در یاداداشت نویسنده کتاب گروه هنرملی از آغاز تا پایان عنوان شد :
عباس جوانمرد بزرگ بود و هرگز گرفتار دام خودبزرگ‌بینی نشد
عباس جوانمرد بزرگ بود و هرگز گرفتار دام خودبزرگ‌بینی نشد 3
عباس جوانمرد بزرگ بود و هرگز گرفتار دام خودبزرگ‌بینی نشد 2
ایران تئاتر - روح الله جعفری : هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق / ثبت است بر جریده عالم دوام ما....
استاد جوانمرد همه وجودش عشق و محبت به فرهنگ و هنر این سرزمین بود . او اعتقادی راستین به صداقت در عالم هنر داشت . او صریح بود و نه تنها با خود تعارف و رودربایستی نداشت بلکه در واکنش به آنچه از دیگران می دید و یا می شنید با صراحت صحبت می کرد و به هرآنچه بر زبان می راند اعتقاد راستین داشت و همه اینها خلاصه می شد در «فضیلت هنر ».
در تمام این سال ها که با او همنشین بودم این نکته مشهود بود که در عین بزرگی اش، احترام بسیار زیادی برای کسوت اساتید و هنرمندان به جا می آورد . در سراسر عمر با عزت اش گرفتار دام خودبزرگ بینی نشد .
هرگاه با متن ، سخن و یا نمایش خلاقانه ای مواجه می شد به وجد می آمد و پیش قدم می شد تا با صاحب سخن یا نویسنده متن و یا کارگردان و عوامل نمایش ارتباط برقرار کند . وقت می گذاشت و با آن ها سخن می گفت و در این میان تجربیات ارزنده خود را در اختیاراشان می گذاشت .
درست است که از نیمه دهه 50 اثری به صحنه نبرد اما ارتباط تنگاتنگی با خانواده فرهنگ و هنر داشت . از رویداد ها مطلع بود و از روند اجرا های روی صحنه تا احوال خانواده فرهنگ و هنر را جویا می شد .
با افتخار به ضرورت پژوهش کتاب «گروه هنرملی از آغاز تا پایان 1335-1357» و شناخت فعالیت‌های گروه هنرملی و اینکه یک گروه چگونه توانسته به حیات خود در سه دهه ادامه دهد، با استاد جوانمرد آشنا شدم. ساعت‌ها با استاد صحبت کردم و از این طریق، به جواب سوال‌هایی که در رابطه با فعالیت‌های ایشان در عرصه هنر نمایش داشتم، دست یافتم.
هنگامی که استاد جوانمرد به ایران آمد، ارتباط و پیوند عاطفیِ محکمی بین ما ایجاد شد .در این رفت‌وآمد، منزل شان را به مانند محفلی دیدم که پذیرای هنرمندان، دانشجویان، روزنامه‌نگاران و منتقدانی است که به آن‌جا می‌آیند و درباره هنر و آثار هنری با هم دیالوگ برقرار می‌کنند. او همواره تلاش کرد نسل جوان با اعتماد به نفس به فعالیت در عرصه نمایشنامه نویسی ، پژوهش و اجرای تئاتر بپردازد .
