به همت یک گروه نمایشی اتفاق افتاد
تولید و توزیع ماسک بهجای اجرای نمایش
در شرایطی که شیوع ویروس کرونا برنامه های نمایشی را تعطیل کرده و بازار ماسک شرایط خاصی پیدا کرده هنرمندی هم پیدا میشود که توانمندی گروه نمایشی خود را صرف دوخت و دوز ماسک رایگان برای مردم میکند.
به گزارش ایران تئاتر به نقل از فارس تا همین چند روز پیش مشغول تمرین یک نمایش جدید بر اساس روایتی از واقعه کربلا بودند، خود و گروهشان سخت تلاش میکردند تا در سال جدید بتوانند کار را به صحنه ببرند که یکمرتبه شیوع ویروس کرونا همه اجراها و نمایشها و تجمعات را به تعطیلی کشاند.
مصطفی بیات سرپرست یک گروه تئاتر در شهرستان قدس است در همین روزهایی که خیلی از هنرمندان واکنش چندانی در فضاهای واقعی و مجازی نسبت به رخدادهای جامعه نداشتند و عدهای از آنها هم تنها به فکر تأمین خسارت اجراهایشان هستند، این هنرمند دست به یک کار خلاقانه زده و برای تسکین استرسهای مردم برای تأمین ماسک تمام پارچههای لباسهای طراحیشدهشان برای اجرا را صرف دوخت ماسک برای مردم کرده است.
مصطفی بیات و گروهش دست به کار بزرگی زدند که برای خود من هم یک درس شد، بچههای گروه تئاتر با جمعآوری ملزومات و آمادهسازی ماسک شروع به کارکردند. آنها این ماسکها را رایگان در اختیار شهروندان آسیبپذیر قراردادند حتی برای تعداد زیادی از بچههای کار و معلولان و اقشار کم درآمد ماسک ارسال کردند.
این گروه نمایشی به سرپرستی مصطفی بیات شاید درآمد آنچنانی نداشته باشند و تئاتر لاکچری تولید نکنند، پولدار هم نیستند اما اعتقاددارند امام حسین برای آنها خواهد رساند و جای دور نمیرود.
بیات در صفحه مجازیاش اینطور اطلاعرسانی کرده که با پارچه مناسب برای خانواده و دوستان خودم ماسک درست کردم که مورد تحسین و استقبال قرار گرفت بنابراین تصمیم گرفتم از این ماسکها برای هرکسی که نیازمند است، درست کنم. جنس ماسکها از پارچه مناسب و رایگان و به صورت هدیه تقدیم میشود.
بیات در گفتوگو با خبرنگار فارس میگوید: ما یک سری پارچه برای تولید نمایشی مذهبی خریده بودیم چون ما لباسهای نمایشهایمان را هم خودمان تولید میکنیم، قرار بود با این پارچهها عبا و دشداشه تولید کنیم و سال آینده نمایش مذهبیمان به صحنه برود، با این شرایط که پیش آمد اجراها هم لغو شد و ما تمرین یک کار بزرگ را در دست داشتیم که خیلی روی پول کار حساب کرده بودیم چون میگفتیم خرج شب عید خودمان و گروهمان با این پول در میآید.
وی در ادامه میافزاید: یکمرتبه همهچیز به هم خورد اما ما هم گفتیم ایراد ندارد و شروع به تولید ماسک از همان پارچهها با بچههای گروهمان کردیم، یک هزینهای را خود بچههای گروه گذاشتند یک هزینه هم از اجرای آخرین کارگروه باقیمانده بود، اینها را باهم یکی کردیم و بدون حمایتی از جایی شروع به تولید ماسک کردیم.
