توجه به گستره آیین‌های نمایشی فارسی زبان از جمله دستاوردهای سمینار بود

بخش پایانی سمینار بین‌اللملی تئاتر آیینی- سنتی با سخنرانی دکتر حمیدرضا اردلان،دبیر سمینار، و حسین پارسایی، مدیر مرکز هنرهای نمایشی، برگزار شد.
به گزارش سایت ایران تئاتر، روز گذشته 31 مردادماه، و در بخش پایانی سمینار تئاتر آیینی و سنتی دکتر حمیدرضا اردلان، دبیر این سمینار پژوهشی، به ایراد سخن پرداخت.
وی ضمن پخش تصاویری از آیین‌های گوناگون نمایشی کشور توضیحاتی داد.
اردلان گفت:«در ایران ذهن مردم آیین مدار است، هیچ فکری به تنهایی صلاح نیست، هیچ غذایی به‌تنهایی میل نمی‌شود، هیچ عبادتی به تنهایی شایسته نیست، ترجیح در جماعت است. این جماعت است که سبب عدالت اجتماعی می‌شود.»
او در بخش دیگر صحبت‌هایش ضمن ایجاد صدایی یکنواخت روی میز گفت:«در موسیقی این صدا برای موسیقی‌دانان شأنی ندارد. چون تفکیکی بین آن صدا وجود ندارد.
آن را بی‌زمان می‌گویند. ورود عقل به اصوات ریتم‌ها را بروز می‌دهد. خروج از عقل به مفهوم حس متافیزیکی آن، ما را به آن بی‌ریتمی باز می‌گرداند؛ راهی برای خروج از بی‌ریتمی است.»
وی آیین باران خواهی را به ایران باستان و آیین‌های الهه ناهید متصل دانست و گفت:«باران خواهی در اغلب نقاط ایران وجود دارد. یکی از نشانه‌های اشتراک زمانی همین باران خواهی است.»
وی سیاه را علاقه‌مند به نوعی عقل گریزی معرفی کرد و افزود:« این عقل گریزی در جهت نشانه‌های جامعه است. او علیه هر قاعده‌ای که عقل بر آن گواهی می‌دهد، اقدام می‌کند. برای خودش چیزی نمی‌خواهد، عاشق نمی‌شود، تمنایی ندارد، ... اما بر همه چیز آگاه است. برای نشان دادن حضور خود واژگان را منقلب می‌کند.»
دکتر اردلان در بخشی از این سخنرانی به تجربه دانشگاه سوره در پذیرش سه جوان علاقه‌مند به نمایش اشاره کرد و گفت:«شرط پذیرش این افراد ارائه یکی از آیین‌های منطقه خودشان بوده وآنان تکه را انتخاب کردند. اکنون تکه گردانی، که روزی در حال نابودی بود، پنج گروه دارد.
آیین‌های آهو بره، آب‌خواهی یا تمنای باران، از مناطق کردستان و گیلان، نیم اسب، نوروز خوانی، چاوش‌خوانی، عروس گله، خیمه شب‌بازی، آفتاب‌خواهی، و.... از جمله آیین‌هایی بودند که برای حاضران معرفی شدند.
به گزارش سایت ایران تئاتر، بخش دوم آیین‌ اختتام به سخنرانی حسین پارسایی،مدیر مرکز هنرهای نمایشی، اختصاص یافت.
وی ضمن خیر مقدم به حاضران، پژوهشگران و عرض تبریک ایام شعبانیه گفت:«روزی که مقدمات سمینار را پیشنهاد می‌دادند گفتم حیف است سمینار همزمان با بخش صحنه‌ای برگزار شود چون خود این اتفاق می‌تواند آغازی برای در مباحث نظری باشد. ما نیز موظفیم از این حوزه‌ها حمایت کنیم. برگزاری این سمینار موجب می‌شود زمینه فعالیت‌ پژوهشی در این رویداد بین‌المللی در کشور فراهم شود. این سمینار ما را به فضایی در دورترین نقاط برد که زمانی خاطره‌انگیز بودند. اما چقدر دیر و چقدر کم.»
وی ادامه داد:«ورود به عرصه مباحث نظری می‌تواند مقدمه همه کارهای ما باشد. این سمینار دست‌آوردهای بسیاری داشت که یکی از آن‌ها توجه به گستره آیین‌های نمایشی فارسی زبان در متن سخنرانی پژوهشگران کشورهای همسایه بود. نکته دیگر توجه به گستره آیین‌های نمایشی شرق و ریشه‌های نمایشی شرق بود که از هر نظر ستایش‌برانگیز است. امیدوارم این مکتوبات به زودی چاپ شوند.»
او با اشاره بحث میان رشته‌ای و کاربردهای مدرن آیین‌ها گفت:«بیشترین مباحث در حوزه فعالیت‌های اجرایی و متون کهن، بحث معاصرسازی است.»
پارسایی با سپاس از تلاش برگزار کنندگان، اختتام سمینار را ورود به جشنواره آیین‌های سنتی اعلام کرد.
در پایان این جلسه همه شرکت کنندگان روی صحنه رفتند و با حضور دست‌اندرکاران سمینار عکس یادگاری گرفتند.