در حال بارگذاری ...
معصومه کریمی در گفت‌وگو با ایران‌تئاتر بیان کرد

نقش تکراری بازی‌نکردن، برای من حائز اهمیت است

ایران‌تئاتر: در نمایش تو مشغول مردنت بودی بازی بازیگر و شیوه برخوردش با نقشش یکی از عناصر ارتباطی مخاطب با نمایش است و معصومه کریمی در نقش مادری که نمی تواند با واقعیت مرگ دخترش کنار بیاید بازی قابل قبول و درستی ارائه می کند؛ نمایشی که بیس اصلی درامش پیرامون خیالات و اوهام یک مادر است.

معصومه کریمی فعالیت جدی هنریش را با تئاتر از سال 1369 آغاز کرد و با کارگردان هایی نظیر نصرالله قادری و سروش طاهری همکاری کرد. سال قبل با درخشش در نمایش وچند داستان دیگر پیام لاریان  بهترین بازیگر زن جشنواره تئاتر فجرشد. کریمی در سال های دهه هفتاد با همکاری با کارگردان هایی نظیر مهران مدیری و مهران غفوریان وارد بازی تصویر شد و در کنارش به تئاتر هم می پرداخت. بازی در نمایش‌های ”آخرین مردان قبیله“، ”آلین یازی سی“، ”برش“، ”و اینک برهوت خانه بی دیوار“، ”امشب باید بمیرم“، ”سنگی بر سنگ“، خانه پاکیزه، ”بانوی سپیده دم“ و بازی در فیلم‌های سینمایی”جاده عشق“، ”هبوط“، ”دیدار“ ”پرواز ۵۷“، ”ساعت خوش“، ”خانه در قلب من“، ”در پناه تو“، ”روز شیطان“، ”اشک و لبخند“ ”سفر سفر“، ”خواستگاری مرد هزاره“، ”مجموعه ارتباطات موثر“، ”خشت اول“ و ”دوبارببه زندگی“ از جمله کارهای مهم کارنامه بازیگریکریمی هستند. داستان  نمایش تو مشغول مردنت بودی روایت احوالات زنی است که 25 سال پیش جنین دختر خود را طی یک سقط از دست داده اما هنوز درگیر آن ماجراست و حضور فرزند از دست داده را در زندگی خود، دختر دیگرش و افراد متعلق به او احساس می کند. زن با نشانه هایی بارز از روان پریشی و بی تعادلی در فضایی که سعی بر ایجاد ساختاری سورئال برای آن گردیده با سایر شخصیت ها(سها، صحرا، فراز و پدر) دیالوگ برقرار می کند و سرتاسر زمان نمایش، نمودار کنش های مریض وار او و در پیامد، بروز واکنش های سایرین است. این اثر نمایشی نوشته کامران شهلایی با طراحی و کارگردانی مژگان خالقی ساعت ۱۹:۳۰ در تالار قشقایی اجرا می‌شود و بازیگرانی چون معصومه کریمی، نوید بانی، فاطمه بختیار و فائزه بختیار در این نمایش ایفای نقش می‌کنند. سایر عوامل نمایش عبارتند از: طراح لباس: سمانه داوودی پارسا، طراح گریم: ماریا حاجیها، دستیاراول کارگردان و برنامه‌ریز: الهه افخمی، مدیر اجرا: لیلا امینی، مدیر روابط عمومی و تبلیغات: خسرو خالقی، مشاور رسانه‌ای: محمد وفایی، عکاس: خسرو خالقی، فهیمه حکمت‌اندیش، طراح پوستر و بروشور: سمیرا احمدیان، طراح ماسک: حبیب‌الله شفیعی، تمرین نگار: سمیه اشتری، منشی صحنه: نرگس معینی، دستیار دوم کارگردان: امیرحسین مسعودی. با معصومه کریمی در باره حضورش در این نمایش و ابعاد نقش مادر گفت وگویی انجام داده ایم.

 

در چند سال اخیر حضور پیوسته و موثر تری در بازیگری تئاتر دارید، آیا تئاتر در سال های اخیر برایتان تبدیل به یک دغدغه جدی شده است؟

از همان دوران شروع فعالیتم در بازیگری تئاتر برایم همیشه مهم بوده است و اغلب دانسته های بازیگریم را مدیون تئاتر می دانم و هیچ وقت خودم را از آموختن مسائل جدید بی نیاز ندیده ام. منتهی با درآمدهای تئاتر امورات زندگی نمی گردد و به همین دلیل در دهه هفتاد رفتم به سمت بازی در سینما و تلویزیون و به دلیل برد وسیع سینما و تلویزیون بازی بازیگر بیشتر دیده می شود. در سال های اخیر بازیگری در تئاتر تفاوت های زیادی با دهه هفتاد دارد؛ در آن دوران حداقل برای یک نمایش 5 و یا 6 ماه تمرین انجام می دادیم و گاهی مواقع هم نمایش مجال اجرای عمومی هم پیدا نمی کرد و همه ماها به بازی در تئاتر متعهد بودیم و در این حد فاصل هیچ پیشنهاد کاری را قبول نمی کردیم. در سال های اخیر در تئاتر انسجام و مدیریت خوبی دیده می شود و متن نمایشی اگر به تصویب برسد، اجرای نمایش قطعی است و این ویژگی مهمی است. از طرفی تعداد سالن ها افزایش پیدا کرده و احداث سالن های خصوصی فرصت و مجال کار بیشتر را به اهالی تئاتر می دهد.

