نمایشنامه‌خوانی آغازی برای اجرای نمایشنامه است
نویسنده نمایشنامه"بلوط‌های تلخ" معتقد است: برگزاری جلسات نمایشنامه‌خوانی می‌تواند آغاز خوبی برای اجرای یک اثر نمایشی بی‌نقص باشد.
نویسنده نمایشنامه"بلوط‌های تلخ" معتقد است: برگزاری جلسات نمایشنامه‌خوانی می‌تواند آغاز خوبی برای اجرای یک اثر نمایشی بی‌نقص باشد.
به گزارش دریافتی سایت ایران‌تئاتر از روابط عمومی مجموعه تئاترشهر، شهرام کرمی در پایان جلسه نمایشنامه‌خوانی بلوط‌های تلخ که روز گذشته در سالن کنفرانس مجموعه تئاترشهر روخوانی شد، با بیان این مطلب افزود: نمایشنامه‌خوانی یک جلسه کاملاً تخصصی و مفید است که می‌تواند به نویسنده اثر این انگیزه را بدهد تا بتواند در حضور تماشاگران معایب متن خود را جستجو کند و از آن برای اجرای عمومی نمایش استفاده کند.
وی افزود: تمامی مواردی که در نمایشنامه "بلوط‌های تلخ" به لحاظ ساختاری و شخصیت‌سازی به آن پرداخته کاملاً آگاهانه صورت گرفته است اما این متنی که امروز روخوانی شد به هیچ عنوان متن قطعی برای اجرا نیست و من هنوز این نمایشنامه را امضا نکرده‌ام. بنابراین افت و خیزهایی در نمایشنامه وجود دارد که باید با استفاده از نقدهای این نمایشنامه برای بهبود اثر از آن‌ها استفاده کنم.
کرمی خاطرنشان کرد: به طور حتم در مرحله بعدی و با برگزاری این جلسه نمایشنامه خوانی این متن دچار تغییرات زیادی خواهد شد و من شاید همه چیز را تغییر دهم.
مهدی نصیری منتقد جلسه با اشاره به نقاط برجسته این متن نمایشی گفت: ما در محدوده تئاتر مقاومت معمولاً پیگیر دو محدوده و موقعیت هستیم؛ یکی رویداد جنگ و دیگری رویداد پس از جنگ که در این نمایشنامه به صورت توأمان وجود داشت و ما همه تأثیرات جنگ را در آن می‌بینیم.
وی افزود: یکی از مشخصات و ویژگی‌های این نمایش دو نگاه واقع گرایانه و نمادگرایانه است که در ابتدا و انتهای نمایشنامه به خوبی درک می شود و ما توأمان با شخصیت‌هایی مواجه هستیم که در عین واقعی بودن، تجربه حضور عناصر و شخصیت‌های نمادگرایانه را حس می‌کند. این مشخصه در پایان نمایشنامه نمود بهتری داشت و توانست پایان بسیار خوبی را به تماشاگر نشان دهد.
این مدرس تئاتر در بخش دیگری از صحبت‌های خود با اشاره به ساختمان هدفمند نمایشنامه گفت: نمایشنامه ساختمان کاملاً هدفمند و فکر شده‌ای دارد که شخصیت‌های آن به مثابه دیواری هستند که همزمان با روند داستانی نمایشنامه فرو ریخته می‌شوند. نوع متفاوت کشته شدن و شهید شدن شخصیت‌ها از نکات برجسته و قابل تأمل نمایشنامه است که آن را به یک نمایشنامه خوب تبدیل کرده است.
فشرده شدن دیالوگ‌ها و جلوگیری از توصیف که در بخش‌هایی از نمایشنامه ضرورت آن احساس می‌شود، از دیگر نکاتی بود که نصیری از نویسنده نمایشنامه خواست در اتودهای بعدی نوشتن این متن به آن توجه کند و سعی کند نسبت به کوتاه کردن متن نیز اقدام کند.