حذف معافیت مالیاتی ضربه‌ای به اصالت‌های هنری تئاتر است

ایرج راد رئیس هیات مدیره خانه تئاتر در واکنش به پیش نویس طرح لغو معافیت مالیاتی کلیه فعالیت‌های فرهنگی-هنری به ایران تئاتر گفت: شخصاً از طرح چنین مسئله ای بسیار متاسف هستم. سال ها بود که بند لام ماده 139 قانون مالیات کمکی به جامعه هنری و هنرمندان بود؛ به خصوص در وضعیتی که امکانات به صورت حداقلی در اختیار جامعه هنری قرار می گرفت. مثلاً زمانی بود که یک شورای ساخت داشتیم و یک شورای حمایت و سالن هایی که برای اجرا در اختیار گروه ها قرار می گرفت هیچ مبلغی را از هنرمندان اخذ نمی کردند. اما چند سالی است که می بینیم 20 در صد از فروش گیشه های تئاتر از تولیدات تئاتری کسر می شود؛ همچنین مبالغی که با عنوان مالیات بر ارزش افزوده که روی کاغذ به میزان 9 درصد از فروش بلیط تعیین شده که عملاً بیش از این هم هست. خب، واضح است وقتی همه این ارقام از درآمد اجراهایش کسر می شود، هنرمند باید برود دو برابر این مبالغ را برای تامین هزینه های چندین ماهه تمرین و اجرا قرض کند. این چگونه حمایتی از هنر و مسائل فرهنگی است؟ ما دیگر انتظار نداشتیم  در این شرایط دشوار صحبت از تعلیق بند لام ماده 139 هم به میان بیاید؛ در حالی  که تازه این بند هم به شکل خاصی اجرایی می شود و هر هنرمند در ازای آنچه دریافت می کند باید هرساله و به موقع اظهارنامه مالیاتی  ارائه دهد و بر اساس آن اظهارنامه و معرفی‌نامه ای که در این زمینه دارد بتواند از این معافیت مالیاتی بهره مند شود. مگر اساساً درآمد یک هنرمند چقدر است که این معافیت ها را هم از آن رقم بسیار کمی که در بعضی مواقع به دست می آورد از دست بدهد.

این هنرمند پیشکسوت عرصه تئاتر، سینما و تلویزیون در ادامه سخنانش با تاکید بر آسیب هایی که حذف این معافیت ها می تواند به دنبال داشته باشد بیان کرد:  به این ترتیب چگونه می شود هنرمند را تشویق کرد تا کار فرهنگی و هنری انجام دهد؟ طبیعتاً این اقدام فشارهایی عمده و اساسی را بر هنرمندان عرصه تئاتر وارد خواهد کرد و هنرمندان برای جبران این فشار ناچار خواهند شد کارهایی سطحی و عامه پسند را روی صحنه ببرد؛ کارهایی که در درونمایه آن ها ارزش های واقعی فرهنگی نهفته نیست. علاوه بر این مجبور خواهد بود تا قیمت بلیط را بالا ببرد که این هم فشاری بر مخاطب خواهد بود و موجب خواهد شد تا تعداد تماشاگران تئاتر کاهش پیدا کند. همه این ها در حقیقت عواملی خواهد بود که به جای این که جریان فرهنگی را به سمت تعالی بخشیدن به مسائل فرهنگی و هنری سوق دهد، بیشتر و بیشتر به سمت مسائل سطحی و کم ارزش کشیده شوند.

رئیس هیات مدیره خانه تئاتر در بخش پایانی سخنانش خاطرنشان کرد: من امیدوارم که این اتفاق نیافتد. متاسفانه دست جامعه هنری بسته است و در مقابل چنین تصمیماتی کار زیادی از آن ها ساخته نیست. در این ارتباط جامعه هنری از طریق صدور  بیانیه و از این دست اقدامات تنها می تواند هشدار بدهد که این اقدامات موجب ضرر و زیان های فرهنگی و هنری خواهد شد. نکته مهم این است که با حذف این معافیت ها نگرانی بزرگ این خواهد بود که هنرمندان آرام آرام از فعالیت در عرصه فرهنگ و هنر پا پس بکشند و دنبال کار دیگری بروند. اساساً چرا ما این حجم از فارغ التحصیلان رشته های تئاتر را داریم، در حالی که همه شان بیکار هستند. خب این فشارهای مضاعف هم که بر آن ها وارد می شود طبیعتاً به بریده شدن و کنار کشیدن آن ها از فضای تئاتر منجر خواهد شد؛ واضح است که شرایط دشوار کار کردن در این فضا را هنرمندان تا حد و اندازه خاصی می توانند تحمل کنند. شکل دیگر قضیه این است که گروه هایی از هنرمندان در اثر حذف این معافیت ها و فشارهای بیشتر به صرف پول سازی در تولیدات تئاتری گرایش پیدا کنند و دیگر آثار دارای ارزش های هنری محلی از اعراب نداشته باشند. یا اینکه پروسه تولید آثاری را که بنابرقاعده چند ماه به طول می انجامد؛ ناچار به سرهم بندی کار شوند و ظرف چند روز کاری را روی صحنه ببرند که تنها جنبه سرگرمی و تفریح داشته باشد و عده ای بنشینند و به آن بخندند. به این ترتیب این اقدام ضربه ای به بدنه تئاتر کشور خواهد بود و کاسته شدن از اصالت های هنری و ارزش های کار فرهنگی را به دنبال خواهد داشت.