ناصر آویژه از اجرای تئاتر نامرئی در مترو تهران می‌گوید
وی یکی از نکات مهم در جلب اعتماد مخاطب را استفاده از بازیگران کمتر شناخته شده بیان کرده و افزود: حتی در برخی از اجراها که مردم چهره مرا می‌شناسند و می‌گویند این همان بازیگر در فلان برنامه است، به سرعت خودم را از میانه ماجرا کنار می‌کشم و مانند بقیه مردم حاضر در مترو عکس‌العمل نشان می‌دهم.
ناصر آویژه، معتقد است در تئاتر هپنینگ، جلب اعتماد مخاطب نکته اساسی در موفقیت اجرا است.
ناصر آویژه که نمایش خیابانی "متو" را در خلال جشنواره تئاتر بانوان کارگردانی کرده به سایت ایران‌تئاتر گفت: نمایش "متو" را در داخل واگن مترو و ترمینال اجرا کرده‌ایم که تاکنون تجربه بسیار خوبی برای ما در پی داشته است. گر چه به اشکالات زیادی در این نوع کار برمی‌خوریم، اما همه آنها را ثبت می‌کنم تا نکات این اجرا را به صورت مکتوب برای آینده داشته باشم. یکی از نکات مهم این شیوه اجرا که جزو هپنینگ تئاتر و تئاتر نامرئی قرار می‌گیرد جلب اعتماد مخاطب است. اگر لحظه‌ای مخاطب به این فکر کند که همه چیز ساختگی است یا دوربین مخفی است یا هر چیز دیگر، نمایش شکست می‌خورد.
وی یکی از نکات مهم در جلب اعتماد مخاطب را استفاده از بازیگران کمتر شناخته شده بیان کرده و افزود: حتی در برخی از اجراها که مردم چهره مرا می‌شناسند و می‌گویند این همان بازیگر در فلان برنامه است، به سرعت خودم را از میانه ماجرا کنار می‌کشم و مانند بقیه مردم حاضر در مترو عکس‌العمل نشان می‌دهم.
وی درباره ارتباط و واکنش مخاطب به این اجرای خیابانی ویژه توضیح داد: به نظر می‌آید "متو" در جاهایی که محل گذر است کمتر جواب می‌دهد. در واگن قطار، ترمینال شرق و جاهایی که مردم زمان تبادل نظر و ابراز عقیده پیدا می‌کردند اتفاق خوبی به وقوع می‌پیوست. گر چه من هم مانند بازیگران کار در ابتدا نگران بازخورد و ارتباط تماشاگر بودم اما در حال حاضر از آن لذت می‌برم.
وی ادامه داد: واکنش تماشاگر به این نمایش تنوع زیادی داشت که می‌تواند برای یک بررسی جامعه‌شناسانه مورد استفاده قرار گیرد. به زعم من آنچه دوست داشته‌ام در این کار باشد، یعنی مردم را به گفت‌وگو بگیرم، نظر بدهند، ابراز عقیده کنند و ابراز عقیده کردن را بیاموزند در این کار اتفاق افتاد. در این شیوه واکنش ما نسبت به اتفاقی که می‌افتد، اهمیت دارد.
وی درباره تجربه این گونه اجراها در ایران گفت: نشنیده‌ام که در ایران در این زمینه تجربه مشابهی انجام شده باشد به خصوص در مکان‌هایی مانند واگن قطار. اما نمونه‌های خارجی زیادی در این باره سراغ دارم. در فرانسه یک نمایش خیابانی از این دست اجرا می‌شود و بعد آخر شب تلویزیون‌های محلی آن را معرفی و نمایش بودن آن را اعلام می‌کنند.
آویژه درباره احتمال ادامه تجربه تئاتر نامرئی گفت: از روزی که این نمایش اتفاق افتاده خودم به عنوان یک شهروند بیشتر به نکات ریز اجتماعی و رفتارهای فردی در جامعه توجه می‌کنم. مثلاً وقتی به بانک می‌روم رفتار متصدی بانک و مراجعان برایم درشت می‌شود و به این فکر می‌کنم که چگونه می‌توان آن را نشان داد. تئاتر نامرئی در ذهن من ادامه پیدا کرده ولی هنوز صحبتی برای تجربه‌ای دیگر با من نشده، اما قطعاً خودم برای ادامه این نوع تئاترها صحبت خواهم کرد.
وی در پایان نام "متو" را ترکیبی از "من و تو" عنوان کرده و توضیح داد: در ورزش رزمی کنگ‌فوتوآ نیز "متو" به معنای "مشت" به کار می‌رود که به نوعی با ظاهر ماجرای نمایش هم‌خوانی داشت. برای همین این نام را انتخاب کردیم.
طراح متن این نمایش گیتا داودی و بازیگران آن سیروس همتی، مریم اکبری، گیتا داودی، حسین مزینانی و ناصر آویژه هستند. علی یعقوب‌زاده نیز به عنوان مشاور، این کار را همراهی می‌کند.