در حال بارگذاری ...
...

کارگاه و سمپوزیوم”آخرین ندا به شهرزاد” در آلمان

کارگاه و سمپوزیوم”آخرین ندا به شهرزاد” با مدیریت کنستانسا مکرس و هدا کاگه اواسط تابستان در آلمان برگزار می‌شود.به گزارش خبرنگار سایت ایران تئاتر از آلمان، این کارگاه که به هنگام جشنواره جهانی Welt theater (۱۶ ژوئن تا ۱۰ ژوئیه ۲۰۰۵) همزمان با ۲۳ تیر ماه تا ۱۶ مرداد ۱۳۸۴ در شهر اشتوتگارت آلمان برگزار می‌شود، تنها مخصوص زنان است و شرکت کنندگان به سرپرستی کورئوگراف آرژانتینی نخستین فرم‌های تئاتری و محتوایی هنری را تجربه خواهند کرد.

کارگاه و سمپوزیوم”آخرین ندا به شهرزاد” با مدیریت کنستانسا مکرس و هدا کاگه اواسط تابستان در آلمان برگزار می‌شود.
به گزارش خبرنگار سایت ایران تئاتر از آلمان، این کارگاه که به هنگام جشنواره جهانی Welt theater (16 ژوئن تا 10 ژوئیه 2005) همزمان با 23 تیر ماه تا 16 مرداد 1384 در شهر اشتوتگارت آلمان برگزار می‌شود، تنها مخصوص زنان است و شرکت کنندگان به سرپرستی کورئوگراف آرژانتینی نخستین فرم‌های تئاتری و محتوایی هنری را تجربه خواهند کرد.
در کنار کارگاه، سمپوزیوم سه روزه‌ای با سخنرانی و گفت‌وگو میان هنرمندان زن میهمان و دیگر میهمانان از بخش‌های سیاست و دانش زیر عنوان‌های”سیاست و بدن”، ”قدرت تصاویر”، ”سیاست و تئاتر” و”نمایش و تابلوها”(مذهب و تئاتر) برگزار خواهد شد.
گفتنی است برنامه‌های دقیق اجراهای عمومی این کارگاه که با همکاری IZIKT دانشگاه اشتوتگارت برگزار می‌شود، پایان ماه مه اعلام خواهد شد و شرکت در این کلاس‌ها رایگان است.
گروه کنستانسا مکرس در مقدمه اعلام خبر برگزاری کارگاه خود آورده است:
نقش شهرزاد از کتاب هزار و یک شب ریشه در فرهنگ هند و ایران دارد. از آنجا و از طریق اسلام در فرهنگ عربی جا گرفته و با اسلام به شمال آفریقا و اروپا راه یافته است. شهرزاد سمبل شهامت، خرد و دانش است، با این دو حربه به یاری نیروی بیان زنانه بر اقتدار مردان غلبه می‌کند. از سوی دیگر شهرزاد تصویری است آمیخته به زمینه‌های اکزوتیک و شهوانی، همانگونه که اروپایی‌ها آسیا را می‌خواهند. آیا این تصویر پیچیده و متضاد زن هنرمند در فرهنگ‌های اسلامی در جهان امروز هم حائز اعتبار اجتماعی و سیاسی است؟ تئاتر جهانی 2005 می‌کوشد، با این پروژه، برای پرسش‌هایی از این دست پاسخی هنری و نمایشی پیدا کند. در این راه و برای تحلیلی انتقادی و زیبا شناسی فضای لازم را در اختیار هنرمندان زن از کشورهای مصر، لبنان، عراق، ایران، فلسطین، سوریه، سودان، ترکیه، پاکستان و هند می‌گذارد. آنها همه از کشورهایی می‌آیند، که در آنها شاخص و تعیین کننده روابط اجتماعی قانون مدنی اسلامی است. اگر تفاوت‌هایی میان آنها دیده می‌شود، تنها به دلیل تفاوت آئین‌ها و سابقه تاریخی و جغرافیایی آنهاست. بسیاری از این زنان در نوسازی کشورشان سهم بزرگی به عهده دارند. پرسش این است: زنان هنرمند تئاتر به نقش سنتی خود(خانه و بچه‌ و شوهرداری) چگونه نگاه می‌کنند و درباره تفاوت میان زندگی سنتی و زندگی در محیط کار چه می‌اندیشند؟
لازم به ذکر است ایرج زهری کارگردان ایرانی که هم اکنون در آلمان به سر می‌برد، طی نامه‌ای به برگزار کنندگان این کارگاه ضمن آرزوی موفقیت برای آنان، آورده است:«باید توجه داشت که نام شهرزاد و نام دو شاهزاده: شهریار یا شهربان و شاه زمان و همچنین محلی که حکایت گویی شهرزاد از آنجا آغاز می شود، نشانگر این است که”هزار و یک‌ شب“ در ایران خلق شده است.»
تردیدی نیست که”هزار و یک شب“ از زبان فارسی به عربی ترجمه شده و از این طریق به کشورهای اسلامی در آفریقا سفر کرده و در طول این سفر از هر چمن گلی چیده و خود را با آن آراسته است.