الگوهای روایت در متون نمایشی دهه اخیر ایران مورد مطالعه قرار گرفت

به گزارش ایران تئاتر این مقاله توسط حامدهوشیاری با مطالعه متون نمایشی با تمرکز بر الگوهای روایت به نگارش در آمده و به روایت شناسی، زبان روایت، کارکردها، عمل روایت، ارتباط روایی، تحریف و گسترش، تقلید و معنا، جنبه کلامی می پردازد
این مقاله در 166 صفحه در شماره چهاردهم –آذر ماه 97- مجله ادبی سیاه مشق مورد تحقیق و بررسی قرار گرفته و در ادامه این پژوهش به مطالعه 9 تئاتر روایی ایرانی که در دهه اخیر ایران به روی صحنه رفته اند از جمله: آبی مایل به صورتی (نویسنده و کارگردان سانازبیان 1396)، دکلره (نویسنده و کارگردان مهدی کوشکی 1391)، عامدانه، عاشقانه، قاتلانه (نویسنده و کارگردان سانازبیان 1394)، هم هوایی (نویسنده مهین صدری، کارگردان افسانه ماهیان 1393)، یک از 175(نویسنده و کارگردان حامدهوشیاری 1394)، مونولوگ بی پایان (نویسنده و کارگردان علی اکبر علیزاد 1394)، همه تون منو می شناسین (نویسنده و کارگردان سامان ارسطو 1394)، راهمرد (نویسنده و کارگردان حامدهوشیاری 1396)، شلتر (نویسنده ساناز بیان، کارگردان امین میری 1396) را مورد مطالعه الگویی روایت قرار داده است.
گقتنی است، دو مقاله قبلی حامدهوشیاری پیش از این با عنوان «تحلیل مضمون خشونت در نمایشنامه لیرشاه ویلیام شکسپیر و شاه لیر ادوارد باند بر اساس نگرش اسلاوی ژیژک» و «اندیشه رمانتیسم و مدرنیسم در تقویت جریان نمایشی» در فروردین و خرداد ماه امسال مجله ادبی سیاه مشق منتشر شده است.
حامد هوشیاری دارای مدرک فوق لیسانس ادبیات نمایشی، نویسنده وکارگردان عرصه نمایش است و آخرین نمایشنامه نگارش و اجراشده وی نمایش «راهمرد» با محوریت نقالی و تعزیه بود که در ساختار نمایشنامه روایی با استفاده از عنصر بازی در بازی و بیان مفاهیم ارزشی و انقلابی در قالب نمایشنامه آئینی عاشورایی با گذری بر قیام 15 خرداد 1342، به کنکاش شخصیت امام خمینی (ره) پرداخت و با شیوه نو، نقالی و تعزیه را در آمیخت و روایتی تازه ای از زندگی امام خمینی ارائه نمود، که مهرماه و آبان ماه ۱۳۹۶، سال گذشته در پلاتواجرا تئاترشهر به روی صحنه رفت.