شرایط ضدعفونی کردن سالنهای نمایش در جهان چیست؟
نبرد نابرابر با یک پدیده ناشناخته
درباره فعالیتهای کشورهای مختلف برای روشن نگه داشتن چراغ سالن های فرهنگی و هنری در روزگار فراگیری بیماری ناشناخته کرونا.
در روزگار فراگیری بیماری مانند کرونا یکی از راهکارها بسته شدن سالنهای پرجمعیت بوده است که این شامل سالنهایی مانند سینما، تئاتر، اپرا و ... میشود.
اما پروتکل گندزدایی و ضدعفونی چنین سالنهایی چیست؟ آیا مانند پروتکل شستن دستها،وسائل و... پروتکلی وجود دارد؟
پاسخ منفی است. یکی از راهکارهای دولت چین برای بازگشایی سالنهای سینما همراه با رعایت موازینی بوده است که بدین شرح است:یک) اطلاعات تک تک تماشاگران شامل نام و نام خانوادگی،نشانی محل سکونت ثبت شود. دو) با استفاده از تب سنج درجه حرارت بدن تماشاگر اندازه گیری شود. سه) بعد از هر نوبت نمایش سالن ها ضد عفونی شود. چهار) در دستشویی ها راهروها حتما ماده ضدعفونی کننده دست حاوی الکل، دستمال کاغذی ؛ مایع شست شویی دست وجود داشته باشد.
در آمریکا با شیوع بیماری کرونا سالنهای نمایش برادوی در ابتدای ماه مارس بسته نشده بودند.سالن های سینما وسالن های نمایش گاهی نیمی از بلیت های خود را میفروختند تا بتوانند تماشاگرها را بهتر مدیریت و فاصله میان آنها را در سالن رعایت کنند. ضدعفونی شدن سالن های تئاتر شامل ضدعفونی کردن پشت صحنه نیز میشد.عده ای از گروه ها به طور داوطلب خود دست به تعطیلی اجرا زده بودند.دولت دو کنسلی اجرا را به لحاظ مالی جبران می کند.بعضی از شرکت های بیمه آمریکا قوانینی دارند که اگر کمیته بلایای طبیعی دستور به تعطیلی برنامه ها را بدهند بیمه تا حدودی زیان مالی این گروه ها را جبران می کند.اما بعضی از شرکت های بیمه قوانین سفت و سخت تری دارند و حتما باید آسیب فیزیکی به گروه یا ساختمان اجرا وارد شود تا بیمه زیان مالی را جبران کند.
اما با شدت گرفتن بیماری سالنهای نمایش در برادوی تعطیل شدند. این راهکاری برطبق دستور مسوولان سالن های سینما و تئاتر شهرهای پرجمعیت است که دارای بیشترین تعداد مبتلا بوده اند و همه ازش تبعیت کرده اند. در شهر سیاتل آمریکا که یکی از کانون های فراگیری بیماری است اما موزه تاریخ و صنعت باز بود ولی مدام محل بازدید ، دستگیره های در، حتی درها ضدعفونی می شدند.جالب آنکه در این موزه نمایشگاهی در جریان بود که موضوعش بسته شدن سالن های تئاتر در دوران اپیدمی آنفلونزای اسپانیایی در سال 1918 در آمریکا بود.در دوران شیوع آنفلونزای اسپانیایی براودی باز بود.و درهای سالنهایش را نبست.اما سال ها بعد سازمان ها در دوران فراگیری اپیدمی کرونا ویروس یا کووید-19 هر کدام برنامه های خود را برای جلوگیری از شیوع بیماری در دستور کار دارند.
نمایش فیلمها توسط کمپانیها به تاخیر افتاد مانند نمایش فیلم «زمانی برای مردن نیست» ساخته کری فوکوناگا که کمپانی پارامونت دست به این کار زد. و رفته رفته دیگر کمپانی ها پیروی کردند.خوانندگان خودشان کنسرت ها را تعطیل کردند.
در موزه تاریخ طبیعی یا اپرای متروپولیتن تماشاگران و بینندگان به دلیل شیوع بیماری خود حضورشان را کم کردند نه اینکه مدیران دست به اقدامی بزنند.به هر حال دستور بسته شدن مکانهای فرهنگی زیان مالی چندصد میلیون دلاری در پی دارد.
مانند ژاپن که سالن های سینمای خود را تعطیل کرد یا چین که نمایش فیلم ها و نمایش ها را در بخشی از کشور که کرونا شیوع بالاتری داشت،ممنوع اعلام کرد.
در کشورهای مختلف مثلا در کشورهای اروپایی وقتی تجمع پنج شش نفر در جامعه ممنوع اعلام می شود این شامل حال مکان های فرهنگی نیز خواهد شد وبالاجبار سالن های سینما، مراکز فرهنگی، سالن های نمایش تعطیل اعلام می شوند.شیوع بیماری کرونا علاوه بر نرخ مرگ و میر و ضربه اقتصادی به پیکر جوامع و فشار اقتصادی که به دولت ها وارد کرده، به مراکز فرهنگی،گروههای تئاتری نیز ضربه اقتصادی زده است و این مساله جهان شمول است.