بررسی نمایشنامه هایی که در فصل پاییز به صحنه رفته اند
آمار رو به رشد اقتباس از آثار مختلف در نمایشنامهنویسی
ایران تئاتر: از اول مهر تا ۳۰ آذر ۹۸ شهر تهران میزبان بیش از ۲۰۰ نمایش بوده؛ که در این گزارش، نمایشنامه های اجرا شده را از جهات مختلف مورد بررسی قرار می دهیم.
در این گزارش به بررسی نمایشنامه های 225 نمایشی که از اول مهر تا 30 آذر در تهران در سالن های مجموعه تئاترشهر(سالن اصلی، سایه، چهارسو، قشقایی و پلاتو اجرا)، تماشاخانه ایرانشهر(سالن استاد سمندریان و استاد ناظرزاده کرمانی)، تالار محراب، تماشاخانه سنگلج، تالار حافظ، تالار مولوی(سالن اصلی و سالن کوچک)، تماشاخانه انتظامی(خانه هنرمندان)، خانه نمایش اداره تئاتر، حوزه هنری(تماشاخانه ماه و تماشاخانه مهر)، مجموعه تئاتر شهرزاد، تئاتر مستقل تهران، مجموعه دیوار چهارم، تماشاخانه دا، عمارت رو به رو، تماشاخانه شانو، خانه نمایش مهرگان، عمارت نوفل لوشاتو، تئاتر هامون، تماشاخانه سپند، تماشاخانه ملک، تماشاخانه مشایخی، تماشاخانه آژمان و تماشاخانه سرو اجرا شده می پردازیم. این نمایشنامه ها را از جنبه ایرانی یا غیر ایرانی بودن، کارگردان هایی که خود نویسنده آثارشان بوده اند، پرکارترین نویسنده های ایرانی، نمایشنامه های اقتباسی، متن هایی که بیش از یک بار اجرا شده اند، نمایشنامه نویسان زن ایرانی، نمایشنامه هایی با بیش از یک نویسنده، نمایشنامه هایی که به صورت گروهی نوشته شده اند و تعداد نقش(پرسوناژ)های نمایشنامه ها را مورد بررسی قرار می دهیم.
نمایشنامه ایرانی؛ همچنان در اولویت
از تاریخ 1 مهر تا 30 آذر 98 تعداد 225 نمایشنامه به صحنه رفته اند؛ که در این بین 42 نمایشنامه غیرایرانی و 183 نمایشنامه ایرانی بوده اند. در این میان ژان پل سارتر با دو نمایشنامه «دستهای آلوده» و «دوزخ»، فلوریان زلر با دو نمایشنامه «دروغ» «این سو آن سو»، نیل سایمون با دو نمایشنامه «مسافرانی از شیکاگو» و «دختر یانکی» و یون فوسه با دو نمایشنامه «سگهای مرده» و «زیبا» پیشتاز نمایشنامه نویسان غیر ایرانی هستند. از آنتوان چخوف(آواز قو)، سارا دلپ(گرگها)، پل زیندل(اثر پرتوهای گاما بر گلهای همیشه بهار)، سوفی اکسانن(وقتی کبوترها ناپدید شدند)، برایان فریل(فیلادلفیا من دارم میام)، تام استوپارد(سکوت سفید)، آنتونن آرتو و پرسی بیشی شلی(خاندان چن چی)، داریو فو(همه دزدها که دزد نیستند)، فرناندو آرابال(پیک نیک در میدان جنگ)، دیدیه ون کولارت(ستارهشناس)، پیر ژان(یک صحنه برای یک نفر)، بن جانسن (ولپن)، ویکتور هائیم (والس تصادفی)، ولادمیر نیکالایویچ واینوویچ(دادگاه ویژه)، آثول فوگارد(جایی در میان خوکها)، مارتین مک دونا(ستوان اینیشمور)، شان اوکی(در پوست شیر)، هارولد پینتر(خاکستر به خاکستر)، راشل فیلد(آهنگهای لندندری)، مارگریت دوراس(لاموزیکا)، امانوئل روبلس(ساعت)، ویلیام سارویان(غارنشینان)، بیلانا سربیلانوویچ(داستان خانواده)، الن گرا(در اسکله)، رچ اورلاف(هیچ چیز جدی نیست)، اوژن یونسکو(آوازخوان طاس)، شل سیلور استاین(درسهای عمو شلبی برای زندگی)، جیسون میلر(آن فصل قهرمانی)، آرنولد وسکر(آشپزخانه)، برتولت برشت(زن خوب سچوان)، سباستین تیری(آسانسور نداره)، جی تی راجرز(اسلو)، آرتور کوپیت(موسیقی مجلسی) و هنریک ایبسن(دشمن مردم) فقط یک نمایشنامه به صحنه رفته است.
