سرمایه بزرگ هنرهای نمایشی ایران

پرویز پورحسینی متولد سال ۱۳۲۰ است و در کارنامه کاری‌اش بازی در بیش از ۱۰۰ فیلم، تئاتر و سریال در همکاری با کارگردان‌های سرشناسی همچون علی حاتمی، بهرام بیضایی، حمید سمندریان، علی رفیعی، مسعود کیمیایی، احمدرضا درویش، داود میرباقری و کمال تبریزی ثبت شده است. از جمله سریال هایی که پورحسینی در آنها ایفای نقش کرده می توان به زهر کوی، امیرکبیر، روزی روزگاری، دومین انفجار، اتومبیل، تصویر یک رویا، بافته های رنج، روز ایپریت، حضرت مریم، همسفر، شب دهم، ملاصدرا، باران عشق و روزهای بیاد ماندنی نیز اشاره کرد. وی با درخشش خود در جشنواره فیلم فجر توانست کاندیدای بهترین بازیگر نقش مرد برای فیلم های اوینار و طلسم شود. او همچنین برای بازی خوب خود در فیلم  - مجموعه مریم مقدس موفق به دریافت دیپلم افتخار از این جشنواره  شد. از بی شمار حضور صحنه ای  او می توان به خاطرات و کابوس های یک جامه دار از زندگی و قتل میرزا تقی خان فراهانی، کارنامه بندار بیدخش، پژوهشی ژرف و سترگ و نو در سنگواره های دوره بیست و پنجم زمین شناسی، آندورا و شش شخصیت به دنبال یک نویسنده و... اشاره کرد. او که از ۲۲ آبان ماه به سبب ابتلا به ویروس کرونا در بیمارستان فیروزگر بستری شده و تحت مراقبت ویژه قرار داشت در سن ۷۹ سالگی ۷ آذر ۹۹ چشم از جهان فروبست.

فقدان او موجی از پیام های پراحساس از سوی هنرمندان ، صاحب نظران و علاقمندانش در رسانه های رسمی و فضای مجازی ایجاد کرد . در ادامه بخشی از این پیام ها را می خوانیم .

 

دکتر علی رفیعی :

نمونه کامل نظم، اخلاق، وجدان حرفه ای 

اواسط دهه چهل، طی یکی از سفرهای تابستانه از فرانسه به ایران، دوستی مان بیرون از تئاتر شکل گرفت؛ تداوم این دوستی را تئاتر پیش برد و استحکامش را شخصیت منحصر به فرد و اخلاق و نظم حرفه ای این شخصیت بی نظیر. از آن زمان تا امروز و از امروز تا پایان، پرویز پورحسینی برای من نمونه کامل نظم، اخلاق، وجدان حرفه ای و عشق به بازی کردن بوده و خواهد ماند. بعد از نخستین اجرای صحنه ام-آنتیگونه- با دانشجویان تئاتر دانشگاه تهران، تا بروز انقلاب، من در تئاتر شهر مستقر شدم و گروه بازیگران شهر را با بهترین بازیگران جوان و حرفه ای تشکیل دادم. در سه نمایش حرفه ای و پی در پی، پرویز پورحسینی-که بازیگر ارشد آن گروه بود- در سه نقش مهم نفش آفرینی کرد. بعد از انقلاب، به محض اینکه فرصت به صحنه رفتن یافتم،‌ بازهم از موهبت حضورش برخوردار شدم. پرویز یکی از نقش های اصلی یادگار سال های شن را بازی کرد. او از نادر هنرپیشه هایی است که هم کارگردان از همکاری اش لذت می برد و بهره می گیرد و هم امنیت و دلگرمی وافری نصیب سایر بازیگران گروه می کند. کم هستند هنرپیشه هایی که در طول ماه ها تمرین، شوق و اشتیاقی که پرویز در من کارگردان ایجاد می کرد، ایجاد کنند؛ و کم هستند هنرپیشه هایی که پس از ماه ها تمرین و خستگی، شور و اشتیاقی که پرویز هنگام بازی در برابر تماشاگران داشت، همچنان داشته باشد.  با این پیشینه، پای ایستادن از من رفت، وقتی خبر را شنیدم؛ تکیه بر دیوار، از غم نشستم، تنها و گریستم... و هنوز می گریم... او یکی از سرمایه های بزرگ هنرهای نمایشی ما بود و فقداش ضایعه ای جبران ناپذیر برای صحنه های ما.

 

علی نصیریان:

استعدادی که درخشید

پرویز پورحسینی یکی از بهترین بازیگران و استعدادهای دهه ۴۰ بودند و بعد از آن هم در کارهای مختلف درخشیدند. پورحسینی در کارنامه کاری خود کارهای بسیار درخشانی داشتند. من از خبر فوت ایشان بسیار متاثر شدم.

