کورش ولیدی در گفتگو با ایران تئاتر عنوان کرد
« اتاق ورنیکا» یک تریلر روانکاوانه پیچیده است
نمایش « اتاق ورنیکا» عصر روز گذشته ۹ اردیبهشت ۹۷ در خانه نمایش اداره تئاتر اولین اجرای خود را پشت سر گذاشت.
کورش ولیدی طراح، کارگردان و دراماتورژ این اثر در خصوص درونمایه و ویژگی های این متن به ایران تئاتر گفت: اتاق ورونیکا تریلری است روانکاوانه که ساختار پازل‌گونۀ آن مخاطب را به یاد رمان‌های معمایی و جنایی نویسندگان مطرح دنیا می‌اندازد. بی‌جهت نیست که «آیرا لوین» نویسنده نمایشنامه تا به حال دو بار برنده جایزه ادگار آلن پو و یک بار هم برنده جایزه برام استوکر شده است.
او در همین زمینه افزود: این نمایشنامه، نمایشنامه‌ای است معمایی و پیچیده و که به روان‌شناسی روابط آدم‌ها و انگیزه‌های درونی‌شان می‌پردازد. شخصیت‌های این نمایش، انسان‌هایی به ظاهر عادی و نرمال از دل اجتماع هستند که به خاطر سرکوب شدن امیال و خواسته هایشان در کودکی و نوجوانی، دچار عقده‌ها و بیماری‌های روانی شده اند و امروز آسیب ناشی از این سرکوب، نه تنها دامن خودشان را لکه‌دار کرده، بلکه به دیگر افراد جامعه نیز آسیب می‌زند. اتاق ورونیکا درباره خانواده به عنوان عضو کوچکی از جامعه صحبت می‌کند و اینکه این خانواده، اگر ناسالم باشد، چه تاثیرات مخربی بر کل جامعه می‌تواند داشته باشد.
این کارگردان تئاتر با اشاره به اینکه این متن سرتاسر غافلگیری است، گفت: درست در لحظه ای که مخاطب فکر می‌کند که متوجه همه چیز شده، می بیند که اشتباه کرده است. جذابیت این متن برای شخص من، بررسی روابط انسان‌ها از نظر روانشناختی و بدون قضاوت آنهاست. شخصیت‌های این نمایش تک‌بعدی نیستند، خاکستری هستند، قابل نفرت نیستند، قابل دوست داشتن هم نیستند. سایکوپات‌هایی هستند که خود نیز قربانی شده‌اند، قربانی افرادی دیگر که آنها نیز خود قربانی‌اند؛ گویی این قربانی شدن نسل به نسل انتقال می‌یابد و قرار نیست هیچگاه پایانی داشته باشد.
ولیدی در ارتباط با تفسیر خود از ابن متن نیز بیان کرد: به عنوان کارگردان این متن، سعی کردم با توجه به خشونتی که امروز جامعه ما را در بند خود گرفتار کرده، بیشتر به مسئله خشونت بپردازم. چون که معتقدم اصلی‌ترین مشکلی که امروز بشریت با آن دست به گریبان است، خشونت است. خشونت انسان به انسان که در همه جا شاهد آن هستیم. چه در سطح جامعه خودمان و چه در سطح جهان. جنگ، تجاوز، غارت، قتل، اسیدپاشی و غیره همگی زاییدۀ این خشونت درونی است. خشونتی کاملا فردی که به دلیل زندگی اجتماعی بشریت، بعد اجتماعی پیدا می کند. خشونتی که از ناخودآگاه سرچشمه می‌گیرد و هیچکس قادر به درک و کنترل آن نیست و هر کس به شیوه خود آن را بروز می‌دهد. به همین دلیل ما سعی کردیم خشونت این نمایشنامه را بیشتر نشان دهیم تا مخاطب را بیشتر به کاتارسیس یا تزکیه برسانیم و سعی کنیم او را به این نکته برسانیم که نیازی به این همه خشونت نیست.
این هنرمند همچنین در خصوص شیوۀ کارگردانی این اثر گفت: نمایش ما، نسخه تلخیص شده و دراماتورژی شده متن اتاق ورونیکا است. به طوری که قاعده ساختاری درام آیرا لوین در نمایش ما، به هم ریخته و به شیوه جدیدی نمایش داده شده است. نگاهی که همان تحلیل را می‌رساند ولی از بعد دیگری به آن نگاه می کند. طراحی هایی به کار اضافه شده که بعد وهم‌انگیز و ترسناک کار را افزایش داده است. ما سعی کردیم وارد ذهن شخصیت ورونیکا شویم و عذاب وجدانی که گریبان او را گرفته است به نمایش در بیاوریم. در نمایش دراماتورژی شده ما جای آنتاگونیست و پروتاگونیست برای مخاطب جابجا می‌شود و او قرار نیست از ابتدای نمایش، کاراکترها را کامل بشناسد. بلکه هرچه جلوتر می‌رود، کم کم با خصایل و ویژگی‌های آنها آشنا می‌شود.
کورش ولیدی دانش‌آموختۀ آموزشگاه استاد حمید سمندریان است و از سال 1386 فعالیت تئاتری خود را با نمایش مرگ یزدگرد آغاز کرده است. با تشکیل گروه تئاتر لوتوس نمایش‌هایی چون مهاجران، بر پهنه دریا، جشن سالگرد، جایی در میان خوکها، هنوز کائوس (بر اساس نمایشنامه مرده های بی کفن و دفن) را به عنوان کارگردان روی صحنه آورده و در نمایش‌های دیگر گروه تئاتر لوتوس هم به عنوان بازیگر ایفای نقش کرده است.
نمایش « اتاق ورونیکا» تا 3 خرداد در خانه نمایش اداره تئاتر روی صحنه خواهد بود.
سعید سالمی، مژگان رادفر، بهار سهراب بیگی، کورش ولیدی، پرنیان عبادی، گلناز کرکی، آوا پورترک، نرگس شهرجردی و لیندا آوراهم بازیگران این نمایش هستند.