آیا درست تر این نیست که به جای عکسبرداری چند نمایش در یک پروسه زمانی کوتاه و توجه صرف به جمع آوری آرشیو، به عکاسی اثری اقدام کنیم که 4 ماه روی آن نظر داشتیم و در تمام این مدت با تکیه بر تمام جوانب آن نمایش، اثر را عکاسی کنیم. به نظر شما کدام یک از این دو رویکرد، ما را به تأمل وامی دارد و آیا هدف ما از عکاسی تنها یک چیز است.
آیا درست تر این نیست که به جای عکسبرداری چند نمایش در یک پروسه زمانی کوتاه و توجه صرف به جمع آوری آرشیو، به عکاسی اثری اقدام کنیم که ۴ ماه روی آن نظر داشتیم و در تمام این مدت با تکیه بر تمام جوانب آن نمایش، اثر را عکاسی کنیم. به نظر شما کدام یک از این دو رویکرد، ما را به تأمل وامی دارد و آیا هدف ما از عکاسی تنها یک چیز است.
دومین نشست تخصصی"نمایش در تصویر" پنجشنبه 3 مرداد با موضوع "20 سال عکاسی یارتا یاران" و "عکاسی آنالوگ و دیجیتال در تئاتر" در سالن کنفرانس مجموعه تئاترشهر برگزار شد.
به گزارش دریافتی سایت ایران تئاتر از روابط عمومی مجموعه تئاترشهر، در ابتدای این جلسه، یاران با اشاره به دشواریهای حرفه عکاسی تئاتر گفت:«بسیاری از بازیگران هستند که به دوربین حساسیت دارند و به خاطر خصلت متجاوز عکاسی، با این مقوله مشکل دارند؛ از این رو عکاس خوب، کسی است که بتواند با در نظر گرفتن این موضوع بین خود و دوربین، تفاوتی را قائل نباشد و بتواند طوری رفتار کند که عوامل اجرایی صحنه به او به مثابه یک متجاوز نگاه نکنند.»
وی با اشاره به ورود دوربین دیجیتال در عرصه عکاسی به ویژه عکاسی تئاتر خاطرنشان کرد:«متأسفانه دوربین دیجیتال بسیاری از مسائل را دچار تغییر کرده و همه توانمندیها و دانش عکاسی را در یک دوربین جمع کرده که این مورد متأسفانه ضررهای جبران ناپذیری را به عکاسی خصوصاً عکاسی تئاتر وارد کرده است که بسیار رنجآور و نارحت کننده است.»
این عکاس تئاتر ادامه داد:«آیا درست تر این نیست که به جای عکسبرداری چند نمایش در یک پروسه زمانی کوتاه و توجه صرف به جمع آوری آرشیو، به عکاسی اثری اقدام کنیم که 4 ماه روی آن نظر داشتیم و در تمام این مدت با تکیه بر تمام جوانب آن نمایش، اثر را عکاسی کنیم. به نظر شما کدام یک از این دو رویکرد، ما را به تأمل وامی دارد و آیا هدف ما از عکاسی تنها یک چیز است.»
وی با اشاره به نمایشگاه عکس نمایش "لیلی و مجنون" به کارگردانی "پری صابری" خاطرنشان کرد:«من در تمام ماههای تمرین این نمایش، مدام در حال عکاسی بودم اما در نهایت تنها با 6 عکس به برپایی نمایشگاه اقدام کردم.»
یاران در ادامه گفت:«به اعتقاد من عکاسی دیجیتال در تئاتر باعث ایجاد بحرانی شده است که دانش و خاصیت ارزشمند هنر عکاسی را به ورطه فراموشی سپرده است. البته من به هیچ عنوان عکاسی دیجیتال را نفی نمیکنم اما معتقدم هدف اول در عکاسی تئاتر، به کاربردن دانش و علمی آگاهانه است که بتواند نگاه تازهای را در اثر نمایشی برای مخاطب ایجاد کند.»
این بازیگر تئاتر همچنین افزود:«متأسفانه اکثر عکاسان تئاتر از دانشی که باید داشته باشند بی خبرند، به همین منظور از آنها می خواهم کار بیخاصیت انجام ندهند و برای خلق اثر هنری همواره به واژه "که چه" آن دقت کنند تا اثر بهتری را ارایه دهند. لازم به ذکر است پری صابری و رحیم زاده ملک از جمله هنرمندانی بودند که در این جلسه حضور داشتند.»