در حال بارگذاری ...
امیر کربلایی زاده در گفت‌وگو با ایران‌تئاتر عنوان کرد

امیدوارم مردم تئاتر را جزو سبد فرهنگی خانواده‌شان قرار بدهند

ایران تئاتر: امیر کربلایی زاده در این چند ساله توانای هایی خودش را در ایفای نقش های متفاوت و دور از هم نشان داده و در نمایش هملت و دن کیشوت نیز در نقش سانچو دستیار خوشخیال و ساده دل دن کیشوت بازی فانتزی و روانی ارائه می کند. نمایش هملت و دن کیشوت نمایشی است که با تلفیقی هنرمندانه ازداستان دن کیشوت سروانتس و هملت شکسپیر در قالبی طنز و موزیکال مواجه هستیم.

امیر کربلایی زاده فعالیت حرفه‌ای خود را با شروع  تحصیل در دانشگاه و کلاس‌های حرفه‌ای تئاتر دانشگاه در سال ۱۳۷۷ آغاز نمود و همان سال و در سال‌های ۷۸ و ۷۹ برنده دیپلم افتخار بازیگری اول در جشنواره سراسری تئاتر دانشجویی مراکز عالی سراسر کشور شد. وی در سال ۷۷ با حضور در نمایش  تلخ بازی قمر در عقرب  به کارگردانی شهره لرستانی فعالیت حرفه‌ایش را شروع کرد و در کارهایی نظیر ساقی، شهرکی‌ها، روز روشن، معمای شاه، قرعه، شهرک جیم  و پری به بازی پرداخته است. اوج دوران محبوبیت کربلایی زاده برای مخاطبان بعد از حضورش در خندوانه و در بخش استند آپ کمدی بود و چندی بعد هم استند آپ کمدی آقای شهروند و صلح جهانی علیه ترورسیم را در سالن مهر با موفقیت اجرا کرد. نمایش هملت و دن کیشوت به کارگردانی تاجبخش فناییان و تهیه‌کنندگی حجت سید علیخانی نوشته زورایر خالاپیان است و آندرانیک خچومیان این نمایشنامه را یک دهه قبل به فارسی ترجمه کرده و تاجبخش فناییان متن را برای اجرا بازنویسی کرده است و اجرایش در نوروز 97 هم در سالن اصلی تئاتر شهر ادامه دارد. در خلاصه داستان این نمایش آمده است: هملت از فرط ترس و اندوه، دیوانه شده! حالا هم‌دیوانه دیگری پیدا کرده که شهسواریست! این شهسوار عجیب دستیار یا مهتر دیوانه‌تری نیز به همراه دارد! یکی از آن‌ها در پی انواع قربانیان است تا از آن‌ها حمایت کند، دیگری از پی او روان است و منتظر است تا سرورش جزیره یا کشوری را تسخیر کند و به او بدهد! قضیه اصلا جدی نیست. عوامل این نمایش عبارتند از: بازیگران:کورش سلیمانی، وحید نفر، شیوا خسرومهر، بهناز نادری، امیرحسین سرداریان، کاظم بلوچی، مجید اکبری، وحید رضاخانلو، حجت حسینی، گلناز مظهری، سمن حاجی محمد، امیرحسین دیانتی، بیتا نجاتی، آیدا کائینی، مهسا لطیفی، بشرا خادملو، غزال راه آورد، فرشاد فعال، احمد بهاروند، بهراد خاکساری، رهام گلرخیان، امیرسجاد سلمانی و مهبد دانی آذر، دستیار کارگردان و برنامه ریز: حسین فنائیان، طراح صحنه: منوچهر شجاع، طراح لباس: منیره ملکی، آهنگساز: سعید ذهنی، ترانه سرا: سپیده ذهنی، طراح حرکت: منصوره علی مددی،  طراح گریم: ماریا حاجیها، طراح پوستر، بروشور و مواد تبلیغی: مهدی دوائی، عکاس: سیامک  زمردی مطلق، مشاور رسانه: مریم نراقی، تبلیغات مجازی: امیر قالیچی، منشی صحنه: مژگان قربانی، مدیر صحنه: حمیدرضا صفوی برنا و مدیر تولید: هادی بادپا. با امیر کربلایی زاده در باره بازیش در نمایش هملت و دن کیشوت گفت‌وگویی انجام داده ایم.

 

آیا سال موفقی را به لحاظ کاری پشت سر گذاشتید ؟

بله سال خوبی را به لحاظ کاری داشتم و در دو نمایش صعود مقاومت پذیر آرتور آویی و هملت و دن کیشوت  بازی کردم و این فرصت را به دست آوردم که انتخاب کنم و کارهای مورد علاقه ام را بازی کنم. عمده تمرکزم تکمیل سبک کاریم در استند آپ کمدی بود و مدعی هستم که در ایران اولین بار استند آپ کمدی مستقل را اجرا کردم و برای بار اول بود که تماشاگر برای دیدن این نوع اجرا بلیط می خرید. در این مدت درگیر جشنواره‌های مختلف و برگزاری ورک شاپهای آموزشی در شهرهای ایران بودم. امیدوارم مسئولین و مردم به استند آپ کمدی به دیده یک گونه تئاتری مستقل نگاه کنند و دارای صنف بشود.

