شما هم می‌توانید به صحنه بروید!

او در مورد مفهوم بازی ـ رویداد می‌گوید:«در مبحث «بازی ـ رویداد» نمایشی اتفاق نمی‌افتد و همین‌طور پرفورمنسی هم رخ نمی‌دهد. فضایی چیدمان شده که توسط شرکت‌کننده‌ها و با وجود آنها شکل می‌گیرد. در واقع در پروسه ای که از ابتدا تا انتها برای شرکت‌کننده‌ها اتفاق می‌افتد، بازیگری وارد عمل نمی‌شود و همه چیز بین خودشان رخ می‌دهد و تنها شرکت‌کننده‌ها از فضایی به فضای دیگر هدایت می‌شوند. تاثیری که ما بر شرکت‌کننده‌ها می‌گذاریم، در حد همین جابه‌جایی‌ها باقی می‌ماند و آنها تجربه‌ای کاملا شخصی خواهند داشت».

او در ادامه گفت:«ما تا به حال چنین تجربه‌ای نداشتیم که بازی ـ رویداد باشد و هیچ کنشگر یا بازیگری وجود نداشته باشد و فقط بین تماشاگران اتفاق بیفتد. این چیزی بود که نداشتیم و دلم می‌خواست برای نخستین‌بار تجربه بکنم. بحث اصلی ما در مورد تصادف و امر از پیش تعیین شده است. وقتی یک همچین موضوعی انتخاب می‌شود، بهتر است شرکت‌کننده‌ها خودشان درگیر این اتفاق و از پیش تعیین‌شدگی باشند و ما بتوانیم مسیر شخصی برای آنها طرح کنیم. فرضاً اگر ما نمایشی داشتیم، هیچ تجربه ملموس شخصی برای مخاطب اتفاق نمی افتاد و آنها تنها با دریافت‌شان از نمایش، سالن را ترک می‌کردند اما اینجا در کار ما درگیر تجربه ای شخصی می‌شوند؛ تجربه‌ای که هم ذهنیت‌شان را به پرسش می‌گیرد و هم بستری برای کنش بین آنها به وجود می‌آورد که خود به شکل‌گیری امر تصادفی یا امر از پیش تعیین‌شده کمک می‌کند».

قرچه در مورد تفاوت‌های اجرای تئاتر کلاسیک و این تجربه‌های تازه افزود:«تفاوت‌ها خیلی زیادند. در فرم نرمال تئاتر همه چیز از پیش تعیین شده و کارگردان و بازیگران و همه گروه در جریان روند اجرا هستند و می‌دانند هر لحظه چه اتفاقاتی می‌افتد. به غیر از نکات و تفاوت‌های ریزی که ممکن است گاهی در اجراهای هر شب رخ بدهد اما در این شکل از اجرا که ما درگیرش هستیم، با هر شرکت‌کننده و گروهی که هستیم، تعامل بسیار بیش‌تری داریم و اتفاقاتی که می‌افتد و حرف‌هایی که شکل می‌گیرد، در هر نوبت تفاوت دارد. در حالی که اجراهای نرمال این‌طور نیست. ما خودمان هم هر شب دنبال تجربه‌ای جدید هستیم و هر بازی با بازی دیگر فرق دارد».

قرچه درباره شکل‌گیری ایده این اجرا گفت:«همه چیز ابتدا از موضوع شروع شد. وقتی به این موضوع فکر شد و ایده شکل گرفت، فکر کردم بهتر است فضایی طراحی کنیم که آدم‌ها بتوانند با هم گفتمان کنند و حرف بزنند و در مورد دیدگاه‌شان نسبت به اتفاقات پیرامون‌شان اظهار نظر کنند. وقتی ما آدم‌ها را در کنش با یکدیگر قرار دادیم، به طراحی قسمت‌های مختلف فکر کردیم. فضاهایی که باید به نوعی پیوستگی می‌داشتند و ما را به مفهوم مورد نظر نزدیک‌تر می‌کردند».

آناهیتا قرچه درباره بازخوردهایی که شرکت‌کننده‌ها نسبت به «بازی ـ رویداد فی» نشان داده‌اند، توضیح داد:«تا اینجا که بازخوردها اکثراً خوب بوده. البته دیدگاه‌ها شبیه به هم نیست و نظرات مختلف است اما تقریباً همه شرکت‌کننده‌ها از این‌که با آدم‌هایی که اصلا نمی‌شناسند و حالا در شرایطی قرار گرفته‌اند که با هم حرف می‌زنند و کنشی را پیش می‌گیرند، لذت می‌برند و استقبال می‌کنند. برای‌شان جذاب است که فضای تازه‌ای را تجربه می‌کنند. البته این برای خودمان هم واقعاً جذابیت تازه‌ای دارد».

او در پایان در مورد آنچه دوست دارد مخاطبان با خود از این نمایش در ذهن‌شان بماند،گفت:«هر کدام از ما به صورت ناخودآگاه نگرشی در ذهن‌مان وجود دارد. ما اینجا سعی کردیم کاری کنیم که افراد دیدگاه‌های‌شان را به پرسش بگیرند اما از آن مهم‌تر این‌که بتوانند فارغ از هر نگرش با خودشان، جهان و اطرافیان خودشان به هارمونی و هماهنگی برسند. دوست دارم این مساله را با خودشان ببرند»..

آناهیتا قرچه، فرامرز احمدی (هدایتگران)، حسام افسری (پرفورمر موسیقی)، محمدمهدی صداقت (پرفورمر نقاشی)، عوامل ویدیو: احمد مولوی، الهام مهر، فرامرز احمدی، حمیدرضا اسدزاده، مجتبی کاظمی، شیما شامی (بازیگران)، امیرفرزان میرمحمدی و گروه  پارکینگ   (ویژوال آرت)، محسن شمس (موسیقی)، شیما شامی (گریم)،گروه دکور حاشیه بزرگراه (چیدمان فضا)، علی نورپور (طراح پوستر و بروشور)، حسام افسری (ساخت تیزر)، آرمیتا کرمانی (عکاس)، علیرضا پارساییان (فیلمبردار)، مریم جهانی (مشاور تبلیغات) و الهه حاجی‌زاده (مشاور رسانه) دیگر عوامل این بازی ـ رویداد هستند.

گفتنی است «بازی ـ رویداد فی» به طراحی و کارگردانی آناهیتا قرچه از ۱۹ تا ۲۸ دی در دو نوبت ۱۸ و ۱۹  در چهارراه ولی‌عصر، بن‌بست کیانپور، پلاک۷، عمارت روبرو اجرا می‌شود و علاقه‌مندان می‌توانند برای تهیه بلیط به سایت تیوال به آدرس www.tiwall.com/theater/phi/t مراجعه بکنند.