از همان ابتدا، بی‌آنکه بخواهم، کسی، جایی یا روندی را تخطئه کرده باشم، برایم مهم بود که تماشاگر درست بخندد. با رغبتی تمام قهقهه بزند. به خندیدنی‌ها بخندد. به اهتمام، ابتذال و هتاکی لبش را تر نکنیم از تبسم.

نمایش "حقه‌های مبارک" نمایشی ایرانی و سنتی است که بر پایه شیوه تخت حوضی نوشته و آماده اجرا شده که از 16 تیرماه با نویسندگی و کارگردانی رهام مخدومی در خانه نمایش اداره برنامه‌های تئاتر در حال اجراست.
مخدومی یادداشت زیر را در خصوص این نمایش نوشته که می‌خوانید:
از همان ابتدا، بی‌آنکه بخواهم، کسی، جایی یا روندی را تخطئه کرده باشم، برایم مهم بود که تماشاگر درست بخندد. با رغبتی تمام قهقهه بزند. به خندیدنی‌ها بخندد. به اهتمام، ابتذال و هتاکی لبش را تر نکنیم از تبسم. "نیرنگ‌های اسکاپن" این ظرفیت را داشت. مولیر، شاهکار نوشته بود و من خواستم این امکان، در سیاه‌بازی ما، ‌که اخیراً موزه‌ای شده، مهجور است و جریانش رکود بسته، محقق شود. به گمانم شده باشد. "حقه‌های مبارک" بر اساس این متن مفخم آداپته شد. تمریناتش در چند برهه، گاه با وقفه‌های طولانی پی گرفته شد. آنچه ماحصل این کار شد، اجرایی است که هر شب بر صحنه دنبالش می‌کنم. هنوز برایم مهم است که بچه‌ها هرز نروند. اشتباه نگویند. اجرا هر شب باید نو شود. طراوت داشته باشد از شب قبلی که داشت. حقه‌های مبارک- امیدوارم که این جور باشد که گمان می‌کنم- بیات نمی‌شود. خندیدن تماشاگر برایم ارزش دارد. در این نمایش با تمام بضاعتی که بود، سعی شد با داشته‌های آکادمیک و بداهه‌پردازی‌های وزین که بچه‌ها بر اجرا افزودند، چیزی باشد در خور طلب و شأن مخاطب. کاش مقبول بیفتد.