در حال بارگذاری ...
نگاهی به استندآپ کمدی در ایران (4)

چگونه فردِ بامزه‌ای باشیم؟

ایران تئاتر- نیلوفر ناظری : بسیاری از آدم ها در درونِ خود یک منِ خندان و یک منِ گریان دارند. بیایید از همین امروز دنبالِ منِ خندانِ خودمان بگردیم، و اگر دوست داریم خودمان منِ خندانِ دیگران باشیم، نکاتی وجود دارد که باید به همراهِ هم بررسی شان کنیم.

بسیاری از آدم ها در درونِ خود یک منِ خندان و یک منِ گریان دارند. منِ گریانِ فعال برای آن دسته از افراد است که باید به محضِ دیدن شان پا به فرار بگذاریم. و منِ خندان از آن دسته از افرادند که هر جا می رویم، دوست داریم آنها همراه مان باشند، به دلیلِ اینکه با شادی هایشان حالِ مان را خوب می کنند.

پس بیایید از همین امروز دنبالِ منِ خندانِ خودمان بگردیم، و اگر دوست داریم خودمان منِ خندانِ دیگران باشیم، نکاتی وجود دارد که باید به همراهِ هم بررسی شان کنیم. باید ببینیم آیا می توانیم فردِ بامزه و شوخ طبعی باشیم یا به کل بیخیالِ قضیه شویم.

 

شوخ طبعی:

ابتدا باید بگویم شوخ طبعی یعنی اینکه بتوانید از وجود خودتان بیرون بیایید، بی طرفانه به خود نگاه کنید و خودتان را جدی نگیرید یا به عبارتی بتوانید به خود بخندید.

ما آدم ها وقتی در حضورِ دیگران با خود شوخی کنیم، می توانیم اجازه ی شوخی با آنها را هم بگیریم و رفته رفته جنبه ی آدم ها را بسنجیم. البته این کار نیاز به تجربه ی زیادی دارد. باید تمرین شود، تمرین و همچنان تمرین.

 

فرقِ بینِ شوخی و مسخره کردن و....:

ابتدا باید بدانیم شوخ طبعی با مسخره کردن، دست انداختن و بی احترامی کردن فرق می کند. شوخ طبعی در واقع نوعی توانایی هوشمندانه و هنرمندانه است، که دیگران را وادار می کند بی اختیار بخندند. افرادِ شوخ طبع بخشِ روشنِ زندگی را می بینند و انرژی مثبتِ درون خود را برای کار، اجتماع و افرادِ دور و برشان می فرستند.

شوخی نباید آنقدر زننده باشد که فردی را برنجاند. مکان و زمانِ شوخی کردن مهم است. اینکه با چه فردی شوخی می کنیم هم بسیار مهم است.

 

چکار کنیم شوخ طبع باشیم؟

چیزهایی که باعث می شوند بخندیم را در نظر بگیریم... همین چیز ها قطعاً دیگران را به خنده می اندازند. پس از همین امروز دفترچه ای را برداشته و هر نکته ی خنده داری که در فیلم دیده و یا در کتابی می خوانیم، داخلِ دفترچه یادداشت می کنیم.

 کارهای بامزه و خنده دار انجام بدهیم. مجلات فکاهی بخوانیم، برای اطرافیان مان لطیفه های بامزه تعریف کنیم. ایجاد حس شوخ طبعی، به معنای خندیدن هرچه بیشتر به چیز هایی است که دیگران را نیز به همان اندازه می خنداند.

در صحبت کردن با دیگران حاضرجوابی های طنزآلود داشته باشیم. قرار نیست آنها را به قهقهه وادار کنیم، مهم حسِ خوبِ آن لحظه است که مخاطب را درگیرِ خود می کند.

بعضی وقت ها در زبان مان شیطنت هایی به کار بگیریم. مثلاً بازی با کلمات کنایه آمیز، اشتباهاتِ کلامی، عبارات دو پهلو و بسیاری تکنیک های دیگر که ما را بامزه تر جلوه می دهد.

قبل از اینکه بخواهیم در جمعی خوشمزگی کنیم، باید از شنونده مان شناختی پیدا کنیم. دقت کنیم به اینکه چه چیزی ممکن است باعث خنده شان بشود. باید متوجه شویم مخاطب مان با دست انداختن و تکه پرانی یکدیگر می خندند؟ یا با شوخی های نمایشی یا کمدی های فیزیکی می خندند؟ هرچه طرف مقابل خود را بهتر بشناسیم، بهتر می توانیم آنها را بخندانیم.

برنامه های طنز تلوزیونی را تماشا کنیم.

باید بدانیم که چه زمانی نباید شوخی کنیم. موقعِ شوخی کردن باید توازن را رعایت کرده و زیاده روی نکنیم. به ذهن مان بسپاریم که شوخ طبعی ابزاری است برای خنداندن، شاد کردن، انتقاد کردن و گاهاً به چالش کشیدن دیگران، اما حواس مان باشد، از این ابزار برای رنجش خاطر دیگران استفاده نکنیم.

باید از عنصر غافلگیری استفاده کنیم. هر چه جَو جدی تر باشد، راحت تر می توانیم از عنصر غافلگیری برای شوخی کردن استفاده کنیم. به همین دلیل استفاده از عنصر غافلگیریِ قسمت های خنده دار فیلم در جدی ترین صحنه ها که مخاطب انتظارش را ندارد اتفاق می افتد.

 

تفاوت شوخ طبع ها و معمولی ها:

اگر فردی معمولی را به میهمانی برای فردا شب دعوت کنند، در بسیاری از مواقع فرد به راحتی پذیرفته و فردا شب به میهمانی می رود. اما اگر فردی زود رنج را برای فردا شب در میهمانی دعوت کنند، قطعاً او ناراحت می شود که چرا او را از یک هفته پیش دعوت نکرده اند.

بنابراین وقتی با فردی شوخ طبع شوخی می شود، او جنبه ی آن شوخی را دارد و بعد به راحتی آن را فراموش می کند. اما اگر همان شوخی با فردِ زود رنج شود، او به سرعت ناراحت می شود. پس یادمان باشد این رفتارها و واکنش ها از ویژگی های رفتاری اشخاص بر می آید و اینکه چگونه به دنیای اطرافشان نگاه می کنند.

 

حسِ خوبِ شوخ طبعی:

شوخ طبعی علاج و پادزهری برای همه ی احساس های بد و ناراحتی های ماست. همچنین شوخی وسیله بسیار خوبی برای تضمین موفقیت در روابط میان آدم هاست.

شوخی و خنده مسری و میل به خندیدن یک خاصیت محبت آمیز و سودمند است. خیلی وقت ها یک خنده ی کوچک مشکلات مان را از بین می برد و حال مان را خوب می کند.

شوخ طبع های واقعی، افرادی قابل معاشرت، باشخصیت و در عین حال جدی هستند.




نظرات کاربران