 

اکبر زنجانپور:

بازیگر مسلط و متمرکز

پرویز پورحسینی از بازیگران توانمند و مهم سینما و تئاتر ایران بود. بازیگری که به کارش بسیار متمرکز بود و با تمرکزی بالا و مثال‌زدنی در صحنه حاضر می‌شد و نقشش را ایفا می‌کرد. مرحوم پورحسینی از بازیگرانی است که روی بدنش تسلط کامل داشت و این تسلط و تمرکز به قدری بالا بود که با وجود اینکه شاید حرکاتش کم به نظر برسد اما این حرکات نه تنها کم نبود، بلکه کاملاً درست و به اندازه بود. او بازیگر خاصی در بین بازیگران ما است و برای این توانایی که می‌توانست فرم درستی که به بدنش دهد زحمات بسیاری کشیده بود. توان هنری پرویز پورحسینی به قدری بود که پیتر بروک کارگردان مطرح بریتانیایی او را به عنوان یکی از هنرمندان دلخواهش انتخاب کرد و پورحسینی در همکاری با او در نمایش «اورگاست» هم توانست بدرخشد و خودی نشان دهد. من در چند نمایش با پرویز پورحسینی همکاری داشتم. نمایش شهر کوچک ما یکی از این آثار است و چند پی‌اس هم بود که با هم تمرین داشتیم اما متأسفانه این نمایش‌ها اجرا نشدند.

 

مهدی فخیم زاده :

پرویز هنرپیشه فوق العاده و انسانی شایسته بود

خداحافظ دوست عزیز و مهربان. خوانده بودم که خطر را پشت سر گذارده ای. تصمیم داشتم بعد از دوران کرونا به دیدنت بیایم و بغلت کنم و پیروزیت بر کرونا را تبریک بگویم...که الان خواندم... لعنت بر کرونا که دوستان عزیز ما را یک به یک از ما دور می کند. پرویز هنرپیشه فوق العاده و انسانی شایسته بود. به خودم، خانواده اش و جامعه سینمایی تسلیت می گویم.

 

احترام برومند:

نمیدانیم با درد نبودنت چه کنیم؟

پرویز جان، به کجا اینطور خیره شدی، به ما که نمیدانیم با درد نبودنت چه کنیم؟ به آنطرف، به آسمان، به زمین، به دوستانت، که بزودی در آغوش مهربانشان، برای همیشه خواهی خفت، کاش به خوابمان بیایی و به ما بگویی با غم نبودنت چه کنیم؟

 

رضا بابک :

در بهاران کی شود سرسبز سنگ / خاک شو تا گل بروید رنگ

خیلی‌خیلی متأسفم که تمام دوستانم مثل برگ‌های درختان در فصل خزان می‌ریزند و از دست می‌روند. من و پرویز هم همکلاسی بودیم و هم دوست دیرینه. پرویز پورحسینی انسان شریف، با شخصیت و بازیگری با گذشته درخشان بود. اگر از من بپرسید نمونه و الگوی انسانیت و شرافت کیست پاسخم به شما این است؛ پرویز پورحسینی. اگر بپرسید نمونه و الگوی بازیگری برایم کیست باز هم پاسخم این است؛ پرویز پورحسینی. پرویز علاوه‌بر اینکه انسان شریفی بود، بازیگر شریف و بزرگی بود. پورحسینی شریف‌ترین بازیگر بود. وی زمانی که دانشجوی تئاتر شد به عنوان یک بازیگر حرفه‌ای در گروه استاد حمید سمندریان و خانم پری صابری حضور داشت و بازی‌های درخشانی در نمایش‌هایی بزرگ ایفا کرده بود. پرویز پورحسینی یگانه و نمونه بود و در زمینه‌های مختلف محسنات بسیاری داشت. در رونمایی کتاب ماندگاران صحنه اثر منصور خلج که درباره زندگی پرویز پورحسینی بود حضور نداشتم. متأسفانه نتوانستم در مراسم رونمایی کتاب در کنار پرویز حضور داشته باشم اما او بعد از مراسم یک جلد از کتاب را برایم فرستاد که در ابتدای آن این شعر را نوشته بود: در بهاران کی شود سرسبز سنگ / خاک شو تا گل بروید رنگ رنگ و صفحه اول را امضا کرده بود. روزگار تلخی است و دوستان و بزرگانی همچون پرویز پورحسینی، کریم اکبری مبارکه، دکتر خسرو سینایی، کامبوزیا پرتوی و جناب چنگیز جلیلوند را از دست می‌دهیم و کاری از ما ساخته نیست. بسیار بسیار متأسفم.

