داود کیانیان در نشست آسیب شناسی تئاتر کودک و نوجوان: مستقیم حرف زدن با بچه ها معضل تئاتر کودک است
وی با اشاره به بازی های کودکان،این مقوله را پایه زندگی آنان برشمرد و گفت: این مقوله به عنوان یک غریزه قوی در کودکان وجود دارد و از انواع آن می توان به "آسیاب بچرخ" و "مهمان بازی" و ... نام برد که همه این ها زیر مجموعه تئاتر هستند. کیانیان ضمن معرفی تئاتر خلاق تصریح کرد: این نوع تئاتر مختص بیشتر دانش آموزان است. آنان در این نوع تئاتر نیازمند یک مربی آگاه هستند که در زمینه تئاتر تخصص داشته باشد.
داود کیانیان،پژوهشگر و نویسنده تئاتر گفت:برای کسانی که با کودکان و تئاتر کودکان کار می کنند ضروری است که از این هنر شناخت داشته باشند.
به گزارش خبرنگار اعزامی سایت ایران تئاتر از اصفهان، کیانیان که شب گذشته در آخرین نشست چهاردهمین جشنواره تئاتر کودک و نوجوان حضور یافته بود، در جمع دست اندرکاران تئاتر و علاقمندان افزود:فرصتی که به وجود آمده فرصت مغتنمی است که باید از آن نهایت استفاده را کرد.
وی با اشاره به بازی های کودکان،این مقوله را پایه زندگی آنان برشمرد و گفت: این مقوله به عنوان یک غریزه قوی در کودکان وجود دارد و از انواع آن می توان به "آسیاب بچرخ" و "مهمان بازی" و ... نام برد که همه این ها زیر مجموعه تئاتر هستند.
کیانیان ضمن معرفی تئاتر خلاق تصریح کرد: این نوع تئاتر مختص بیشتر دانش آموزان است. آنان در این نوع تئاتر نیازمند یک مربی آگاه هستند که در زمینه تئاتر تخصص داشته باشد.
وی در بخش دیگری از سخنانش با اشاره به اهمیت مربی در آموزش تئاتر خاطر نشان کرد: در بازی های کامپیوتری مربی مخفی است اما چنان کاربردی عمل می کند که تمام آنچه مد نظرش است را منتقل می کند و به سادگی به اهدافش می رسد.
کارگردان نمایش "خروسک پریشان" ادامه داد: مشکل اصلی ما دربخش مربی این است که خیلی رو عمل می کنیم و سعی داریم همه چیز را با حرف بیان کنیم . ما از همان ابتدا تلاش می کنیم با بچه ها به طور مستقیم برخورد کنیم.
نویسنده نمایشنامه " گنجشگک اشی مشی" ادامه داد: مستقیم حرف زدن با بچه ها معضل تئاتر کودک است. هنوز هم ما می بینیم که مثلا بازیگر از همان ابتدا به بچه ها می گوید سلام و حتما انتظار دارد که آنها هم جوابش را بدهند در صورتی که اینچنین ارتباط مستقیم با بچه ها برقرار کردن اصلا لزومی ندارد.
وی ادامه داد: ما در سالن های نمایش کودکان به آنها تذکر می دهیم که خوراکی نخورید و حرف نزنید در صورتی که باید کودک را آزاد گذاشت و کاری کرد که او آنقدر شیفته نمایش شود که خوردن و حرف زدن را از یاد ببرد.
کیانیان با اشاره به ضعف مربی در تئاتر کودک گفت:در تئاتر دنیا افراد حرفه ای که سال ها کار تئاتربزرگسال انجام داده اند به سراغ تئاتر کودک می روند اما این اتفاق در تئاتر ما برعکس است. یعنی افراد کم تجربه که هنوز شاید الفبای تئاتر را نمی دانند به سراغ تئاتر کودک می روند تا خود را برای عرصه های حرفه ای آماده کنند.آنها تصور می کنند این راحت ترین کار ممکن است.
این پژوهشگر تئاتر کودک در پایان از عوامل تئاتر خواست با معیار خود کودکان و با زبان آنان که زبان بازی و ارتباط فیزیکی و سهیم شدن در بازی است با کودکان تئاتر کار کنند.