با اختر تاجیک ، عکاس تئاتر به مناسبت تجلیل از او در روز جهانی تئاتر
تاجیک از لحظه‌ای که پای هر نمایش می‌نشیند، به دنبال این است که یک حرکت تئاتری را تصویر کند و حس و حال موجود در صحنه را نیز همراه عکس به تماشاگر تصویر منتقل سازد. او همچنین درصدد است که بتواند با عکس‌هایش فضای تسری یافته در کلیت اجرا را با تک‌تک فریم‌هایش منتقل سازد.
رضا آشفته: اختر تاجیک برای اولین بار از نمایش ایندیرا به کارگردانی حسن فتحی در سال 70 و در زمان اجرای آن در تالار سنگلج عکس گرفت، او در آن لحظه با عکاسی تئاتر به شکل حرفه‌ای چندان آشنایی نداشت. علی راهانی، دایی اختر تاجیک اولین مشوق او برای ورود به عکاسی بوده و پس از آن نیز با ورود به دوره آموزشی عکاسی در حوزه هنری و کلاس‌های آزاد دانشگاه تهران به طور علمی و عملی با این مقوله آشنا شد. تاجیک در ابتدا به طبیعت عشق می‌ورزید و سوژه‌های خود را از آن می‌گرفت و بعدها به واسطه آشنایی با تئاتر به عکاسی تئاتر گرایش پیدا کرد.
خانم امید علیزاده و مژگان پورحسینی جزء اولین عکاسانی بودند که در شناخت تاجیک با مقوله عکاسی تئاتر نقش مهمی داشتند. او در ابتدا عکس‌هایش را برای آرشیو مرکز هنرهای نمایشی می‌گرفت، در سال 71 عکس‌هایش در جشنواره استانی و در سال 72 و در زمان برگزاری جشنواره تئاتر فجر عکس‌هایش در بولتن جشنواره چاپ شد.
تاجیک در سال 73 همزمان با برگزاری همایش تئاتر شهرستان‌ها هر هفته عکس‌های مجله همایش را می‌گرفت. باید گفت که از سال 73 او به طور پیگیر و پیوسته از همه نمایش‌ها ـ منهای برخی از استثنائات ـ عکس گرفته است.
او از سال 67 علاقه‌مند به تئاتر شد و نمایش‌های زیادی را در آن سال‌ها می‌دید و همین عاملی بود برای آنکه به سمت عکاسی تئاتر سوق پیدا کند و به تصور و آرزویش در سال‌های نه چندان دور به طور عملی برسد.
در سال 72 سیاوش طهمورث کارگردان نمایش « معرکه در معرکه» که آن سال یکی از موفق‌ترین نمایش‌های ایرانی شده بود، با دیدن عکس‌های اختر تاجیک از کارش از دیدن عکس صحنه آخر که در آن پدر می‌میرد و دختر سه تار می‌نوازد، بسیار خوشش آمد، یا از صحنه‌ای که در آن لوطی و مادر دختر درگیر هستند، عکس گرفته که هم اکنون روی دیوار راهرو مدیریت تئاترشهر نصب شده است. همچنین داود میرباقری نویسنده معرکه در معرکه نیز پس از گذشت سال‌ها ـ سال 80 ـ با دیدن این عکس‌ها اظهار خرسندی کرد و گفت:«در تمام این سال‌ها که کار تئاتری و سینمایی و تلویزیونی کرده‌ام، برای اولین بار است که می‌بینم از همان لحظاتی که برایم در اثر نمایشی بسیار جذاب و حساس است، عکاسی عکس گرفته است.»
میرباقری همچنین از عکس‌های «دندون طلا» و «عشق‌آباد» نیز خیلی راضی بود.
دکتر صادقی از عکس‌های نمایشی «هفت قبیله گمشده» که توسط تاجیک گرفته شده‌اند، بسیار راضی است و درباره آنها می‌گوید: «تو توانسته‌ای در نماهای لانگ حمله مغول‌ها را مطابق با میزانسن‌های مورد علاقه‌ام تصویر کنی و صحنه‌های به خون کشیده شده و ویرانی‌ها را به خوبی تصویر کرده‌ای.»
صادقی همچنین از عکس‌های «مویه جم»، «خط عشق» و «آرش» اظهار رضایت کرده است.
دکتر رفیعی در سال 81 و در زمان اجرای نمایش«کلفت‌ها» از اختر تاجیک دعوت کرد که از نمایشش عکس بگیرد. او هم دعوت رفیعی را اجابت کرد و چند شب متوالی برای دیدن نمایش و عکس گرفتن از آن رفت و موفق شد عکس‌هایی را بگیرد که باعث تعجب کارگردان اثر شد به این لحاظ که آن لحظه‌ها هنوز از دید کارگردان نامکشوف مانده بود.
شیوه عکاسی
تاجیک از لحظه‌ای که پای هر نمایش می‌نشیند، به دنبال این است که یک حرکت تئاتری را تصویر کند و حس و حال موجود در صحنه را نیز همراه عکس به تماشاگر تصویر منتقل سازد. او همچنین درصدد است که بتواند با عکس‌هایش فضای تسری یافته در کلیت اجرا را با تک‌تک فریم‌هایش منتقل سازد.
اختر تاجیک از حس و حال بازی بازیگران خیلی انرژی می‌گیرد و یک بازیگر بنا بر حسیات و دیالوگ‌هایش می‌تواند نگاه او را معطوف به آن لحظه کند و اگر نتواند در آن شب موفق به گرفتن آن لحظه شود، مجبور می‌شود که برای شب‌های دوم، سوم یا... به دیدن کار برود تا در نهایت بتواند آن لحظه دلخوه را در قاب عکسش تصویر کند. تاجیک دوربین را جزئی از وجودش می‌داند و به آن خیلی وابسته است و حتی دلش برای آن دوربین کهنه‌ای را که پس از سال‌ها کنار گذاشته است، خیلی تنگ می‌شود. او از آن دوربین خیلی خاطره دارد. بنا بر نظر تاجیک حتی اگر روزی موفق بشود که صاحب یک دوربین دیجیتال بشود، باز هم دوربین کهنه‌اش را پیش خود نگه می‌دارد تا همه خاطرات تلخ و شیرینش پاک نشوند.
نمایشگاه‌های انفرادی و گروهی
اختر تاجیک در سال 73 برای اولین بار در نمایشگاه گروهی عکاسی تئاتر در جشنواره تئاتر فجر شرکت کرد. او در سال 77 به طور انفرادی در جشنواره بین‌المللی تئاتر عروسکی، در سال 78 در جشنواره بانوان و از سال 78 تا 80 در جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر شرکت کرد. در سال 78 خارجی‌ها از عکس‌های تاجیک استقبال زیادی کردند و تعدادی از عکس‌هایش را به عنوان نشانه‌ای از تئاتر ایران با خود به کشورهایشان بردند.
تاجیک در سال 81 و 82 در نمایشگاه گروهی عکاسی تئاتر که به سرپرستی سیف‌الله صمدیان، مدیر مسوول مجله تصویر برگزار شد، شرکت کرد که از او تقدیر شد.
او در سال 83 در نمایشگاه عکس همایش عاشوراییان نیز به همراه تعدادی دیگر از همکارانش شرکت کرد.