سعید ذبیحی کارگردان نمایش «کتل»
«تئاتر صاحبدلان» الگوی مناسبی برای دیگر جشنوارهها است
نمایش «کتل» به کارگردانی سعید ذبیحی در همایش تئاتر صاحب دلان، در سطح مدارس کرمانشاه، اواخر صفر به مدت چندین روز اجرا میرود.
سعید ذبیحی در گفتوگو با ایران تئاتر دربارهی این نمایش گفت: «کتل» یک نمایش آیینی و ترکیبی از آیینهای کهن سرزمین کرمانشاه است. تلفیق چند آیین مانند گل مالی، پرسه، انواع سینهزنی مختلف به زبان کردی و درنهایت آیین کتل. قرار بر این است که این نمایش در مدارس حدیدی، صابرین و شهید عبداللهی اجرا بشود.
او ادامه داد: کتل نماد و نشانهای از روز عاشوراست.
ذبیحی دربارهی استقبال تماشاگران در سالهای گذشته از اینچنین نمایشهایی گفت: استقبال سال گذشته واقعاً عالی بوده است. ما 4 کار در کرمانشاه روی صحنه داشتیم که از هرکدام استقبال خوبی به عمل آمده بود و تمامی آنها کارهای بسیار خوب و قویای بودند.
سعید ذبیحی دربارهی بهروزرسانی موضوع "کتل " اینچنین توضیح داد: اجرای من یک اجرای آیینی است. در اینگونه اجراها ما میتوانیم دو رویکرد داشته باشیم. نخست رویکردی موزه ای است. آیین و اجرا دستنخورده همانطور که همیشه بوده است بدون ذکری از مسائل روز اجرا شود. رویکرد دیگری که من در "کتل " از آن استفاده کردهام بهروزرسانی و گنجاندن المانهای زمان حال در نمایش است.
او ادامه داد: به نظر من برتریای میان این دو رویکرد وجود ندارد. برای هر اجرا یکی مناسبتر است. به گمان من برای کتل، بهروزرسانی لازم بود. من میخواستم مخاطب بداند که عاشورا تنها منحصر به یک روز نبوده است و ممکن است هر زمان اتفاق بیفتد و ما با چیزی روبرو باشیم که بتوانیم برای حل آن به عاشورا مراجعه کنیم. من تلاش کردم تا این بهروز بودن را لحاظ کنم و درجاهایی به مخاطب تلنگر بزنم.
سعید ذبیحی دربارهی اهمیت «تئاتر صاحبدلان» در تئاتر این روزها گفت: «تئاتر صاحبدلان» ویژگی خاصی دارد که ای کاش باقی برنامه های هنرهای نمایشی هم به این ویژگی دست پیدا میکردند و برنامهای در این خصوص میداشتند. ما به جشنوارههای مختلف میرویم. چند اجرا میگذاریم و کار تمام میشود ولی «تئاتر صاحبدلان» تمامی تمرکزش بر اجرا در شهرستانهاست. ما بهجای اینکه به تهران بیاییم برای مردم خودمان اجرا میکنیم. تعداد اجراهای بیشتری میرویم و با مخاطبان بیشتری روبرو میشویم. این کار حتی به تئاتر شهرستان رونق میبخشد.
او ادامه داد: در تئاترصاحبدلان ما درگیری جز اجرا نداریم. دیگر بحث داوری و اهدای جوایز نیست. همهی تمرکز بچهها اجرای عمومی برای مردم خودشان است. به نظرم «تئاتر صاحبدلان» میتواند الگوی مناسبی برای دیگر جشنوارهها باشد.