تئاتر بین المللی تئاتر بینا فرهنگی است

به گزارش ایران تئاتر در ابتدای نشست که با حضور حمید نیلی مدیر عامل انجمن هنرهای نمایشی ایران برگزار شد،میلاد نیک آبادی ضمن اشاره به تاثیرات مثبت برگزاری این نوع  ورک شاپ های آموزشی برای کارگردان های جوان تئاتری عنوان کرد: بحث های مالی در مقطع فعلی  کشور و تئاتر ما نکته بسیار مهمی است و باید توجه داشت که آیا حضور گروه های تئاتری در خارج از کشور صرفه اقتصادی دارد.

مهرداد رایانی نویسنده ، کارگردان و مدیر انتشارات نمایش سخنران بخش اول ورک شاپ گفت : هر فعالیتی که وجوه اقتصادیش شکل نگیرد نمی تواند کامل و حرفه ای باشد و محدود باقی خواهد ماند . همیشه با توجه به تجاربم در عرصه تئاتر بین الملی عنوان کرده ام یک گروه و یا یک کارگردان برای حضور موفقش باید یک پکیچ معرفی اثرش را آماده داشته باشد و مدام آن را پرزنت و معرفی کند . می توانید با راه اندازی تورهای تئاتری در خارج از کشور به منفعت مالی و تامین اقتصادی برسید . نکته مهم این است که برای رسیدن به چنین خواسته ای باید از توانایی های خود و اعضا گروهتان بهره برداری درستی داشته باشید .

مهدی مشهور کارگردان باسابقه تئاتر که حضور بین المللی قابل توجهی را در میان کارگردن های تئاتر ایران در خارج از کشور  تجربه کرده است  در ادامه برنامه ورک شاپ عنوان کرد : نکته مهم در این حضورها نحو معرفی اثرتان به مخاطبی است که با زبان شما بیگانه است . من از ده سال قبل با حضور در جشنواره ای در ارمنستان اولین حضور بین المللی ام را تجربه کردم. البته در سال های اول با هزینه شخصی چنین کاری را انجام می دادم. با پیگری در معرفی و حضور درست تولیدات گروه آلان در طول سال به طور میانگین سی دعوت نامه برای حضور در خارج از کشور دارم ابن موفقیت با صبوری و پشتکار به دست آمد. هر جشنواره خارجی شرایط خاص خودش را دارد. تعدادی فقط هزینه پرواز را و تعدادی دیگر هزینه اقامت و پرداخت کمک هزینه را تقبل می کنند.

این کارگردان  در ادامه ضمن اشاره به وجوهات مختلف حضور گروه های تئاتری در خارج از کشور گفت : تئاتر بین المللی تئاتر بینا فرهنگی است .تئاتر اروپا در قرن 19 دچار بن بست و شکست شد و بنابراین روی آورد به داشته های تئاتر شرق ،تا انقلابی دردرونش رخ بدهد و در این پروسه تئاتر مدرن و آوانگارد به وجود آمد . در این دوران اروپا و کارگردان هایی مثل مه یر هولد تحت تاثیر تئاتر ژاپن اجراهایش را از سالن های قاب صحنه آن دوران اروپا به سالن های باکسی که در ژاپن مورد استفاده قرار می گرفت آوردند و فاصله بین تماشاگر و نمایش کمتر شد. ژان کوکتو از تئاتر نوی ژاپن ، آرتو از کهن الگوهای تئاتر بالی تاثیر گرفتند و پیتر بروک هم یکی از کارگردان بزرگ تئاتر بینا فرهنگی است. اساسا تئاتر اروپا تئاتر شرق را استعمار کرده ونکات مثبت تئاتری را مورد استفاده قرار می دهند.

 در ادامه نشست مهرداد رایانی مخصوص ضمن معرفی دو مقاله اش در باره تئاتر بین الملل عنوان کرد: همانطوری که مهدی مشهور در باره استعمار تئاتر شرق توسط غرب سخن گفت  همیشه غرب با هوشمندی به سراغ استفاده  از نکات مثبت تئاتر شرق رفته . اداوارد سعید  هم در جایی گفته که پیتر بروک با حضور در کشورهای شرقی چنین سو استفاده ای را انجام داده است.به نظرم در عصر مدرن شکل گیری تعاملات بین المللی بحث بسیار مهمی است . همیشه اعتقاد داشته ام که تئاتر ما چیزی از تئاتر غرب کم ندارد و ضعف عمده ما عدم پرزنت و معرفی درست محصولات تئاتریمان است . یاد گرفتن زبان، زیر نویس کردن نمایش ها ، ایجاد وب سایت  از اقدامات موثر در عرصه موثر حضور بین المللی گروهای تئاتری ایرانی است و کارگردان تئاتر ما باید چنین کاری را انجام بدهند. ارمزو فرصت های عرضه بسیار است با توجه به رشد تکنولوژی شما می توانید نمایش تان را در یوتیوپ به نمایش در بیاورد و در باره اش تبلیغ کنید.

نیک آبادی در بخش دیگر ورک شاپ عنوان کرد: ما به لحاظ ساختاری و داشتن کمپانی تئاتری دارای ضعف هستیم و این امر باعث محدود شدن حضورهای بین المللی گروهای تئاتر ایرانی در عرصه تئاتر بین المللی شده است.

مهدی مشهور سخنران بخش پایانی ورک شاپ بود و توضیحاتش را اینگونه کامل کرد : ساختار کمپانی در کشورهای مختلف متفاوت است و وظیفه کمپانی صرفا تولید تئاتر نیست . در ایتالیا گروه و کمپانی اینطوری تعریف می شود که در طول سال چقدر اعضا گروه تئاترنسبت به تولید متن و اجرا فعال هستند و عملکرد دارند. اگر این کمپانی ها هر سال تولیداتشان ارتقا پیدا نکند عملکردشان قابل نقد می شود.

بحث مهم دیگر ورود آسان به برخی از جشنواره های خارجی است. اما اگر گروههای تئاتری ما بخواهند در جشنواره الف و معتبر جهانی حضور داشته باشند باید در طول سال عملکرد اکتیوی داشته باشد . معمولا چنین جشنواره های برای حضور فراخوان نمی دهند و دبیر جشنواره و اعضا گروهش نحو عملکرد گروه های تئاتری را رصد و آثار مورد نظرشان را انتخاب می کنند.

بحث مهم دیگر راه اندازی تورهای نمایشی چه در داخل و چه در خارج از کشور است تا بتوان با اتکا به آن برای گروه و اعضایش درآمد زایی کرد و تامین مالی بشوند . برخی از کارگردان های ما به غلط می خواهند با انجام کارهای غیر معمول خودشان را به جشنواره های خارجی معرفی کنند. چند وقت پیش گروه تئاتری عنوان کرد که نمایش هملت را بدون کلام اجرا کرده و قصد حضور در خارج از کشور را دارد و من گفتم خود آنها بهتر می توانند در باره شکسپیر و آثارش کار تولید کنند و از این کارها استقبال نمی کنند . باید از پتانسیل های فرهنگی خودمان مثل مراسم زار و... استفاده  کرده و از آن در ساختار نمایش مان بهره برداری کنیم. کارگردان با تجربی مثل امیر رضا کوهستانی چون در کارهایش نگاه بین المللی دارد توانسته حضورهای موفق بین المللی داشته باشد.