جریان مستمر در تئاتر دفاع مقدس؛ یک ضرورت
حرکت جشنواره‌ای، وضعیت نیمه خاموش این گونه نمایشی را قدری بسامان می‌کند، اما فقط مُسکن است و راه حل معقول نیست. همین جا نیز باید شاکر بود که جشنواره تئاتر دفاع مقدس پا برجاست و دست و پا شکسته برگزار می‌شود
مهرداد رایانی‌مخصوص:
تئاتر دفاع مقدس، هنوز به شکل جریانی مستمر و پویا درنیامده است. جریان مستمر و پویا، جریانی است که مدام در حال رخ دادن است و جریانی پویا نامیده می‌شود که در حین زاد و ولد(تولید و اجرا) مدام در انظار دیده و محل بحث و رشد باشد.
عموم مراکز و نهادها در کلام حامی این گونه تئاتر‌ند و وقتی حرف از چنین گونه‌هایی پیش می‌آید، سیستم خود را وقف آن می‌خوانند؛ اما در عمل همچنان این گونه تئاتری مهجور و مشکل‌دار است.
حرکت جشنواره‌ای، وضعیت نیمه خاموش این گونه نمایشی را قدری بسامان می‌کند، اما فقط مُسکن است و راه حل معقول نیست. همین جا نیز باید شاکر بود که جشنواره تئاتر دفاع مقدس پا برجاست و دست و پا شکسته برگزار می‌شود و بعد از دو سال خاموشی با همت عزیزانی از اهالی تئاتر و متولیانی که در دور جدید، خود را دلسوز می‌دانند، آغاز به کار کرده است.
مشکل بزرگ تئاتر دفاع مقدس، نبود اجراهای عمومی و مستمر در طول سال است. راه کار آن نیز بسیار ساده و عملیاتی است. می‌توان در هر یک از 30 استان کشور یک تالار نمایشی را به این امر اختصاص داد و به طور مستمر، اجراهای مربوط به این گونه نمایشی را پشت سر هم روی صحنه برد. می‌توان از طریق هماهنگی بین مراکز مربوط به بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس در استان‌ها با انجمن تئاتر انقلاب و دفاع مقدس، نیروی مقاومت بسیج و ادارات کل فرهنگ و ارشاد اسلامی و نیز استانداری‌ها تفاهم‌نامه‌های مجزایی را نوشت و آن را به سرانجام رساند. اگر به طور تقریبی هزینه تولید هر نمایش 000/000/12 تومان فرض شود با در نظر گرفتن تعطیلات و ایام ویژه و... می‌توان 10 تولید با احتساب 30 اجرا برای هر یک از گروه‌ها تدارک دید. بنابراین، با بودجه‌ای حدود 000/000/120 تومان، ویژه هر استان می‌توان این گونه تئاتری را همه‌گیر کرد.
مسلماً این قبیل حرکت‌ها از برگزاری جشنواره، مؤثرتر است. برخی از متولیان وقتی می‌بینند با حدود سه یا چهار برابر بودجه فرض شده برای هر استان، می‌توان جدولی طولی با انواع و اقسام آدم‌ها و سلیقه‌ها شکل داد، به سرمایه‌گذاری کلان ذکر شده تمایلی ندارند و به این ترتیب، سال‌ها در بر یک پاشنه می‌چرخد و تغییر و رشد نمود چندانی نمی‌‌یابد. آرزوی ما ایجاد جریان مستمر و پویای اجرای نمایش‌های دفاع مقدس در سراسر کشور و سپس برگزاری جشنواره و جشن گرفتن است.
مجدداً تأکید می‌کنم همین برگزاری جشنواره دفاع مقدس نیز غنیمت است و نباید پنداشت که حذف آن کمکی خواهد کرد؛ خیر. همان‌طور که برخی تعطیلش کردند و هیچ اتفاقی نیفتاد.
یکی از راه‌های عملیاتی شدن نکته ذکر شده، دادن اجراهای عمومی به آثار پذیرفته شده در جشنواره تئاتر دفاع مقدس و تأمین هزینه‌های تولید و مهیا کردن تالارهای اجراست. امیدواریم چنین شود.
مهرداد رایانی‌مخصوص
عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی(واحد تهران مرکز)