من بر اساس باورهای خودم در فضای اجتماعی که هنوز تأثیرات جنگ را در خود دارد، می‌نویسم. به عمق رفتن نویسنده نشان از ژرف‌اندیشی او نیست و این هنر نیست که حرف ساده‌ای را پیچیده بیان کنید. افتخار آن است که مسایل پیچیده را به سادگی شرح دهید.
من بر اساس باورهای خودم در فضای اجتماعی که هنوز تأثیرات جنگ را در خود دارد، می‌نویسم. به عمق رفتن نویسنده نشان از ژرف‌اندیشی او نیست و این هنر نیست که حرف ساده‌ای را پیچیده بیان کنید. افتخار آن است که مسایل پیچیده را به سادگی شرح دهید.
دومین جلسه نمایشنامه‌خوانی مقاومت با خوانش "خیال روی خطوط موازی" نوشته حمیدرضا آذرنگ برگزار شد.
به گزارش سایت ایران تئاتر، دومین جلسه نمایشنامه‌خوانی مقاومت روز گذشته در سالن کنفرانس مجموعه تئاترشهر و با حضور جمعی از هنرمندان و صاحب‌نظران تئاتر دفاع مقدس و انجمن تئاتر انقلاب و دفاع مقدس برگزار شد.
در جلسه نقد و بررسی این نمایش که پس از خوانش متن و با حضور علی جمشیدی منتقد مجله صحنه برگزار شد، پرداختن به آدم‌های مرده، باقی ماندن آدم‌هایی که هیچ کاری از دستشان برنمی‌آید، فاصله خیال و سفر خیالی در این نمایش، واقع‌گرایی در اجرا، شخصیت‌پردازی اثر و بهره‌گیری از موقعیت‌ها و دیالوگ‌های کمیک برای نزدیک کردن مخاطب به اجرا و شخصیت‌ها مورد نقد و بررسی قرار گرفت.
حمیدرضا آذرنگ نویسنده نمایش در پاسخ به نقد انجام شده گفت: من بر اساس باورهای خودم در فضای اجتماعی که هنوز تأثیرات جنگ را در خود دارد، می‌نویسم. به عمق رفتن نویسنده نشان از ژرف‌اندیشی او نیست و این هنر نیست که حرف ساده‌ای را پیچیده بیان کنید. افتخار آن است که مسایل پیچیده را به سادگی شرح دهید.
وی تصریح کرد: سوژه برای نویسنده شکل می‌گیرد، زندگی می‌شود و بعد خلق می‌شود. در این مرحله است که منتقدان به آن رنگ می‌دهند. این متن نیز زاییده ذهن بیمار من که از جنگ آسیب دیده‌ام، است. من برای ملتی که به لحاظ روانی و جسمانی از جنگ ضربه خورده می‌نویسم.
وی که به تازگی از آخرین اجرای نمایش "خیال روی خطوط موازی" در خرمشهر بازگشته با یادی از محمد جهان آرا و مبارزان خرمشهر در سال‌های جنگ تحمیلی گفت: من برای ملتم می‌نویسم که هنوز در خرمشهر آب خوردن ندارند و فقر در آنجا بیداد می‌کند. برای ملتی می‌نویسم که هنوز در کشور میلیونی ما بزرگترین آرزویشان لمس صندلی‌های هواپیماست. بنابراین در این مرحله دست‌هایم را بالا می‌برم و می‌گویم هر چه منتقدان درباره متنم بگویند درست است. اما امیدوارم آن قدر به وضوح گفته باشم که جایی برای سؤال باقی نمانده باشد.
در بخش دیگر این جلسه که با پرسش و پاسخ حاضران ادامه یافت، ابعاد احساسی اثر و سایه انداختن آن بر ساختار متن، ابعاد مختلف دفاع مقدس، پرداخت شخصیت "سمیره" زنی که راوی داستان محسوب می‌شود و... مورد بحث قرار گرفت.