با انتشار یادداشتی از سوی سید مجتبی حسینی عنوان شد:
تکلیف و راهکارهای این روزها برای رونق هنر
سید مجتبی حسینی معاون امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی یادداشتی را درباره تکلیف و راهکارهای این روزها برای رونق هنر منتشر کرده است.
به گزارش ایران تئاتر سید مجتبی حسینی در این یادداشت آورده است:
«هنر، فارغ از مرزها و محدودیتهای سرزمینی، مخاطب خود را دارد و همین مخاطب، با توجه بخشی و استقبال از آثار و پدیدههای هنری که بالذات، متضمن فرهنگ و تمدن خاستگاه خویش هستند، زمینه تعامل و تبادل فرهنگهای ملل دور و نزدیک را ممکن میسازد، امکانی که گاه با پیشی گرفتن از دیگر روابط بینالملل، زمینه همزبانی مردمان جهان را رقم میزند. ازاینرو درمییابیم که اطلاق عنوان «شهروند افتخاری جهان» برای هنرمندان اطلاق مغتنمی است. درواقع همین فلسفه جهان شمولی هنر است که کیفیتی بین المللی به پدیده های هنری می بخشد و فارغ از مباحث زیباییشناختی هنر می تواند حتی، تبلور «تئوری اقتصاد هنر» تلقی شود.
ما مکلفیم که با ریلگذاری بههنگام و تسهیل در فرآیندهای اداری و اعتباری، دو رویه دولتی و غیردولتی را به بهبود و تعمیم این طرح هدایت و ترغیب کنیم. برگزاری فستیوال های بینالمللی، نمایشگاه های معتبر، نشستهای توان افزای علمی و عملی در حوزههای تولید، توسعه و تجارت هنر و روابط متقابل در قالب هفتههای فرهنگی، تولیدات مشترک، آموزش و پژوهش هنر می تواند در زمره رویکردهای حمایتی دولت قرار گیرد که بر این اساس و در طی طرح ها و برنامه هایی، بدان اهمیت و اولویت بخشیده شده است.
هویتبخشی به بخش غیردولتی با پرهیز از نگاه رقابتی دولت به این بخش و واسپاری حوزههای تجارت محور هنر به این بخش و ترویج فرهنگ فرآیندهای مشارکتی در زمینههای تولید و عرضه آثار هنری میتواند در زمره رویکردهای غیردولتی قرار گیرد. قطعاً در چنین نظامی، انتفاع مالی و معنوی هنرمند و برخورداری مستقیم از مواهب رفاهی و معیشتی که قاعدتاً توأم با ترفیع و تعالی درجه اجتماعی است، مانع از خروج سرمایه های منطقه ای و بینالمللی میشود و ارزش اعتباری و منزلت اجتماعی مکسوبه، صرف توسعه جوامع هنری و فضیلتهای انفرادی و گروهی هنر میگردد.
اگر این کم اتکایی هنر به ساختار دولت از قدمت بیشتری برخوردار بود و ساختار بخش غیردولتی ناگزیر به رقابت با بخش دولتی نبود و تکلیف دولت صرفاً در سیاست گذاری و رویه نظارتی و حمایت مقصور می شد، اکنون این نهاد و نظام اجتماعی میتوانست بحران اقتصادی موجود را بی هیچ اتکایی به حمایت دولت پشت سر بگذارد و در چرخه تولید و توسعه هنر، خاصه در بخش بینالملل توقفی ایجاد نشود. به هر دلیل این سازه اجتماعی تکمیل نشده است و این ناهمگونی نباید ما را از صیانت و حمایت بدنه هنر غافل سازد.
معاونت امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با تجمیع توان و تجربه خود در این شرایط، به راهکارهایی همچون بهرهمندی مکفی از ارز دولتی به منظور دعوت از گروه های خارجی و برگزاری رویدادهای بین المللی، جلب مشارکت نهادها و سازمان های غیرمکلف که منوط به هم افزایی دوسویه خواهد بود و تمرکز بر مهمترین وجوه رویدادهای بین الملل که بیشترین مزیت های فردی و گروهی را در پی خواهد داشت اندیشیده است که امیدواریم با حضور مسئولانه و بی دریغ نمایندگان صنوف گوناگون هنری که مقصد غایی مشترکی دارند به نتیجه ای بنشیند.
دور نیست که بدین روش هم چرخه فعالیت هنری و ارتزاق هنرمندان به خطر نیفتد و هم به مرهم هنر، اندکی این روزگار آرام گیرد.»