در حال بارگذاری ...
در آیین نکوداشت مدرس و پژوهشگر فقید مطرح شد

مکتوبات بالازاده یاد او را در حوزه دانش و فرهنگ زنده نگه می‌دارد

آیین نکوداشت زنده یاد امیرکاووس بالازاده مدرس و پژوهشگر صاحب نام تئاتر در تالار مشاهیر مجموعه تئاتر شهر برگزار شد.

به گزارش ایران تئاتر، آیین نکوداشت زنده یاد امیرکاووس بالازاده مدرس و پژوهشگر صاحب نام تئاتر کشور ساعت 17  سه شنبه اول بهمن ماه با حضور خانواده این هنرمند و جمعی از دانشجویان و علاقه مندان هنرهای نمایشی در تالار مشاهیر مجموعه تئاتر شهر برگزار شد.

سعید اسدی مدیر مجموعه تئاتر شهر در ابتدای این مراسم خطاب به حاضرین گفت: برای بزرگداشت استادی گرد هم آمده ایم که اگرچه جای او در کالبد زمینی اش خالی است، ولی خوشبختیم که اثر انسان های فرهنگی و فرهیختگان بزرگی چون دکتر کاووس بالازاده به واسطه تولید دانش و فرهنگ و تاثیر او بر شاگردانش همواره باقی است. شاید اگر بخواهیم درباره دکتر کاووس بالازاده صحبت کنیم، بهتر باشد تا از فرزانگی سخن بگوییم؛ چیزی که امروز کمتر از گذشته فرهنگی ما ممکن است ملاحظه شود. متاسفانه قدر فرزانگی و فرهنگ‌دوستی تا اندازه ای پایین آمده، اگرچه کسانی که این امر را همیشه برجسته نگه می دارند، کسانی چون آقای بالازاده هستند. فرزانگی همیشه نمودی از دانایی دارد و این دانایی و آراسته بودن به دانش ویژگی ای بود که ما معمولاً از آقای بالازاده می دیدیم و این دانایی در حوزه های مختلفی از جمله ایران پژوهی، فرهنگ پژوهی، اسطوره پژوهی، زبان پژوهی  دیگر حوزه هایی که مربوط با فرهنگ و هنر هستند، نمود پیدا می کرد. این خصلت در او بدون ادعا و بدون خود بزرگ بینی معمول که ممکن است برخی از اهالی فرهنگ و دانش به ان دچار شوند با فروتنی بروز و ظهور می کرد و شاید این دومین خصلتی است که فرزانگی دارد.

او در ادامه سخنانش افزود: هر زمان که با اقای بالازاده همصحبت می شدیم، خجستگی فرهنگی در کلام و رفتار ایشان نمود داشت و از همه مهم تر به نظر من ایشان متصف به نام هنرمند است. اگرچه او به گفته خود در فعالیت خلاقه هنر چندان دستی نداشت، اما درباره هنر سخن می گفت و من می خواهم معنای گذشته هنر و نه معنای نوآمدۀ آن را که از قریب به صد سال گذشته درباره آن سخن می گوییم مورد توجه قرار دهم. هنر به معنای فضیلت مندی قطعاً آقای بالازاده را متصف به نام هنرمند می کرد.

اسدی در بخشی دیگر از سخنانش در این مراسم بیان کرد: آنچه که ایشان را در قلب ما و در حوزه دانش و فرهنگ ما زنده نگه می دارد، قطعاً مکتوبات و آثاری است که از خود بر جای گذاشته؛ همچنین دانشی که به شاگردان خود منتقل کرده است. کسی که یکی از ویژگی هایش بشاش بودن با همگان بود. ما همه گواهی می دهیم که  جز مهر و راستی و راستگویی و فرهنگ از ایشان دیده نشد. یک فضائل انسانی داشت که به نظر من از فضایل فرهنگی اش کمتر نبود. شخصی بسیار بسیار ساده، بسیار دقیق و در دوستی بسیار پایدار بود.

او در ادامه سخنانش افزود: من آقای بالازاده را بزرگترین ویراستار ایران می دانم و بسیاری از کتاب های مرا ویراستاری کرد و در این ارتباط آنقدر وسواس به خرج می داد که فریاد من به آسمان می رفت؛ چرا که مجبور می بودم دوباره آن ها را بنویسم. او تا این اندازه در کارش دقیق، باریک بین و متعهد بود. به هر حال ناچاریم این فقدان را تحمل کنیم. عشق هرگز نمی میرد و فرو نمی نشیند؛ مثل آتشی در زیر خاکستر هست. همه ما عشق بزرگ زندگی مان را هیچوقت فراموش نمی کنیم. بالازاده عشق فرهنگی من بود و چون مترادف بود با عشق، هرگز نخواهد مرد. او در میان ما، در دل ما و در وجود دوستداران ما است.

منوچهر اکبرلو مدرس تئاتر نیز در ادامه این مراسم به ایراد سخنانی درباره شخصیت و فعالیت های زنده یاد امیرکاووس بالازاده پرداخت وگفت: کاووس بالازاده تاریخ و فرهنگ زبان های باستانی خوانده بود و تئاتر درس می داد. با وجود اینکه با اکثر مدرسان تئاتر ایران آشنایی دارم مشابه او کسی را ندیدم که بتواند این سه دانش یعنی تاریخ، فرهنگ ایران باستان و تئاتر را مانند او به همدیگر مرتبط کند. امیرکاووس بالازاده را باید معادل با سواد دانست. او همیشه از بیسوادی می نالید و همه آسیب ها و ناهنجاری های اجتماعی را نیز ناشی از بی سوادی می دانست. بالازاده روزنامه نگاری برجسته هم بود و موقعی که مصاحبه های او را در نشریاتی چون کتاب هفته و کتاب ماه می خوانید در بسیاری اوقات متوجه می شوید که دانش و اطلاعات او در بعضی زمینه ها حتی از مصاحبه شونده او نیز بیشتر است.   

او در بخشی دیگر سخنانش نیز بیان کرد: آقای بالازاده یک یادنامه درخشان درباره استادش منتشر کرده است. وقتی او نام مهرداد بهار را می برد بدنش می لرزید. پیشنهاد من به اهل فضل این است که در تدارک یادنامه ای برای آقای بالازاده بر آیند. او آنقدر کتاب نوشته و آنقدر تجربیات مثبت و مفید به یادگار گذاشته و تهیه یک یادنامه فاخر حداقل کاری است که جامعه دانشجویی می تواند برای این شخصیت گرانقدر تدارک ببیند.

گفتنی است؛ استاد امیر کاووس بالازاده نویسنده، پژوهشگر تئاتر، مدرس و اسطوره شناس ۲۴ دی ماه به دلیل بیماری سرطان دار فانی را وداع گفت. وی از اساتید و پژوهشگران شناخته دانشکده هنر و معماری دانشگاه آزاد اسلامی بود که سال ها به عنوان هیات علمی در این دانشکده فعالیت داشت.

مرحوم بالازاده پژوهشگر و مدرس اسطوره شناسی و فرهنگ عامه، از شاگردان زنده‌یاد دکتر مهرداد بهار بود و کتاب «مهر و داد و بهار: یادنامه دکتر مهرداد بهار» به کوشش او منتشر شده است. از دیگر تالیفات منتشر شده او می‌توان به «جنگ، نمایش، اسطوره»، «پسر شهرزاد»، «موسم نور»، «فرهنگ یک جلدی فارسی معین» و «فرهنگ نام ایرانیان» اشاره کرد.

 




نظرات کاربران