این روزها به فکر یافتن پول برای بهار تئاتر ایرانم...

مهرداد رایانی مخصوص مدیر مجموعه تئاترشهر طی یادداشتی که به صورت اختصاصی در اختیار سایت ایران تئاتر قرار داد، فرا رسیدن سال نو را تبریک گفت.
متن یادداشت او را می‌خوانید:
بهار که می‌رسد، مدام به طول عمر و گذشت زمان فکر می‌کنم. سن عقل (!) نزدیک است. موهای سپید را بر جلوگاه سر وبناگوش می‌بینم. با خود مرور می‌کنم که آیا امسال به شرایط آرمانی تئاتر نزدیک می‌شویم؟ تمام آرزوی من این است که تئاتر ما گنجایش و ظرفیت لازم و کافی را برای پذیرش گروه‌های متعدد داشته باشد و قدری به شرایط حرفه‌ای و پیشه‌ای در تئاتر نزدیک شویم.
اقدام‌های زیادی از سال‌های 76 تاکنون، حیات تئاتر را پررنگ کرده است، اما در حقیقت هنوز انتظارات برآورده نشده است و هنوز اقلیت در تئاتر خوشحال‌اند و اکثریت، رنجور. رنجش هم به دلیل کمبود فرصت‌های ظهور و بروز است.
تصور می‌کنم می‌توان با یک بودجه 20 میلیاردی، قدری لبخند را بر لبان جاری کرد. این مبلغ شاید برابر پول احداث یک ایستگاه مترو وسیع باشد. ما هم مترو می‌خواهیم و هم تئاتر.
من که به تئاترشهر آمدم با بحران رودررو بودم. ساز و کار مالی آن و بالطبع دستگاه‌های بالاتر کاملاً تغییر پیدا کرده بود. خرابی بیداد می‌کرد. بازسازی در شرف وقوع بود. کمبودهای مالی وجود داشت. مترو هم به تشدید فضا کمک کرد... حال جشنواره بزرگ و پربرکت فجر را سپری کردیم. قدری وضع مالی بهتر شده است. بازسازی تقریباً انجام شده. قدری حیات تئاتر در این مجموعه دوار، رنگ نظم به خود گرفته است. شاید تئاترشهر که هزاران مشتاق و طرفدار و مالک حقوقی و معنوی دارند به همین‌ها راضی شوند؛ اما من تا تئاترشهر تکثیر نشود و در حداقل مراکز استان، یک تئاترشهر نداشته باشیم، تلخ‌ام. من این روزها به فکر یافتن پول برای بهار تئاتر ایرانم. دست زحمتکشان (هنرمند و مسئول) تا اینجا درد نکند؛ اما ما به انقلاب تئاتری نیازمندیم.
مهرداد رایانی مخصوص
مدیر مجموعه تئاترشهر