بازیگری که استاد نمایش زنان قدرتمند بود

 این بازیگر در سال 2013 و زمانی که 88 سال شد، جایزه تونی (معادل اسکار در تئاتر) را برای بازی در نمایش «سفر به  بانتیفول» (نوشته هورتن فوت) دریافت کرد.

سیسیلی تایسون از دهه پنجاه میلادی بازی در تئاتر را از نمایش‎‌‌های خارج از برادوی آغاز کرد. او در دوران زندگی توانست جوایز متعددی در عرصه سینما،تلویزیون و تئاتر برنده شود.نخستین نمایش موفقی که او بازی کرد«سیاهان»( جین جنت )نام داشت.او سال 1962 برای بازی در نمایش «ماه روی رنگین کمان» نوشته ارول جان که خارج از برادوی اجرا شد، توانست جایزه «دسک دراما» را بگیرد.

تایسون در سال 1959 برای نخستین بار در «برادوی» با نمایش «پیشرفت جولی» مقابل وینسنت کرول و  الیس رب روی صحنه رفت.اما تنها یک هفته این نمایش روی صحنه بود.دو ماه بعد تایسون نقش خودش را در نمایش «دنیای سرد» بازی کرد.

تایسون در این میان در تلویزیون و سینما نیز فعالیت داشت. او در دهه شصت میلادی چندباری دوباره به برادوی بازگشت.اما همیشه حضورش در نمایش‌هایی بود که عمرکوتاهی در اجرا داشتند مانند«ببر»،«دستی روی دروازه»،«من را به ارتفاعات مورنینگسایت برگردان».پس از حضور در یک نمایش موزیکال در سال 1969 تمرکزش را روی تلویزیون و سینما گذاشت.یکی از ویژگی‌های سیسیلی تایسون پذیرفتن نقشهای مثبت بود که زنان سیاهپوست را روی پرده سینما و قاب کوچک تلویزیون مثبت به تصویرمی‌کشید. او از سال 1951 بازی در مجموعه‌های تلویزیونی را با  مجموعه هایی مانند «ماموریت غیرممکن»(در ایران بالاتر از خطر) شروع کرد .

تایسون بازیگری در سینما را با فیلمی از هارولد یانگ به نام « Carib Gold»  در سال 1956 آغاز کرد .این فیلم یک «بی مووی» بود. سپس در فیلم هایی چون« قلب یک شکارچی تنهاست» ساخته رابرت الیس میلر و «پرنده آبی» ساخته جرج کیوکر در کنار الیزابت تیلور نقش آفرینی کرد.اما در اوایل سالهای هفتاد بود که توانست در هالیوود شهرت کسب کند در دوران اوج جنبش سیاهان.

سیسیلی تایسون در ماه اوت 1983 با اقتباسی صحنه ای از فیلم بت دیویس «بلال سبز است»( 1945 ) به برادوی بازگشت. داستان درباره معلمی است که به جامعه ای به شدت فقیر می آید. نمایش با نقدهای متضادی رو به رو شد ، کمتر از یک ماه روی صحنه بود و او حدود سی سال دیگر به برادوی برنگشت. سال ها بعد بازگشت خانم تایسون در برادوی به این دلیل اتفاق افتاد که او تحت تاثیر درام هورتون فوت با  نام «سفر به بانتیفول»  قرار گرفته بود. این نمایش در مورد پیرزنی است که برای آخرین بار به خانه کودکی خود سفر می کند. این نمایشنامه نخستین بار سال 1953 در برادوی روی صحنه رفت و تنها 39 اجرا داشت علی رغم آنکه لیلین گیش  نقش اصلی را اجرا کرد. شد که علی رغم داشتن لیلیان گیش در نقش اصلی ، تنها 39 اجرا داشت. این نمایشنامه تا سال 1985 به فیلم تبدیل نشده بود تا اینکه  اما جرالدین پیج بخاطر بازی در اقتباس سینمایی این نمایشنامه توانست جایزه اسکار را در سال 1986 بگیرد و دوباره این نمایش مورد توجه قرار گرفت.

اگرچه خانم تایسون در اواخر هشتاد سالگی در سال 2013 بود ، اما او بازی در در این نمایش را که  بازیگرانش عمدتا سیاهپوست بودند، پذیرفت. در نمایش «سفر به بانتیفول»  او  با کاندولا راشاد ، ونسا ویلیامز ، تام ووپات و کوبا گودینگ  جونیور همکاری کرد.

این نمایش ، مسئولیت پذیری قوی شخصیت اصلی را در آخرین تلاش های زندگی اش نشان می داد که بازتاب دهنده زندگی واقعی تایسون نیز می توانست باشد.«سفر به بانتیفول» 187 بار  در برادوی اجرا داشت. و  خانم تایسون توانست در 88 سالگی به پیرترین بازیگری تبدیل شود که برنده جایزه تونی شده است.

 در عرصه تلویزیون نیز سیسیلی تایسون شانزده بار نامزد  دریافت جایزه امی شد.و سه بار این جایزه‌ی را کسب کرده بود.تایسون سال 2019 جایزه اسکار افتخاری را دریافت کرد که نخستین زن سیاهپوست برنده جایزه اسکار افتخاری بود.سیسیلی تایسون  در سال 1924 در نیویورک متولد شد. باراک اوباما در دوران ریاست جمهوری به او مدال آزادی را در سال 2016 اهدا کرد.