نوشتن و کارگردانی همزمان؛ تمایل نیمی از کارگردان ها
از میان 183 اثر ایرانی که که در این سه ماه به روی صحنه رفته؛ 94 کارگردان، علاوه بر کارگردانی، نوشتن متن های خود را نیز برعهده داشته اند که می توان به «فردای شب» جواد اسفندیاری، «چهره مرد هنرمند در جوانی» مصطفی هرآئینی، «مقدس» سعدی محمدی، «پینوکیو» اوشان محمودی، «احتمال اشتباه» حسین جمالی، «بازگشت مردگان» شادی اسدپور، «بازی تاج و تخت» محمدجواد بشارت، «من» سیاوش پاکراه، «لچک» عامیر ابراهیمزاده، «هرکسی یا روز میمیرد یا شب من شبانهروز» سجاد افشاریان، «هر آنچه که دوست داری از دست خواهی داد» وحید منتظری، «خواب خوب خواب» سلیم باشکوه، «فاصله» حمیدرضا قاسمی، «شیهیدن» عباس جمالی، «رابعه زخمه بر گیسوی نار» احسان مالمیر، «سفر خسرو به مسکو» سپهر حیدرینژاد، «اوردوز» حامد رحیمینصر، «زیبایی گاهی زن است» سهراب حسینی، «گریز از مرکز» احسان اکبرنژاد، «مستند» محمود حسینی، «مشق شب» امیر نجفی، «فاش» مهران مرادی، «شک» مهدی کوشکی، «شاطر شیطان» مریم برزگر، «جمعه کشی» اسماعیل خلج، «خرکباب» مسعود جعفری و «چهللم» سید امیر پیشوایی اشاره کرد.
یازده نمایشنامهنویس؛ پیشتاز در نوشتن
در این میان و از بین 183 اثر ایرانی، 11 نویسنده بیش از یک اثر در این سه ماه به روی صحنه داشته اند که محمد چرمشیر با سه نمایشنامه «آسمان روزهای برفی»، «سگدو» و «کبوتری ناگهان»، آرش عباس با سه نمایشنامه «پارتی»، «زیر زمین» و «باد که مینویسد» و علی صفری با سه نمایشنامه «جویتسیک»، «آشوئیتس زنان» و «فرمالیته» پیشتاز در نوشتن بودهاند. پس از آن لیلی عاج با «رویاهای دم صبح» و «نایب سرخیها»، پویا سعیدی با «لانچر5» و «فانفار»، خیرالله تقیانیپور با «بوقلمون» و «برگشتن»، عرفان پورمحمدی با «نسیان» و «تا باران چند پاییز مانده»، مسعود هاشمینژاد با «افرای ژاپنی» و «فقط چهل روزه بودم»، رضا گشتاسب با «غراب شیطون» و «پاییز نگفته بود»، داریوش علیزاده «سبکی» و «لرز» و سعید زارعی با «فرونشست» و «غریبههای کامل».
تمایل کم کارگردان ها به نمایشنامههای گروهی
در فصل پاییز و در بین تمام 183 اثر ایرانی، هیچ نمایشی به صورت گروهی نوشته نشده است.
نمایشنامه هایی با چند نویسنده
در این سه ماه 22 نمایشنامه بیش از یک نویسنده داشته اند؛ که میتوان از «حشره» رمهیار قزل سوفلو و احسان یزدان پناه، «هایپوترمیا» محمدصادق کریمیزاده و محمدسینا حیدریزاده، «فورس ماژور» علی موذن و عرفان تهرانیفر، «قیام یک ژاپنی» پوریا قلیپور و حامد اسماعیلینژاد، «خوره» بنیامین سیدین و محمدحسین سعیدی، «صورت پنهان» نفیسه فدایی و امیر فرید، «رگ» ایوب آقاخانی و فرهاد امینی و ویدا دانشمند، «امروز روز خوبیست برای مردن» جمال هاشمی و کمال هاشمی و سارا سجادی، «میمون» وحید رهجوی و حسین ملکی، «ته بلیط» علیرضا حمیدین و امیر پناهیفر، «لانچر5» مسعود صرامی و پویا سعیدی، «هیچ کس رو محکم بغل نکن» محمدجواد سجادی و فاطمه کاظمی، «اصل 44 قانون اساسی» مریم اسماعیلی و حسین فرخزاده، «رپرتاژ اندیشههای کال» علی طاهری و سیما بنیادی و سپیده خاکباز، «دو در شصت» شیرین سرشومی و فریا امامی، «مونده» علیرضا شیخی و پیروز محمدی، «واگیر ندارد» ساشا کشوادی و مریم یاسین زاده و «ماسک» بهزاد اقطاعی و ماهک مجد نام برد.
زنان نویسنده در پاییز
در این فصل، 31 نفر از مجموع نمایشنامه نویسان، زنان بوده اند که نمایشنامههای آنها اجرایی شده؛ اما اکثریت آن ها نسل جدیدی از بانوان در نمایشنامه نویسی ایران به شمار می روند. از نمایشنامه نویسان زن که در این سه ماه متنی از آن ها به روی صحنه بوده میتوان به ریحانه یزدانیار(حصارک)، نشمینه نوروزی(هله هین هان)، شیما محمدبیگی(از میان مردگان)، نوشین معراجی(درماندگان آخر اسفند)، محبوبه نورنقدی(کمی قبل از ساعت 5)، نوشین تبریزی(تالاب هشیلان)، هلیا فتحی(در)، سحر حصاری(خاموشان)، طیبه مونسان(مجلس مهتابکشون) و تایماز رضوانی(راپسودی) اشاره کرد.
