منتقدان حاضر نگاه رئالیستی ناب کارگردان به طراحی صحنه را مورد توجه قرار داده و به دشواری این رویکرد استناد کردند.
احمدزاده گفت:«می‌توان همه این‌ها را با قراردادهای تئاتری نشان داد و شما کاری دشوار و منسوخ را برگزیده‌اید. در روایت نمایش چند شیوه دیده می‌شود، اما کارگردانانی چون بورکنر نیز این شیوه را انتخاب کرده‌اند که جلوی صحنه زمان حال و عمق به گذشته اختصاص پیدا می‌کند.»
منتقدان حاضر نگاه رئالیستی ناب کارگردان به طراحی صحنه را مورد توجه قرار داده و به دشواری این رویکرد استناد کردند. احمدزاده گفت:«می‌توان همه این‌ها را با قراردادهای تئاتری نشان داد و شما کاری دشوار و منسوخ را برگزیده‌اید. در روایت نمایش چند شیوه دیده می‌شود، اما کارگردانانی چون بورکنر نیز این شیوه را انتخاب کرده‌اند که جلوی صحنه زمان حال و عمق به گذشته اختصاص پیدا می‌کند.»
گروه شش نفره منتقدان کانون ملی منتقدان تئاتر ایران تمامی نمایش‌های بخش مسابقه را مورد نقد و بررسی قرار می‌دهند.
به گزارش خبرنگار اعزامی سایت ایران‌تئاتر به سنندج، اولین روز برگزاری جلسات نقد با حضور مصطفی محمودی، علیرضا احمدزاده، همایون علی‌آبادی، صمد چینی‌فروشان، بهزاد صدیقی و تدین صدوقی در مجتمع فرهنگی فجر برگزار شد.
در این روز و در نخستین برنامه نقد، علیرضا احمدزاده و مصطفی محمودی به نقد نمایش"در بیداری" نوشته شهرام کرمی و کارگردانی یلدا قشقایی پرداختند.
کارگردان این نمایش تنهایی و مظلومیت نقش مادر را یکی از علل انتخاب متن عنوان کرد و افزود:«تنهایی او را پررنگ کرده‌ام و تغییراتی که در پایان نمایش ایجاد کرده‌ام در ظاهر پایان خوشی را نشان می‌دهد اما با فدا شدن مادر به پایان می‌رسد.»
علیرضا احمدزاده در نقد این اجرا گفت:«حضور مادر در حد خواست و بیان شما نیست. این اجرا تضاد دو نسل را در شخصیت‌های پدر و پسر نشان می‌دهد تا پرداخت شخصیت مادر.»
وی ادامه داد:«از کارگردان زن توقع می‌رود که ارائه دهنده قدرت و اعتلاء زنان باشد نه مظلومیت آنان.»
مصطفی محمودی نیز درباره اجرا گفت:«این که بخواهید به سبک خاصی بپردازید و به آن وفادار هم بمانید بسیار سخت است. رئالیست متن و اجرا در پایان با تماس تلفنی که به قول شما حالتی ماورائی دارد، شکسته می‌شود و حالتی سورئال ایجاد می‌کند. استفاده از سبک‌های دور از هم و ادغام کردن آن‌ها کار بسیار سختی است و اگر به درستی صورت نگیرد، کار را از یکدستی درمی‌آورد.»
همایون علی‌آبادی نیز که در این جلسه حضور داشت، به زیبایی‌شناسی اثر هنری اشاره کرد و افزود:«انتخاب بازیگران نمایش به‌درستی انجام نشده و از نظر زیبایی شناسی کار دچار مشکلات اساسی است.»
مصطفی محمودی در بخش دیگر این جلسه به پرداخت نشدن موضوعات فرعی نمایشنامه اشاره کرد و افزود:«همه خطوط متعدد فرعی که در داستان اصلی وجود دارد در اجرا طرح می‌شوند اما متوقف می‌مانند.»
احمدزاده نیز تأکید کرد که پیش از تصویر کردن شخصیت‌های این نمایش باید آنان را آنالیز کرد.
جلسه نقد و بررسی نمایش"غاگ"(مرغ دریایی) نوشته محمدرضا آریان فر به کارگردانی حمید سالاروند بلافاصله بعد از این جلسه و بدون حضور کارگردان برگزار شد.
منتقدان حاضر نگاه رئالیستی ناب کارگردان به طراحی صحنه را مورد توجه قرار داده و به دشواری این رویکرد استناد کردند.
احمدزاده گفت:«می‌توان همه این‌ها را با قراردادهای تئاتری نشان داد و شما کاری دشوار و منسوخ را برگزیده‌اید. در روایت نمایش چند شیوه دیده می‌شود، اما کارگردانانی چون بورکنر نیز این شیوه را انتخاب کرده‌اند که جلوی صحنه زمان حال و عمق به گذشته اختصاص پیدا می‌کند.»
مصطفی محمودی نیز رئالیستی بودن را در برخی لحظات آزار دهنده عنوان کرد و گفت:«بخش‌های اجرایی مانند دکور و موسیقی کار را نجات داده‌اند. قاب‌های فلاش بک به نظر من از بهترین بخش‌های کار بود، اما ای کاش در تصویرهای زمان حال نیز این قاب‌بندی زیبا انجام می‌شد.»
وی زیاد بودن افراد بازی، لو رفتن داستان از یک سوم ابتدایی نمایش و انتخاب بد بازیگر نقش ناخدا جمال را از نقاط منفی اجرا دانست و گفت:«به طور کلی اجرا ضعف‌های متن را پوشانده، اما باید در نظر داشته باشید که برای چه مخاطبی اجرا می‌کنید. جزئیات حرکات بازیگران باید طراحی شوند و افکت‌هایی که فضاسازی نمایش را بر عهده دارند، باید بیشتر پرداخته شوند.»