مورینو به تأثیرات درمانی هنر نمایش پی برد و پس از آن این روش به عنوان روشی اثربخش در درمان‌های غیردارویی افراد نیازمند مورد استفاده قرار گرفت.

روزی "جاکوب لویی مورینو" بنیانگذار شیوه علمی نمایش‌درمانی به دیدن یک تئاتر رفت. در این تئاتر زنی به نام "باربارا" نقش زنان کمرو و خجالتی و پرشرم را با مهارتی خاص بازی می‌کرد. پس از اجرای نمایش شوهر آن زن به نزد مورینو آمد و در حالی که به شدت متأثر بود از رفتار همسرش در خانه شکایت کرد. وی گفت: همسرم در منزل به گونه‌ای دیگر است، وی در خانه زنی عصبی مزاج، پرخاشگر و ناسزاگو و گاهی اوقات مرا "شوهرش" کتک می‌زند، مورینو پس از ملاقات با زن جوان از او خواست این بار نقش یک زن تندخو، بداخم و ترش‌رو و پرخاشگر را بازی کند، پس از چند جلسه شوهر زن بیمار متوجه شد که رفتار زنش عوض شده و از آن پس در خانه فضایی آرام و صمیمانه حاکم شد.
بدین صورت بود که مورینو به تأثیرات درمانی هنر نمایش پی برد و پس از آن این روش به عنوان روشی اثربخش در درمان‌های غیردارویی افراد نیازمند مورد استفاده قرار گرفت.
این شیوه درمانی در کشورهای مختلف و بر اساس تکنیک‌های خاص اجرا می‌شود، اما در ایران برای نخستین بار بر روی مصدومان جنگی خصوصاً گروه اعصاب و روان از شش سال پیش در مرکز روانپزشکی سعادت‌آباد مورد استفاده قرار گرفت که به باور تیم درمان ظرف این مدت در درمان‌جویان تحت پوشش این شیوه تغییرات معنی‌دار دیده شده است به طوری که طول مدت زمان بستری آنها در بیمارستان کاهش یافته است.
به امید آن که به کمک دانش‌پژوهان این شیوه درمانی بتواند دریچه جدیدی در تعاملات و فضاهای حوزه روانشناسی، کاردرمانی و نمایش ایجاد کند.
گفتنی است نمایش "عشق باران" از 13 آبان در تالار کوچک حوزه هنری روی صحنه است.