 

در نمایش هایی که در یکی دوساله اخیر بازی کرده اید تنوع نقشی مثل زن خارجی نمایش خانه پاکیزه و یا زن ایرانی خاموش و مظلوم ایرانی در نمایش و چند داستان دیگر و یا همین نقش مادر نمایش تو مشغول مردنت بودی دیده می شود. آیا انتخاب هایتان باعث وجود چنین تنوع نقشی شده است؟

 برای من مهم است که نقش تکراری و یک جور بازی نکنم و در این یکی دو سال کارهای متعددی در تئاتر به من پیشنهاد شد و اولویتم کیفیت و مختصات نقش و اینکه آیا مشابه این نقش را قبل بازی کرده ام بوده است و دوست دارم با ایفای هر نقش وارد یک چالش جدید بشوم و نقش هایی که در این مدت بازی کرده ام به هم ربطی نداشته اند. درنمایش  دولت ضعیفه هم یک نقش کمدی را بازی کردم که برایم جذابیت داشت.

 

آیا بازی در نمایش تو مشغول مردنت بودی را به خاطر فضای متفاوت نمایش قبول کردید؟

موقعی که کارگردان نمایش به من پیشنهاد بازی در نمایشش را داد درگیر مشغله های زیادی بودم و مطمئن نبودم که به لحاظ زمانی بتوانم در این نمایش بازی کنم و می دانستم مژگان خالقی در اصفهان این نمایش را سال قبل اجرا کرده بود و سه بازیگر دیگر نمایش آمادگی کاملی برای اجرای مجدد نمایش داشتند و من باید از نقطه صفر کارم را شروع می کردم و این برایم سخت بود و ارتباط گیری با یک گروه که با هم  مدتها کار می کنند و اینکه بتوانم با آنها هماهنگ بشوم کار دشواری به نظر می رسید. با همه این مسائل بعد از خواندن متن با آن ارتباط برقرار کردم و نقش و فضای نمایش برایم جذابیت داشت. بعد از ملاقات با کارگردان متوجه شدم که دانش خوب و زیادی در این حوزه دارد و در کارش خلاقیت و جهان بینی دیده می شود.

 

تا به حال چنین نقشی را در تئاتر بازی نکرده بودید؟

 نه، تا به حال نقش زنی که دارای به هم ریختگی روحی و روانی است را بازی نکرده بودم.

 

این نوع نقش ها که اوج و فرود زیادی دارد، بین بازیگران محبوبت زیادی دارد؟

خیلی به تفکیک نقش ها اعتقادی ندارم وهر نقشی را که بازی نکرده باشم، دوست دارم تجربه اش کنم. کمااینکه بازی در نمایش دولت ضعیفه را به این دلیل پذیرفتم که تا به حال در صحنه تئاتر کمدی بازی نکرده بودم. خانه پاکیزه را به خاطر فانتزی بودن فضایش قبول کردم. نقش مادر نمایش تو مشغول مردنت بودی نقشی بود که واقعا برایم مهم بود که ببینیم می توانم چنین نقش چند وجهی را بازی کنم و تمام تلاشمم را بابت چنین کاری انجام دادم.

 

آیا مادر نمایش نتوانسته با واقعیت مردن دخترش کنار بیاید و درگیر اوهام و خیالاتش شده است؟

بحث روان شناسی، بحثی گسترده و تخصصی است. اما در هر حال م در جریان زندگی درگیر ناملایمات و مصائبی می شویم و این مصائب سیستم عصبی ما را در معرض آسیب های جدی قرار می دهد. اتفاقی برای این مادر در 25 سال قبل رخ داده است و ظاهرا به پایان هم رسیده است. بعد از ده سال دوباره  مادر را درگیر خودش می کند و این امر باعث به هم ریختگی می شود. البته نمی شود با قطعیت عنوان کرد که تمام ماجرای آشفتگی ذهنیش مرتبط به مرگ فرزندش است. این مادر بعدا صاحب فرزند دیگری هم شده است. فکر می کنم او در فشار زندگی و تنهایی که اسیرش است در معرض آسیب قرار گرفته است. موقعی که در معرض آسیب قرار می گیریم، هر کدام از اتفاقاتی که از دوران کودکی برایمان رخ داده می تواند نقطه شروع یک آسیب جدی روحی باشد.

 

گفت وگو از احمد محمد اسماعیلی




نظرات کاربران