این ورکشاپ آموزشی به جستجو در ایده‌ها و کشمکش‌های آنتیگون سوفوکل می‌پرداخت. هدف این کار تشویق هنرجویان تئاتر به پیدا کردن صدای شخصی و درونی خودشان بود.

کاکوداکی با بیان این که بار سومی است که به ایران می آید؛ اولین سفر خود به ایران را این چنین تعریف می کند: من همیشه حس میکردم برای اینکه بتوانم درک بهتری از یونان باستان داشته باشم؛ باید ایران رو ببینم. اولین بار با پدرم 4 ماه پس از فوت مادرم به ایران آمدیم.ئپدرم یک ژنرال ارتشی بود و مدام درباره ی جنگ های باستانی ایران صحبت می کرد من به او گفتم تا به حال دوست نداشتی بدانی ایرانی که در بسیاری از این نبرد ها حضور داشته چه شکلی است؟ نمیخواهی این تمدن عظیم که در کتاب ها و همه جا درباره اش صحبت میکنند را ببینی؟ به این شکل پدرم متقاعد شد که از ماتم و سوگواری اش فاصله بگیرد و ببیند که زندگی همچنان بزرگ است و چیزهای زیادی برای خیال پردازی و فکر وجود دارد.
او درباره ی تصورش از ایران بعد از سفر به آن گفت: من به کشورهای دیگر در این محدوده سفر کرده بودم؛ برای همین پوشش مردم ایران برایم ناآشنا نبود. چیزهایی که باید میفهمیدم را در آن کشور ها دیده بودم و می دانستم که وجود دارند. وقتی که تهران را به مقصد شیراز و اصفهان و یزد ترک کردم متوجه شدم که ایران تمدن بسیار عظیم و ثروتمندی بوده است.
او درباره ی تجربه ی این سفر به ایران اضافه کرد: این تجربه بسیار پرباری برای من بود؛ تخت جمشید و پل های اصفهان با رزهایی که روی آن روییده بود و دخمه یزد و باغ شاعران شیراز و فال هایی که می گرفتی و شعری بالا می آمد برای من از بخش های این تجربه شگفت انگیز بودند. مخصوصا به عنوان یک زن شبیه به یک کشف و شهود درونی بود. بهترین سفری بود که تا به حال رفته ام.
این مدرس یونانی درباره ی تصورش از تئاتر ایران گفت: تا به حال تئاتر ایرانی ای ندیده بودم ولی با توجه به عدم محبوبیت تئاتر در کشور های مجاور خیال می کردم این مسئله در ایران هم چندان اهمیتی نداشته باشد؛ ولی پارسال که از سمت فستیوال آتن و اپیداروس به همراه مدیر فستیوال به سی و پنجمین جشنواره بین المللی تئاتر فجر دعوت شدیم؛ به اینجا آمدم و حدودا 12 پرفورمنس از ایران دیدم و متوجه شدم که تصورم اشتباه بوده.
کاکوداکی کیفیت کارهای سال گذشته را این چنین توصیف می کند: برخی از اجراها می توانستند حرفه ای تر باشند ولی یکی از اجراها که ما را رسما برای تماشایش دعوت کرده بودند «از زیر زمین تا پشت بام» بود؛ نمایشی شجاعانه با استاندارد های بالا بود و مخاطبان یونانی خیلی آن را پسندیدند و فکر میکنم ایران در زمینه تئاتر در حال رشد و تکامل است.
او افزود: مواجهه مخاطب با تئاتر برای من خیلی جذاب است؛ مخاطب هایی که محدودیت دارند و نمی توانند زیاد تئاتر ببینند در یک فستیوال دور هم جمع میشوند و نکته جالب تر اینکه این مخاطب ها بسیار جوان هستند و این برنامه ها آن ها را به وجد می آورد و در همه ی آن ها شرکت می کنند. به نظر من این موقعیت فوق العاده ای برای دورهم جمع شدن و تعامل با یکدیگر است.
وی درباره کارگاهی گه برگزار می کند توضیح داد: من بسیار مفتخرم که فرصت برگزاری این کارگاه به من داده شد. حس میکنم که فرهنگ ایران و یونان اشتراکات زیادی دارد و یکی از این اشتراکات فرهنگ و حس سوگواریست.کارگاه من به آنتیگونه که موضوع محوری آن اندوه و سوگواریست می پردازد. من همیشه سینمای ایران را دنبال کرده ام و چیزی که در آن برای من جالب است موضوعاتی ست که به آن پرداخته می شود. مسائل اخلاقی فیلم های سینمای ایران همیشه برای من جذاب بوده اند.
او ادامه داد: آنتیگونه هم درباره ی مسائل اخلاقی است و اینکه اشکال ندارد برادرت را دوست داشته باشی. درباره ی حق سخن گفتن، حق سوگواری و حق دوست داشتن خانواده است.
او درباره ی جو کارگاه گفت: من برای قضاوت کردن اینجا نیستم من برای اهمیت دادن به روح آن هاست که اینجا هستم. افرادی که شرکت کرده بودند همه انسان های گرمی بودند. آن ها میفهمیدند، فکر میکردند، تعامل می کردند و به اشتراک میگذاشتند.
او درباره ی فضای کلی جشنواره ی فجر امسال گفت: پارسال تنها سه روز فرصت شرکت در جشنواره را داشتم برای همین نمی توانم جشنواره امسال را با آن مقایسه کنم؛ با این وجود چیزهای بسیار زیادی که در اینجاست را دوست دارم.مردم در اینجا به حضور و اشتراک ایده هایشان اهمیت می دهند و حس میکنم دیالوگی که در کارگاه ها و یا فضا ها برقرار می شود حتی از تئاتر هم مهم تر است.
جورجیا کاکوداکی در پایان گفت: دوست دارم مردم را به برنامه های آموزشی ای که در یونان برگزار میشود دعوت کنم. برنامه هایی به اسم لیسه اپیداروس که یک آکادمی است برای تربیت بازیگری و پرداخت به درام باستانی و کارگاه های ارزشمندی در آنجا برگزار میشود.