نقش چند وجهی ورونیکا برای هر بازیگری جذابیت دارد

رامونا شاه بازیگر با سابقه تئاتر و سینما که با بزرگانی مثل محمد مهدی عسگرپور، داود میر باقری ، اصغر خلیلی و... همکاری داشته  و سال قبل هم در فیلم مسعود بخشی در جشنواره فیلم فجر حضور داشته است؛ در این سالها حضور  موثری در بازیگری داشته است. ملانصرالدین، بریدگی ها، شاهگوش، دن کیشوت، داستان یک پلکان، شیرین، بابا عزیز و الیور تویست از جمله کارهای مهم او در حیطه بازیگری هستند. آیرا لوین، نویسنده و نمایشنامه نویس آمریکایی و نویسنده نمایش نامه اتاق ورونیکا نام آشنایی در ژانر وحشت و تعلیق در ادبیات نمایشی با آثاری نظیر فرزند رزماری، دام مرگ، پسری از برزیل و بوسه پیش از مرگ است. لوین با نوشتن اتاق ورونیکا توانست معتبرترین جوایز ادبی ژانر وحشت را از آن خود کند که از جمله می‌توان به جایزه ادگار آلن پو و جایزه برام استوکر اشاره کرد و این جایزه را به خاطر یک عمر فعالیت در زمینه رمان وحشت از آن خود کرد. اتاق ورونیکا یکی از نمایش‌نامه‌های ملودرام لوین است که می‌توان آن را در دسته روانشناسی-وحشت قرار داد. بیش‌ترین تأکید متن این نمایش‌نامه بر غافلگیر کردن مخاطبان و ایجاد فضایی بسته برای بروز وجوه روانی شخصیت‌ها است. نمایش اتاق ورونیکا درباره یک زوج مسن است که دختر و پسری را به خانه می آورند که به تازگی با هم آشنا شده‌اند و در ظاهر مستخدمین این خانه هستند. زوج مسن، دختر و پسر جوان را برای ایفای نقشی خاص ترغیب می‌کنند که در نهایت باعث اتفاقاتی عجیب در خانه می‌شود. نمایش اتاق ورونیکا با ترجمه شهرام زرگر و طراحی و کارگردانی منا رمضانی در ۸۵ دقیقه با تهیه کنندگی علی شاهانی در تالار حافظ به صحنه رفته است. رامونا شاه، حمید رحیمی، مرضیه موسوی ،سارا مصطفوی نسب و افشین حسنلو در این کار به ایفای نقش می‌پردازند. از دیگر عوامل این گروه می‌توان به مدیر تولید: دیاکو خاکی، برنامه ریز: مجتبا عاشوری، دستیار اول کارگردان: رعنا معینی، طراح گریم: ماریا حاجیها، طراح نور: رضا خضرایی، طراح صحنه: منا رمضانی، طراح گرافیک: مریم دیهول، طراح لباس: مهرناز عباسی، طراح صدا: داتیس اسکندری، موسیقی: فراز اسدی، موشن گرافیک: رضا ولیزاده، منشی صحنه:  فاطمه ملا احمدی، ساخت تیزر،:گروه ژور، روابط عمومی و تبلیغات: میثم احمدی و مشاور رسانه‌ای: امیر پارسائیان مهر اشاره کرد. با رامونا شاه درباره بازیش در نمایش اتاق ورونیکا و ابعاد مختلف شخصیتی ورونیکا گفت وگویی انجام داده ایم.

 

در سال های اخیر در تئاتر نقش های متفاوت در ژانرهای متفاوت مثل نمایش های(بریدگی ها، ملانصرالدین،  به مناسبت ورود اشکان و الیور تویست) بازی کرده اید.؛ چقدر به حضورهای متفاوت بازیگری در صحنه تئاتر اعتقاد دارید؟

همیشه تلاش کرده ام که نقش هایی که بازی می کنم شبیه هم نباشد و به همین دلیل بارها پیش آمده برای رسیدن به چنین وضعیتی مدتها بیکار مانده ام و البته با انتخاب های درست توانسته ام به خواسته ام برسم. درنمایش به مناسبت ورود اشکان در نقش مادری میانسال بازی کردم. در کارهای دیگرم نظیر الیور تویست هم نقش زن جوانی به نام نانسی را بازی کردم. در سینما و تئاتر موقعی که یک بازیگر در نقشی موفق می شود با انبوهی از نقش های مشابه برای بازی روبه رو می شود و از بازیگرمی خواهند خودش را تکرار کند و دلیل عمده چنین رویکردی عدم ریسک پذیری کارگردان و تهیه کنندگان است و در اینجا است که باید بازیگر از خودش مراقبت کند که وارد چنین فضایی نشود.

