یاداشت منصور خلج به مناسبت روز جهانی تئاتر

در آستانه روز جهانی تئاتر که همواره همگام و همراه بهار زندگی‌بخش است آرزو می‌کنم که تئاتر کشورمان همچون درختان پرشکوفه این فصل رویش دوباره طبیعت، پربار و روح‌افزا باشد، با حضور چهره‌های خلاق، متن‌های بدیع، صحنه‌های جذاب و تاثیرگذار و پژوهش‌های پربار و ماندنی. آرزو می‌کنم بودجه و امکانات تئاتر به عدالت توزیع شود، جشنواره‌های موازی و گاه غیرضروری تعدیل شوند، کمی واقع‌بین باشیم و با پز برگزاری جشنوراه‌های به اصطلاح بین‌المللی در حالی که ظرفیت‌های ضروری برگزاری آنها را فراهم نکرده‌ایم با آوردن چند اجرای متوسط و صرف هزینه‌های کلان و بولتن‌سازی‌های رنگارنگ دلمان را خوش نکنیم، به خودمان و تئاترمان بیشتر بها دهیم و هزینه‌ها را صرف بسترسازی‌های بنیادین برای بسط تئاتر در سراسر کشور، رشد کیفی و اشتغال برای جوانان را فراهم آوریم.
تئاتر کودک و نوجوان را دریابیم که بس مظلوم واقع شده، دریابیم که تئاتر به گفتة لوپه دو وگا نمایشنامه‌نویس اسپانیایی در ساده‌ترین و موجزترین تعریفش یعنی ”دو آدم، شوری و جلوه‌گاهی” اتفاق می‌افتد.
آدمهایش را با توانایی‌های ستوانی داریم، شور و اشتیاقش را با ایجاد انگیزه دوچندان کنیم، جلوه‌گاهش که صحنه‌ای به وسعت زندگی است همچون خود زندگی بیکران گردد و همگان را پذیرا باشد. امید است که روز جهانی تئاتر به عنوان یک اقدام اساسی و طلیعه یک گام بزرگ بتواند به این‌ها تحقق بخشد. گویی امیدوارم یا اینکه خودم را به امید زیور می دهم، نمی‌دانم، اما هر چه هست پر از آرزو هستم در آستانه این روز.