 

چگونه برای بازی در نمایش هملت و دن کیشوت دعوت شدید؟

 تاجبخش فنائیان را به خاطر تجربیات بالا و ارزشمندش در امورات هنری و تئاتر دوست دارم و در ضمن یک پژوهشگر ارزنده هم هست. دوسه باری قرار بود برای ایشان بازی کنم که شرایطش فراهم نشد. این بار خوشبختانه چنین شرایطی فراهم شد و از دوران کودکی داستان دن کیشوت و نقش مباشر و یا همان سانچو برایم جذابیت داشت و خوشحال شدم که در نمایش این نقش را بازی کردم.

 

این تلفیق دو داستان مطرح و محبوب در نمایش هملت و دن کیشوت برایتان چه ویژگی هایی داشت؟

این مسئله بسیار جذاب و حائز اهمیتی بود و بارها در تئاترمان نمایش هملت مورد استفاده های زیادی حتی در سیاه بازی هم قرار گرفته است و برای اولین بار بود که در نمایشی تقابل این دو اثر شاخص و مطرح به وجود می آمد.

 

این مسئله که این تقابل ممکن است درست از کار درنیاید، آیا یک چالش برای گروهتان بود؟

بله ما هم به این مسئله فکر کرده بودیم. در فرآیند تمرینات هم با چالش و مشکلاتی مثل هر تمرین نمایشی دیگر روبه رو بودیم و چند باری باری بازیگر نقش دن کیشوت تغییر پیدا کرد.

 

بازی در سالن قاب صحنه ای مثل تئاتر شهر برایتان چه ویژگی هایی داشت؟

در چند نمایش مثل ساقی، یک دامن ماه و ستاره و آنک وصال این تجربه را داشتم و برایم حائز اهمیت است و به نظرم بازسازی‌های اخیرسالن اصلی تئاتر شهر برای بازیگران در بحث تنظیم تونالیته صدا چالش هایی به وجود آورده است. در هر صورت برای من همیشه بازی در سالن تئاتر اصلی تئاتر شهر دارای جذابیت و اهمیت است. زمانی در نوجوانی بازی در سالن اصلی برایم یک رویا بود که برای اولین بار در سال 1376 چنین اتفاقی رخ داد.

 

ویژگی‌های شخصیتی سانچو به لحاظ سادگی و بلاهتی که دارد جای کار زیادی برای ارائه بازی راحت و روان ایجاد می کند؛ چقدر به این مسئله اعتقاد دارید؟

سانچو ویژگی های شخصیتی‌ای دارد که به من این امکان را می داد تا نوع بازی که دوست دارم را انجام بدهم. دنیای سانچو دارای مابه ازهای زیادی است و خیلی از آدم ها در دنیا هستند که به دنبال رسیدن به اتوپیا هستند.

 

در حقیقت به دنبال یک سراب هستند؟

علی رغم اینکه این مسئله را می دانند بازهم این کار را ادامه می دهند. سانچو هم می داند راهش به سمت ترکستان است؛ اما مصرانه به مسیرش ادامه می دهد و این نوع فضا را دوست دارد و می داند که این بار ممکن به جای جدال با آسیاب باید با کوه و یا دریا جدال کنند و امیدوار است روزی پادشاه سرزمینی بشود و ارباب باشد.

 

 

آیا تئاتر برایتان علی رغم حضور موثر در تلویزیون یک اولویت جدی است؟

همیشه مردم را به دیدن تئاتر دعوت می کنم و تماشاگران تئاتر نباید اجازه دهند چراغ های سالن های نمایشی خاموش شود. موقعی که از تئاتر وارد عرصه تصویری شدم، در حقیقت با پشتوانه گرانقدر بازی صحنه به این موقعیت رسیدم. برای من مهم است که یک بازیگر به واسطه چهره و بازی تئاتریش شناخته شود. امیدوارم مردم تئاتر را جزو سبد فرهنگی خانواده شان قرار بدهند.

 

در روزگار فعلی با توجه به رشد تکنولوژی و آگاهی های مردم حفظ شهرت و محبوبیت کار دشواری است؟

حفظ شهرت و داشتن جایگاه بین مردم برای برای هنرمند خیلی مهم است و برخی از مواقع شهرت در حکم یک حباب کوتاه مدت است. بازیگر موقعی که به شهرت رسید؛ باید مواظب خودش باشد و در انتخاب و رفتارهایش تمرکز و توجه زیادی داشته باشد.

 

آیا خودتان را  یک کمدین صرف می داند؟

خودم را بازیگر می دانم و انتظارم این است که دوستان کارگردان فقط به یک جنبه از توانایی های بازیگر برای پیشنهاد بازی بسنده نکنند؛ این رویه بازیگر را به سمت کلیشه شدن می برد. به نظرمن کمدین صرف بودن ایراد و اشکالی ندارد. اما در مورد من قضیه تفاوت دارد و من سالها پشتوانه ایفای نقش های جدی و درام را در تئاتر و سینما دارم.

 

گفت وگو از احمد محمد اسماعیلی




نظرات کاربران