 

ایفای نقش ورونیکا به خطر رفتار سینوسی این شخصیت برای هر بازیگری دارای جذابیت است؛ برای شما این نقش چه ویژگی هایی داشت؟

ورونیکا جزء نقش هایی بود که همیشه دوست داشتم آن را بازی کنم و ماهیت متغییر این کاراکتر برای هر بازیگری جلب توجه کننده است. برای ایفای این نقش، بازیگر مجبور است از تمام تمرکز ، توان و تجربه اش استفاده کند. در فضای نمایش من بازیگر مجبورم در کمتر از 5 ثانیه تغییر کاراکتر بدهم و شخصیت دیگری را بازی کنم و این تغییر مستلزم تغییر حس و حال و نوع بیان و گویش هم می شود؛ نکته ای که خیلی چالش زا است . البته همیشه سرم برای ایفای این نوع نقش ها درد می کند و از آن استقبال می کنم.

 

به نوعی شما در نمایش اتاق ورونیکا چهار نقش بازی می کنید؟

بله، رویکرد کارگردان به این گونه بود که ورونیکا را در قالب 4 شخصیت دیده بود. پیرزن زن مستخدم خانه، مادر ورونیکا ، خود ورونیکا و در لحظاتی سوزان می شود. در لحظات پایانی نمایش که اوج جنون ورونیکا متجلی می شود این چهار شخصیت به خوبی بروز و ظهور پیدا می کنند و در فینال و صحنه پایانی ورونیکا جملات سوزان را بیان می کند .

 

چند سال قبل در نمایش داستان یک پلکان نقش یک پیرزن امریکای لاتینی را بازی کردید و در این نمایش هم  دوباره چنین تجربه ای داشتید. چقدر جنس بازی این دو نقش متفاوت بود؟

این دو شخصیت خیلی با هم تفاوت داشتند . پیرزن نمایش اتاق ورونیکا زنی اهل اروپا است و منشش با آن زن خیلی متفاوت است.

 

برای ایفای این نوع نقش ها که به لحاظ سن و سالی از شما بیشتر است از چه شیوه و متدهایی استفاده می کنید؟

ایفای این نوع نقش ها احتیاج به تکنیک، تجربه و تحقیق دارد و باید به نوع رفتار و حرکات فیریکی آدم های این سن و سال توجه کرد. برای من به عنوان بازیگر مهم است موقعی که قرار است دوباره نقش پیرزن را بعد از چند سال بازی کنم دیگر شبیه نقش قبلیم نباشد . برای ایفای این کاراکترها باید به مختصات نژادی، فرهنگی، جغرافیا و زمانی هم توجه کرد.

 

آیا ورونیکا را می توانیم یک قربانی بدانیم؟

برای من نکته جالب در حین جلسات بررسی و تحلیل نقش با کارگردان این بود که آیا ورونیکا بی گناه و قربانی است و یا اینکه خودش هم مقصر است و با شناخت اعمالش را انجام داده است . کارگردان در این جلسات اشاره داشت که ورونیکا قربانی است. من اعتقاد دارم او قربانی صرف نیست و در طی این شبها که بازیش می کنم هنوز به قطعیت کاملی در باره این بحث نرسیده ام. جذابیت این نقش تا بیرون رفتن تماشاگر بعد از دیدن اجرا از سالن هم ادامه پیدا می کند و در ذهن او هم کلی سوال ایجاد می شود . از نگاهی ورونیکا تا جایی تحت فشار است و در ادامه می بایست بعد از مرگ والدینش این رفتارهای اشتباهش را اصلاح می کرد. عملکرد ورونیکا نشان می دهد آدم با هوشی است و در ابتدای نمایش می بینیم که چه استادانه در قالب یک پیرزن مستخدم فرو می رود و اعتماد سوزان را جلب می کند .

 

آیا اعتقاد دارید ورونیکا با آگاهی کامل این اعمال را انجام می دهد؟

 ورونیکا مدام در مرز بین خودآگاهی و ناخودآگاهی در رفت و آمد است .

 

آیا بیمار روانی است؟

به مرور تبدیل به یک بیمار روانی شده است؛ اما این بیمار روانی که تا این حد قدرت دارد که بتواند پسر و برادر ش را ملعبه دست خودش کند و بعد بتواند در قالب یک پیرزن دختر معصومی را فریب بدهد و به این نتیجه می رسیم که او قدرت شناخت خوب از بد و شر بودن را دارد و می تواند خودش را درمان کند.

 

گفت وگو از احمد محمد اسماعیلی