آمار رو به رشد اقتباس در نمایشنامهنویسی
در بین 183 نمایشنامه ایرانی، 28 نمایشنامه به صورت اقتباسی نوشته شده اند؛ پروفسورها علی سعید(با برداشتی آزاد از کله پوکهای نیل سایمون)، قصر موروثی خاندان فرانکنشتاین آتیلا پسیانی(بر اساس فرانکنشتاین مری شلی)، بانو آئویی فاطمه بختیار( برداشتی آزاد از نمایشنامه بانو آئویی اثر یوکیو میشیما)، آرش گلچهر دامغانی(بر پایه حماسه و داستان آرش فردوسی)، کریملوژی نهران رنجبر(بر اساس سه روز عزای عمومی نوشته کهبد تاراج)، سرزمین پدری محمد قاسمی(بر اساس مدهآ نوشته اوریپید)، روایت فرزانه از جمعه 14 آبان محمدحسین زیکساری(بر اساس مدهآ نوشته اوریپید)، نیمه تاریک ماه داوود بنی اردلان(اقتباسی از فیلم ایتالیایی غریبه های تمام عیار پائولو ژنوس)، سه اپیزود از یک اتود مارسل داوود( براساس متن مراقبت شدید اثر ژان ژنه)، صدای آهسته برف پیام سعیدی و جابر رمضانی(اقتباسی آزاد از نمایشنامه ترکی بهمن نوشته تونجر جون اوغلو)، اختراع والس مهدی اسدزاده(بر اساس اثر ولادیمیر ناباکوف)، ادات مرگ امیرحسین داودزاده(بر اساس متنی از جان پاتریک شنلی)، آن دیگری آرمین جوان(براساس رمان «آئورا» اثر کارلوس فوئنتس)، ناحملط مسعود صفری(بر اساس هملت شکسپیر)، نینوچکا مجتبی کاظمی(براساس فیلم نامه نینوچکا اثر بیلی وایلدر)، رومئو و ژانت سارا صالحی(اقتباس از رومئو و ژانت ژان آنوی)، تجربههای اخیر امیررضا کوهستانی( بر اساس نمایشنامهای از نادیا راس و جکوب ورن)، خاک و تاج گیتی صفرزاده(هملت و مکبث شکسپیر)، دریاچه قو رضا صابری(با نگاهی به باله جاودانه ایلیچ چایکوفسکی)، شازده احتجاب افشین زمانی(با نگاهی به شازده احتجاب نوشته هوشنگگلشیری)، ادیپوس مرتضی صفری(بر اساس ادیپ شهریار اثر سوفوکل)، قتل در موقعیت 35 درجه شمالی شهاب مهربان و علی ساعدی(براساس رمان در خیابانی که تو در آن زندگی میکنی اثر ماری هیگینز کلارک)، مدرسه پینوکیو آرش سنجابی(بر اساس برداشتی آزاد از رُمان بختیار علی)، نقل مکان فاطمه محمودی(اقتباسی از داستانی از محمدعلی جمالزاده)، سال نوت مبارک علیرضا بختیاری(برداشتی آزاد از سه نمایشنامه کوتاه نوشته الکس برون)، فرانکنشتاین ایمان افشاریان(بر اساس فرانکنشتاین مری شلی)، آنتیگون کوچولو شایان یزدانشناس(براساس آنتیگون نوشته ژان آنوی) و سوختن مهرداد کوروشنیا(با نگاهی به رمان مفتش و راهبه نوشته کالین فالکنر و به ترجمه جواد سید اشرف).
متنهایی که بیش از یکبار اجرا شدهاند
در فصل پاییز و از بین 225 نمایشنامه، هیچ نمایشنامهای با دو گروه متفاوت به صحنه نرفته است. فقط آتیلا پسیانی و ایمان افشاریان هر دو از متن «فرانکنشتاین» مری شلی و محمدحسین زیکساری و محمد قاسمی هر دو از متن «مده» اوریپید در این فصل اقتباس کرده و نمایش به صحنه بردهاند؛ افشاریان در سالن اصلی تئاتر شهر، پسیانی در سالن استاد سمندریان مجموعه ایرانشهر، زیکساری و قاسمی در سالن سایه تئاتر شهر.
تمایل کم کارگردان ها به نمایشنامه های پر پرسوناژ
در این فصل، 9 نمایشنامه با 1 پرسوناژ(نقش)، 85 نمایشنامه بین 2 تا 5 پرسوناژ، 73 نمایشنامه بین 6 تا 9 پرسوناژ، 40 نمایشنامه بین 10 تا 15 پرسوناژ، 16 نمایشنامه بین 16 تا 25 پرسوناژ و 2 نمایشنامه «آشپزخانه» آرنولد وسکر و به کارگردانی حسن معجونی و «مهلت» کیاوش زارعطلب و به کارگردانی محمد رئیسی با بیش از 25 پرسوناژ به روی صحنه رفتهاند.