 

پرویز پرستویی

جدیت در کار و اخلاق حرفه ای

لعنت برکرونا. اگرچه هرروز و هر دقیقه و ثانیه، شاهد پرکشیدن هموطنانمان در ایران ،و حتی در جهان هستیم.  این ویروس لعنتی به جان هنرمندانمان هم افتاده و مدام شاهد پرپر شدن آنان هستیم. و امروز استادپرویزپورحسینی عزیزمان راهم از ما گرفت. پرویز پورحسینی هنرمند خوش اخلاق و فهیم تئاتر ، سینما و تلویزیون، که بنده افتخار همکاری در اداره تئاتر و فیلم سینمایی قاتل اهلی ساخته آقای مسعود کیمیایی را داشتم و هر روزی که با ایشان همبازی بودم جز خوشرویی، جز جدیت در کار و اخلاق حرفه ای چیزی ندیدم. روحش شاد و یادش گرامی. تسلیت به فرزند عزیزش و مادر داغدارش.

 

شبنم قلی خانی:

بهترین انسانی که تا به حال دیده بودم

چگونه باور کنم سفرتان را؟ استاد عزیزم از روز‌های نخستین دانشگاه تا اولین کارم یعنی فیلم مریم مقدس تا آخرین کارم که هنوز پخش نشده(سریال بیگانه ایی با من است) همراهم بودید بهترین پارتنر، بهترین معلم و بهترین انسانی که تا به حال دیده بودم، به راستی نقش زکریا فقط و فقط برازنده شما بود، چقدر غمگینم چقدر دل شکسته ام و ناتوان در برابر از دست دادنتان، سفرتان بخیر استاد همیشگی ام.

 

رویا میرعلمی:

انگشت اشاره‌ای به دور دست

پس زندگی همینقدر بود؟ انگشت اشاره‌ای به دور دست؟ چه تلخ آقای پور حسینی نازنینمان 

 

بهنوش طباطبایی :

اصالت یک هنرمند در رفتار

آقای پورحسینی نازنینم. قلبم درد گرفت از رفتنتون. چقدر مهربون و حرفه ای و عزیز دل بودید. چقدر شرافت و مردانگی و اصالت یک هنرمند در رفتار شما بود که می شد از شما یاد گرفت.

 

مهدی پاکدل

خاطراتی که از شما دارم، صد تا کتاب میشه

از شما بهتر نیست دیگه تو دنیا. خاطراتی که از شما دارم، صد تا کتاب میشه یادتون همیشه با ما هست.

 

مهراوه شریفی نیا:

یادشون  جاودان

برای پرویز پورحسینی، چنگیز جلیلوند، کامبوزیا پرتوی و همه‌ی دوستان و همکاران عزیزم که در این‌روز‌های تلخ و سیاه، پدر، مادر، خواهر، برادر، همسر، فرزند و عزیزان‌شون رو از دست دادند. روحشون شاد. یادشون در قلب عزیزان، جاودان.

 

احسان کرمی :

آدم بدون بزرگتر‌ها روز خوش را میخواهد چه کار؟

آقاى پور حسینى عزیزم...همیشه درخشان و حرفه اى...جنتلمن و بى ادعا... به دلیل کرونا از دست ما رفت...چقدر خشمگینم از این روزها، از این بیمارى...چقدر خسته ام از این اوضاع...نگویید روزهاى خوب مى آید... آدم بدون بزرگتر‌ها و عزیزان و قهرمان‌ها و فرهیختگانش روز خوش را میخواهد چه کار...؟این زندگى بى مزه و لعنتى فقط به درد تمام شدن میخورد...شمایانى که به هر نحوى به گسترش بیمارى دامن زدید و یا وظیفه تان را در قبالش درست انجام ندادید و یا تعلل کردید... شما در این مرگ و میر‌ها شریک هستید.

 

تهمینه میلانی :

»از نقش‌های بزرگی که منو برای ایفای اون‌ها دعوت کردید، معلومه! ​»

یادش گرامی. پرویز پورحسینی بزرگ. چند سال پیش به ایشان عرض کردم: من ارادت ویژه‌ای به شما و متد بازیگری شما دارم. به متلک گفتند: از نقش‌های بزرگی که منو برای ایفای اون‌ها دعوت کردید، معلومه! قرار بود در فیلم بعدی ما، این اتفاق بزرگ بیفتد و‌ما با هم همکاری کنیم. لعنت بر کرونا که بزرگ هنرمند دیگری را از ما ربود. تسلیت به خانواده محترم پور حسینی. تسلیت به خانواده سینما و تئاتر.