در حال بارگذاری ...
...

خسرو امیری: هنرمندان شهرستان به فعالیت عملی و ثبات مدیریت نیاز دارند

این کارگردان در ارزیابی اردیبهشت تئاتر ایران در کرمانشاه گفت: تئاتر شهرستان‌ها پیش از آن که به جشنواره و همایش نیاز داشته باشد به سازمان احتیاج دارد. من موافق این رویکرد هستم که یک صنف به فعالان خود توجه نشان دهد و از زحماتشان قدردانی کند اما این که کسی در یک گوشه جهان چیزی بگوید آن هم در ستایش تکنولوژی و من که هنوز از داشتن یک پروژکتور ساده محرومم آنرا گوش کنم چه اثری می‌تواند داشته باشد؟ اردیبهشت تئاتر باید با فعالیت عملی در زمینه ثبات مدیریت همراه شود.

خسرو امیری نویسنده و کارگردان تئاتر کرمانشاه معتقد است: تقدیرهای صنفی در سایه استحکام سازمان تئاتر، ظهور برجسته‌تری خواهد یافت.
این کارگردان در ارزیابی اردیبهشت تئاتر ایران در کرمانشاه گفت: تئاتر شهرستان‌ها پیش از آن که به جشنواره و همایش نیاز داشته باشد به سازمان احتیاج دارد. من موافق این رویکرد هستم که یک صنف به فعالان خود توجه نشان دهد و از زحماتشان قدردانی کند اما این که کسی در یک گوشه جهان چیزی بگوید آن هم در ستایش تکنولوژی و من که هنوز از داشتن یک پروژکتور ساده محرومم آنرا گوش کنم چه اثری می‌تواند داشته باشد؟ اردیبهشت تئاتر باید با فعالیت عملی در زمینه ثبات مدیریت همراه شود.
وی با ارائه مثال‌هایی واقعی از رشد و یا سرکوب استعدادهای نسل‌های مختلف تأکید کرد: تئاتر به ثبات مدیریت و سازمانی برای شناسایی گروه‌های فعال شهرستانی نه تئاتر شهرستان نیاز دارد. وقتی به تئاتر شهرستان می‌پردازند، سفره‌ای را گشوده‌اند که تنها کسانی که همواره و به طور پیوسته کار کرده‌اند از آن محروم می‌مانند.
وی فعالیت مرکز هنرهای نمایشی در رشد تئاتر در استان‌های کشور را بسیار خوب ارزیابی کرده و توضیح داد: در توجه به تئاتر استان‌ها باید حساب آدم‌های تئاتر از جیره‌خواران تئاتر جدا شود. تجربه نشان داده توجه کلی به تئاتر در شهرستان‌ها محکوم به شکست بوده، به همین دلیل معتقدم مرکز نباید پول و انرژی‌اش را صرف همه افراد کند.
وی برنامه چهارفصل تئاتر ایران را نمونه‌ای کارآمد از برنامه‌های مرکز هنرهای نمایشی ارزیابی کرد و افزود: مرکز با طرحی عجیب رخوت را در گروه‌های شهرستانی کمرنگ کرد. آدم‌هایی که عملاً سست شده و خلاقیت‌شان رو به کوری می‌رفت، انرژی به دست آوردند. می‌توان دید که بدون صرف آن همه انرژی و بودجه برای برپایی جشنواره‌ها، حس برنده بودن و رقابت در سطحی ملی بین هنرمندان ایجاد شده و امیدوارم استمرار داشته باشد.