بیات عنوان میکند: به فکر این بودیم ماسکی که تولید میکنیم یکبارمصرف نباشد چون همین یکبارمصرف بودن دردسرساز و معضل است به همین خاطر از پارچههایی که مناسب ماسک و کشی بودند با امکان شستوشو و ضدعفونی بودند. ما به هر فردی که ماسک را تحویل میدهیم میگوییم که هر شب باید ماسک در مواد ضدعفونیکننده و آب چند ساعت بماند تا بعد دومرتبه استفاده کنیم اینطور شد که ماسکها برای چند مرتبه قابلاستفاده شدند و در این چند روز دیگر این افراد نیاز به ماسک ندارند.
برای استانهای مختلف ارسال ماسک داشتیم
گروه ما بدون هیچ چشمداشت مالی و کاملاً رایگان پایکار آمدند شاید باورش سخت باشد اما ما با این چرخخیاطیهای قدیمی دستی مادربزرگها ماسکها را دوختیم، خودمان ماسکها را بعد از آماده کردن ضدعفونی میکنیم در هوای آزاد قرار میدهیم و بعد بستهبندی میکنیم. بههرحال گفتیم الآن غر زدن و شاکی بودن برای گرفتن خسارت بیفایده است بیایم کاری بکنیم که راضی هم هستیم. زمانی که ما ماسکها را تحویل میدهیم بهترین لحظه زندگیمان است که برای خودمان و خانوادهمان دعای خیر میکنند و لبخند میزنند.
ما با حمایت یک سری دوستان که اطلاعرسانی کردند، خیلی جلو رفتیم، مردم خیلی به ما زنگ زدند و درخواست ماسک داشتند، چند نفر از بچهها را که در کار خیاطی وارد نبودند برای اطلاعرسانی و ارتباط با مردم گذاشتیم، ما یک سری کارها را حتی پست میکنیم بهطور مثال از گرگان درخواست ماسک دادند که برایشان ارسال کردیم. یک تعداد هم که نزدیک تهران هستند، در تهران قرار میگذاریم و تحویلشان میدهیم.
وی درباره درخواستهایی که برای ماسک داشتند، میگوید: الآن حتی از آتشنشانی ما درخواست ماسک داریم دوستان زحمت کشی که خیابانها را ضدعفونی میکنند نیاز به ماسک دارند، کارمندان مترو از ما ماسک دریافت کردند، رفتگران فضای سبز شهرداری حتی پرستاران بخشهای مختلف که با بیماران کرونایی ارتباط مستقیم دارند از ما ماسک دریافت کردند، معلولین و بیماران تنفسی با ما در ارتباط بودند.
ما از طریق فضای مجازی با مردم در ارتباط هستیم خیلی از دوستان به ما گفتند که می توانیم در این وضعیت بازار و شب عید ماسکها را سی تا چهل هزارتومان بفروشیم اما ما نیتمان رایگان بود و حتی تعدادی مغازهها به ما گفتند که ما ماسکهایتان را به ما بدهید ما برایتان میفروشیم ولی ما با خودمان گفتیم تمام لذت این کار این است که رایگان برای کمک به مردم باشد نه اینکه به فکر پر کردن جیب خودمان باشیم.
تا الآن فکر میکنم نزدیک به 500 ماسک بین مردم توزیع کردیم. الآن چند نفر دیگر از دوستانمان به کمک آمدند تا بیشتر تولید و به مردم برسانیم.
آخرین اجرای ما در تالار محراب به نام شهر گربهها برای کودکان بود اتفاقاً آن کار هم درباره تفکیک زباله بود، بعد کار مذهبی سال بعد ما به نام «ام هلال» درباره واقعه عاشورا و مرتبط با امام حسین (ع) است انشالا خود امام حسین (ع) راضی باشد که ما پارچههای کار را برای مردم صرف کردیم. من اعتقاد دارم هر کار خیری که در راه خدا و مردم انجام دهیم جوابش زودتر از آنچه فکرش را بکنیم به ما خواهد رسید من مطمئنم سال بعد کار ما لنگ نمیماند و انشالا اجرا خواهیم رفت.