در حال بارگذاری ...
...

بیانیه مجمع کانونهای تئاتر دانشگاه های سراسر کشور درباره تاسیس خانه تئاتر دانشگاهی

مجمع تئاتر[علی رغم هشدار به رواج صنعت فرهنگ سازی و تورم و حجیم تر شدن فرهنگ بی محتوای دیوان سالاری/اداری] رشد و تکثیر هر گونه نهادی را در حوزه نیمه‌جان تئاتر دانشگاهی با توجه به انواع فقر و کمبودهای این حوزه به فال نیک گرفته و از آن استقبال می‌کند؛

به نام ایزد دانا
تصور می‌شد این روزها برای دانشجویان علاقه مند به تئاتر به واسطه برگزاری جشنواره تئاتر عروسکی دانشجویان و پشت سر گذاشتن روز دانشجو ایام محترم و ویژه ای باشد،هفته‌ای که می‌توانست-دست کم-منجر به نگرانی علاقه‌مندان و دانشجویان تئاتری نشود ولی گویا با توجه به اتفاقات اخیر در حوزه تئاتر دانشگاهی چنین تصوری بیراه بوده است.
چنانکه پیگیران مسائل این حوزه میدانند اخیرا اخباری منتشر شده مبنی بر تاسیس،راه‌اندازی و گشایش مرکز،بخش یا قسمتی زیر نام خانه تئاتر دانشگاهی در اداره کل امور فرهنگی وزارت علوم که موجب نارضایتی و انتقاد عده‌ای از افراد و تشکل‌های حقیقی و حقوقی شده است.
از این رو و با توجه به حواشی و اخبار مرتبط به آن در چند روز گذشته و تحریف[ و سوءاستفاده از] واکنش‌های انجام شده،مجمع کانون‌های تئاتر دانشگاه‌های سراسر کشور نظرات خود را به طور شفاف و صریح در قالب چند نکته مطرح می‌نماید.
1.مجمع کانون‌های تئاتر دانشگاه‌های سراسر کشور نهادی است انتخابی که با رای کانون‌های تئاتر دانشگاه‌ها در سراسر کشور[که دارای اساسنامه قانونی و مورد تائید وزارت علوم هستند]‍ انتخاب شده و ناظر عملکرد کانون‌ها و جشنواره‌های تئاتر دانشجوئی همچون جشنواره تئاتر دانشگاهی و جشنواره تئاتر عروسکی دانشجویان است.از مهم‌ترین وظایف این مجمع مشارکت در سیاست گذاری جشنواره و انتخاب نامزدهای نهائی سمت دبیری[ از میان متقاضیان معرفی شده از سوی کانون‌های تئاتر] و معرفی آنها به وزارت علوم می‌باشد.بنابراین و با توجه به انتخابی و دوره‌ای بودن این مجمع عنوان نمایندگی دانشجویان تئاتری سراسر کشور محرز و برازنده آن است و نیز منطقی‌ست- که با توجه به ساختار و ویژگی‌های تعریف شده-چنین تشکلی استعداد بیشتری را برای فعالیت‌های صنفی دانشجویان تئاتری داراست.
2.وجهه و اعتبار دو جشنواره مذکور در میان دانشگاهیان و هنرمندان به دلیل وجود بدنه عظیم دانشجوئی که حامی [و تشکیل دهنده شورای عمومی] مجمع می‌باشد پدید آمده است.این نکته به خوبی با مقایسه آمار جشنواره‌های زیر نظر مجمع و بخش دانشجوئی جشنواره بزرگی مانند فجر قابل مشاهده است.بدیهی‌ست که وزن و اعتبار جشنواره‌ای همچون تئاتر دانشگاهی چند برابر بودجه مختص به آن بوده ، پس تضعیف مجمع و از سوی دیگر تزریق و افزایش بودجه تئاتر جهت جبران آن بی فایده خواهد بود.
3.مجمع تئاتر[علی رغم هشدار به رواج صنعت فرهنگ سازی و تورم و حجیم تر شدن فرهنگ بی محتوای دیوان سالاری/اداری] رشد و تکثیر هر گونه نهادی را در حوزه نیمه‌جان تئاتر دانشگاهی با توجه به انواع فقر و کمبودهای این حوزه به فال نیک گرفته و از آن استقبال می‌کند؛ لیکن –دست کم برای ثبت در تاریخ و اثبات تعهد نسبت به دانشجویان- یادآور میشود هر گونه طرح و برنامه‌ای باید بدون شبهه و شفاف تدوین و اجرا گردد و پاسخگوی انتقادات و ابهامات نیز باشد.در این راستا ذکر نکاتی ضروری‌ست:
_ ساختار خانه‌های صنفی به عنوان مفاهیمی مدرن در تمام دنیا وام گرفته از مفهوم صنف است و انتخابات عنصر لاینفک صنف محسوب میشود و از آنجائی که ایران بخشی از دنیا محسوب میشود و مفاهیمی همچون خانه صنفی،انجمن،کانون،اداره،دولت و... به معنای امروزی آن وارداتی[ونتیجه خود مدرنیته] هستند پس رعایت اصول و عرف حقوقی پذیرفته شده در همه این گونه سازمان‌ها نیز امری محتوم است.و از طرفی عدم رعایت آن موجد تناقضی‌ست که اساس تاسیس این گونه تشکل‌های مدرن را زیر سوال می‌برد.
_ خانه نوظهور تئاتر دانشگاهی اگر به دنبال فعالیت‌های صنفی‌ است- بدیهی است- که ابتدا باید با هیئت سرپرستی موقتی عضوگیری کرده،صنف تشکیل دهد،انتخابات برگزار کند و با شناسائی هیئت مدیره یا شورای مرکزی اساسنامه خود را زیر نظر اعضای شورای عمومی تدوین و تصویب کرده و سپس فعالیت‌های خود را تحت مدیریت انتخابی حول پیگیری حقوق اصناف خود آغاز نماید.با توجه به اخبار منتشر شده از خانه تئاتر و انتصاب دبیر یا مدیریت آن چنین فرضی منتفی است.
_اداره کل امور فرهنگی وزارت علوم مانند هر ارگان دیگری مختار و محق است که در راستای برنامه‌ها و سیاست‌های خود بخشی را برای تئاتر دانشگاهی یا هر چیز دیگری راه‌اندازی نماید و گویا خانه تئاتر نیز ذیل چنین سیاستی میگنجد اما ابهام در عنوان آن است که انتظاراتی را ایجاد میکند و عملا[ با توجه به توضیحات بند قبل] عاجز از مرتفع ساختن آنهاست. این عجز هیچ ارتباطی با اشخاص حقیقی ندارد بلکه مربوط به تناقض ساختاری آن است که به راحتی با دقت در تعاریف و یا تغییر در عنوان آن قابل حل بوده و هست.
_اگر در خانه تئاتر یا هر تشکل دیگری اصل بر عضوگیری‌ست-که هست-پس هیچ دبیر،مدیر و اساسنامه‌ای قطعی نیست و عملا هر انتصابی تا زمان تشکیل شورای عمومی موقتی خواهد بود.وجود شورای عمومی در کنار انتصاب و تعیین هر گونه مسئول،دبیر و اساسنامه‌ای بدون دخالت اعضای شورا و برای آنها از جمله تناقضات اشاره شده است که کل مجموعه تاسیس شده را زیر سوال می‌برد.اولین حق هر صنف انتخاب قانون و مدیر آن صنف است.
_اسامی و اشخاص محترمی که در کنار نام خانه تئاتر دانشگاهی دیده میشوند همگی از فعالان مدیریت تئاتر دانشگاهی سالهای اخیر بوده و بی‌شک از خانواده تئاتر دانشگاهی میباشند که همواره خواهان تقویت مجمع و حتی در برهه‌ای منتخب آن بوده‌اند و از این روست که انتظار رعایت همه جوانب بسیار بیشتر از اتفاقات بیرون از خانواده ا‌ست و طبعا با توجه به دو ویژگی هم‌خانواده و تئاتری بودن تیغ انتقاد دانشجویان و ما تیز‌تر خواهد بود.
4.ما به عنوان منتخبین دانشجویان وظیفه خود میدانستیم و میدانیم مسائلی که در اذهان، محل مناقشه بود مطرح کرده و خواستار رفع ابهامات و پاسخ به پرسش‌های منطقی خود باشیم.فراموش نکنیم عدم رفع مشکلات مذکور و قانونی شدن آنها امکان‌هائی را برای همیشه از دانشجویان سلب خواهد کرد.
مجمع کانون‌های تئاتر امیدوار است وزارت علوم به ویژه اداره کل امور فرهنگی و مدیر محترم و دلسوز آن، هدیه دانشجویان تئاتری را به مناسبت 16 آذر با مرتفع کردن مشکلات مطرح شده در مورد خانه تئاتر و توجه به نقش مجمع در حقوق صنفی دانشجویان تئاتری و نیز انتخاب و معرفی دبیر آتی جشنواره تئاتر عروسکی دانشجویان در مراسم اختتامیه جشنواره(23آذر) اهدا نماید.
هدیه‌ای که چیزی جز خواسته‌های منطقی در راستای تقویت ونهادینه شدن تشکل‌های دانشجوئی نیست.
با احترام وانتظار
شورای مرکزی مجمع کانون‌های تئاتر دانشگاه‌های سراسر کشور